Više od dva mjeseca Rodrigo Ben-Azul iz Španije živi na aerodromu u Čileu. Spava po ćoškovima, nema novca, a hranu plaća novčićima koje dobije vraćajući kolica za prtljag na za to predviđeno mjesto, prenosi portal Klix.ba.
Ovaj scenario neodoljivo podsjeća na film „Terminal“ iz 2004. godine, u kome je Tom Henks kao stranac primoran da čeka na Međunarodnom aerodromu „JFK“ u Njujorku. Međutim, španskog turistu na povratak kući ne sprječava politička situacija, već isključivo novac.
U razgovoru s novinarima, Ben-Azul je rekao da je u Čile stigao kako bi riješio spor s rođacima, ali to nije uspio. Potom se bez novca vratio na aerodromski terminal. Tu je već više od dva mjeseca i čeka da mu porodica iz Španije pošalje novac. Ne zna kada će mu pomoć stići i hoće li se to ikada desiti, a on je primoran da luta okolo noseći prtljag. Po tome, i po slušalicama u ušima, postao je poznat na aerodromu u Santijagu.
Mnogi listovi na španskom i engleskom jeziku pišu o ovom mladiću, poredeći njegovu priču sa onom u „Terminalu“. Taj film nastao je po istinitoj priči o Irancu Mehranu Karimiju Naseriju, koji je 18 mjeseci proveo na Terminalu 1 aerodroma „Šarl de Gol“ u Parizu. Slavni američki režiser Stiven Spilberg ponudio mu je 200.000-300.000 dolara za prava na objavljivanje njegove priče, pa je Iranac postao najbogatiji beskućnik u Evropi. Naseri je 2006. godine s terminala prebačen u bolnicu, a nakon liječenja preselio se u dom za beskućnike u Francuskoj.U decembru prošle godine pisalo se i o grčkoj porodici koja je, u bijegu od finansijskih problema svoje zemlje, više od šest mjeseci provela na aerodromu u Minhenu.
Foto: klix.ba
