Biljka Tradescantia, koju je Britanac Dejvid Latimer zasadio u veliku staklenu bocu 1960. i zapečatio je 12 godina kasnije, cvijeta i sada, poslije 40 godina bez svježeg vazduha i vode.
Biljka u boci je dio eksperimenta kojim je Latimer htio da sazna koliko dugo ta vrsta može da opstane u potpuno izolovanoj sredini, prenose mediji.
Penzionisani inženjer elektrotehnike Latimer, cio život se iz hobija bavi botanikom i u kolekciji ima više od 5.000 biljnih vrsta.
Latimer je biljke zapečatio u četiri identične boce. U tri boce biljke su uvenule nakon nekoliko mjeseci, a jedna je preživjela, buja i cvijeta kao da ima svu potrebnu njegu.
Po Latimerovim riječima, biljka fotosintezom sama obezbjeđuje vlagu, hranljive materije i kiseonik, uz pomoć sunčeve svjetlosti koju apsorbuje kroz staklo.
Sunčevu energiju apsorbuje danju, dok voda koju biljka povlači korjenom, isparava preko lišća, kondenzuje se u boci i pada na dno odakle je biljka ponovo crpi.
Lišće neprekidno reciklira vazduh - izdvaja kiseonik i ugljen-dioksid, a hranljive materije dobija iz lišća koje je otpalo i truli na dnu boce.
Boca u vidu bašte stvara prostor, nalik ekosistemu, u kojem biljke mogu da prežive pomoću fotosinteze i da recikliraju hranljive materije.
Pejzažni dizajner i televizijski prezenter Kris Birdšou istakao je da je eksperiment divan primjer da se pokaže način na koji biljke mogu da se obnavljaju. "To je savršeni ciklus života", kazao je on.
