Pokušaj, da naprave raskol i sukob u crnogorskom društvu.
Svakodnevni molebani, litije i crkvena predavanja, nijesu ništa drugo nego propagandna vjerska priprema lakovjernika da budu spremni da se u ime „nebeske Srbije“ odreknu ovozemaljskog života.
To su zapravo, religiozne propagandne metanije koje u ime nekog fiktivnog Boga, treba da ubijede dio građana Crne Gore, da zatvore oči razuma i da pristanu na žrtvovanje svetosavskoj ideologiji velikodržavne politike.
SPC U CRNOJ GORI
To što sada čini SPC neodoljivo potvrđuje englesku poslovicu „Što bliže crkvi, to udaljeniji od Boga“. Politiziranjem se SPC u Crnoj Gori udaljila od istinske božije vjere i od istinske žive crkve Božije.
U CG je na djelu repriza simbioze velikosrpskog ideološkog Projekta Zla, sa varijantom agresivnog svetosavskog klero- nacionalizma. Kada god je, ta sprega dva Zla pokušala da „nebesku“ Srbiju spusti na zacrtane zemaljske granice mitskih prostora „spskih zemalja i srpskog roda“, morale su se nebesima žrtvovati generacije prevarenih građana i svojih i ostalih naroda, koji su branili svoja ognjišta od ove pošasti.Dešavanja u Crnoj Gori se ne mogu shvatiti van tog konteksta.
I prije tzv. Vjerskog zakona, u Srbije se godinama vršila organizovana priprema javnosti, da je CG greškom „puštena da ode“, da je ona prirodni deo velikosrpskog prostora. Crnogorsko državotvorno istorijsko trajanje svođeno je na mjeru Velikosrpstva, a mnoge civilizacijske tekovine CG su falsifikovane i po potrebi prisvajane srpskom kulturnom i duhovnom korpusu.
KVAZI ISTORIJA
Stvoreni su propagandni anti Crnogorski timovi; kvazi istoričara, akademika i profesionalnih anti Crnogoraca od asimilovanih Crnogoraca, koji javno, veoma intenzivno zagađuju socijalni medijski ambijent Srbije najodvratnijim lažima o CG i crnogorskom aktuelnom rukovodstvu.
Tako pripljemljenom javnom mnenju u Srbiji, nije potrebno bilo kakvo dodatno objašnjenje za destrukciju. Kolektivni mentalni anticrnogorski naboj bezuslovno dobija oblik materijalne rušilačke sile, spremne da se upotrijebi za najgore anticivilizacijske postupke protiv CG.
Niko u Srbiji ne objašnjava suštinu Vjerskog zakona, da on, ne otima tuđu imovinu, da ne ugrožava ničija prava, nego da ispravlja istorijsku nepravdu koja je učinjena CG onda, kada je ista ta političko-vjerska simbioza Zla, „ubila“ istorijsku CG.Divljanje pred Ambasadom CG u centru Beograda i paljenje zastave CG je očekivan postupak ljudi kojima je ubačena mentalna koletivna matrica Projekta Zla.
Ovog puta na meti su bili crnogorski državni simboli, sjtra to mogu biti simboli bilo koje države iz regiona čije su teritorije „označene“ kao prostor „nebeske“ Srbije.
RUŠILAČKI NABOJ
Patologija, rušilački naboj i primitivni diskurs učesnika anti Crnogorskog divljanja u Beogradu je samo izraz patologije sadržane u konstrukcijskoj grešci Velikosrpstva kao stalnog Projekta Zla u regionu.
Kada je taj Projekt u pitanju, nema suštinske razlike između politika zvanične i paralelne Srbije.
Ni od jednih ni drugih se nikada nije čuo javni poziv svojim manjinama u drugim državama regiona da budu lojani građani tih država i da poštuju njihov ustavni poredak.
Naprotiv, ti kolektiviteti su od strane Beograda podsticani kao remetilački faktor u državama u kojima žive.
Da li će Predsjednik Srbije iskazati podršku, šatro, ugroženim Srbima i njihovim svetinjama, ličnim prisustvom, uz blagoslov Patrijarha SPC, na Badnje veče u CG, nije toliko bitno. Ali važno je shvatiti da zvanična politika Srbije javno ili prećutno, podržava stalnu političku destrukciju, da su Srbi u regionu, pa i u CG, ugroženi, sve dok ne budu u poziciji da ugroze državu u kojoj žive?!
Gledajući aktere aktuelnih divljanja u centru Beograda protiv simbola samostalne i slobodne CG i svega crnogorskog, oživljavaju asocijacije jauka sa ognjišta iz kuće Petra Zvicera iz Cuca, 23.aprila 1923 godine.
