U trenutku napada bio je u društvu vladike SPC Joanikija, episkopa budimljansko-nikšićkog, koji nije povrijeđen.
Prema nezvaničnim informacijama, na Davidovića je najvjerovatnije pucano iz snajpera. Napadač je ispalio hitac u trenutku kada je biznismen bio na ulazu hotela gdje posljednje vrijeme živi.
Ubrzo nakon napada na Davidovića, na Novom Beogradu, na putu prema Zemunu, pronađen je zapaljen ,,reno megan“ u kojem je pronađena snajperska puška.
Samo sat kasnije, istražitelji su utvrdili da je ,,reno megan“ za koji se sumnja da je korišćen u napadu na Davidovića - ukraden.
U pojedinim medijima se naglašava da se Davidović nalazio u lobiju hotela, opisuje se da je metak probio staklo i da je Davidović pukom slučajnošću preživio.
Crnogorska finansijska policija svojevremeno je teretila Daku Davidovića da je, švercujući cigarete Duvanskog kombinata, oštetio budžet za 10,5 miliona eura. Davidovića je pomilovao njegov kum Momir Bulatović, tadašnji predsjednik Crne Gore, samo par mjeseci prije kraja mandata.
Iskusniji policijski službenici sumnjaju da je metak iz snajpera pogodio Davidovića dok je bio u lobiju, jer bi snajperista, u tom slučaju, morao da bude veoma blizu ulaska u hotel, što bi ga značajno izložilo riziku otkrivanja i prije pucanja.
Prve analize događaja ukazuju da je napad bio precizno planiran, jer je izvjesno da je snajperista imao pomagače, jednoga koji ga je, najvjerovatije iz samog hotela, navodio na metu i makar još jednu osobu koja mu je kasnije pomogla u bjekstvu.
Srpska policija se sinoć, do zaključenja Pobjede, nije oglašavala, iako je uviđaj završen negdje prije ponoći.
Motivi
Zato je moguće samo spekulisati o motivima pucnja na Davidovića. A brojni poslovi kojima se odbjegli nikšićki biznismen bavio otvaraju široku lepezu osoba kojima je smetao Davidović.
I to ne iz sfere politike, iako je Davidović bio i politički angažovan u pomoći strankama koje su bile protivnici crnogorske vlasti.
No, Davidović odavno ne predstavlja političku prijetnju, a već duže je razgranao pozamašan biznis u Srbiji, Makedoniji, poslujući često sa of šor destinacija. Teško je, na prvi pogled, uopšte pomisliti da bi atentat na Davidovića mogao imati političku pozadinu.
Zato bi valjalo pratiti trag novca i tu tražiti motive.
Beogradski biznis
Davidović se, nekoliko posljednjih godina, poslujući iz svog sjedišta u hotelu ,,Kraun plaza“ bavio i međunarodnom distribucijom oružja. To je legalan posao, ali je istovremeno i – monopolski i podrazumijeva dobre odnose sa zvaničnim Beogradom.
Da je Davidović u odličnim odnosima sa vrhom vlasti u Beogradu, pokazuje i podatak da je Vlada Srbije još septembra 2017. godine isplatila iznos od 3,4 miliona eura za izgradnju Srpske kuće u Podgorici.
U trenutku napada Davidović je bio u društvu vladike SPC Joanikija, episkopa budimljansko-nikšićkog, koji nije povrijeđen.
Zanimljivo: novac je na urgenciju predsjednika Srbije Aleksandra Vučića isplaćen nikšićkom biznismenu Miodragu Davidoviću, u čijem je vlasništvu bila zgrada pored mosta Milenijum u centru Podgorice.
Da li je Davidović, uz prijateljstvo sa državnim vrhom, stekao neke posebne privilegije i počeo da radi poslove koje su radili neki drugi biznismeni iz kruga Vučićeve Srpske napredne stranke i tako stekao opasne neprijatelje?
Na to pitanje jedino ozbiljna istraga može dati odgovor.
Kontroverzna istorija
Miodrag Daka Davidović odavno je ušao u fokus crnogorske javnosti, još sa početka devedesetih godina prošlog vijeka.
Nekadašnji načelnik Centra bezbjednosti Nikšić bio je uvijek, i neskriveno, pobornik radikalnih srpskih političkih ideja. A i pomagao je, svojevremeno, Radovanu Karadžiću i ,,srpskoj braći“ u Bosni i Hercegovini. U ispovijesti Novaka Kilibarde interesantan je događaj kada je Davidović, kao šef nikšićke policije, zahtijevao od Kilibarde, tadašnjeg predsjednika Narodne stranke, da preuzme odgovornost za jedan kamion oružja koji je zaplijenila policija Bosne i Hercegovine.
Novac za kupovinu Srpske kuće je na urgenciju predsjednika Srbije Aleksandra Vučića isplaćen nikšićkom biznismenu Miodragu Davidoviću, u čijem je vlasništvu bila zgrada pored mosta Milenijum u centru Podgorice
Kasnije će se, nakon što je Davidović uklonjen iz crnogorske policije, nastaviti saradnja sa Radovanom Karadžićem: Daka postaje ministar u Vladi Republike Srpske! Brojni izvori su tada opisivali sveto ,,švercersko trojstvo“: Radovan Karadžić - Daka Davidović - Luka Karadžić (brat vođe bosanskih Srba), naročito u poslovima ,,reeksporta“ nafte i cigareta na ratnim teritorijama.
Davidović se, nakon neslavnog srpskog vojevanja po Bosni, vratio u rodni Nikšić gdje je razvio biznis sa svojom kompanijom ,,Neksan“.
Ali se Davidović nije bavio samo distribucijom alkohola i alkoholnih prerađevina, već pomalo i duvanskim ilegalnim biznisom, zbog čega je bio gonjen. Njega je crnogorska finansijska policija svojevremeno teretila da je, švercujući cigarete Duvanskog kombinata, oštetio budžet za 10,5 miliona eura. Do suđenja u ovom slučaju nije došlo zbog instituta abolicije. Davidovića je pomilovao njegov kum Momir Bulatović, tadašnji predsjednik Crne Gore, samo par mjeseci prije kraja mandata.
Donator, mecena, protivnik
Davidović je inače poznat kao veliki donator Srpske pravoslavne crkve, ali i brojnih političkih stranaka srpske provenijencije u Crnoj Gori (vidi boks).
Nakon izborne kampanje Specijalno državno tužilaštvo istraživalo je tokove novca kojim je finansiran Demokratski front, a pod posebnim provjerama bio je Davidović. Istražitelji su provjeravali tokove novca iz Dalavera, Kipra koji su išli preko makedonskih firmi, čiji je vlasnik Davidović, odakle je novac transferisan u Crnu Goru.
Ljudi koji ga dobro poznaju ističu da je Davidović radio i humanitarne stvari i lično pomogao liječenje nekih svojih sunarodnika iz Crne Gore. Tako je i stekao simpatije dijela građana Nikšića.
No, u brojnim biznisima koje je radio tokom posljednje dvije decenije mnogim ljudima poremetio poslove i pozicije, pa će srpska policija imati prilično muke da istragom suzi broj potencijalnih nalogodavaca napada na Miodraga Daku Davidovića.
A.RAIČKOVIĆ - D. ĐURANOVIĆ
