10. Čuveni eksperiment u Standfordskom zatvoru
Eksperimet koji je 1971. na Univerzitetu Standford proveo Filip Džordž Zimbardo. Svrha je bila studija učinaka koji se javljaju nakon što neko preuzima ulogu stražara ili zatvorenika u zamišljenom zatvoru koji se je nalazio na fakultetu.
Cilj eksperimenta je bio da se istraži kako ljudi reaguju na zlo i kako se mijenja karakter stražara i zatvorenika. Rezultati su bili šokantni, a eksperiment je prekinut poslije šest dana iako je bilo predviđeno da traje dvije nedjelje. Jedna trećina stažara je imala sadističke sklonosti, a mnogi zatvorenici su doživjeli traumu, dvojica su čak uklonjena odmah nakon početka eksperimenta.
9. Čudovišna studija
Studija o kojoj je riječ nazvana je čudovišnom zbog svojih izrazito neetičnih metoda, a njen cilj bio je ispitivanje efekata pozitivne i negativne terapije govorom sa djecom.
Vendel Džonson i Meri Tjudor sa Univerziteta u Ajovi izabrali su 22 djece bez roditeljskog staranja. Neka djeca su imala probleme sa govorom u vidu mucanja, dok druga nisu. Ona koja su mucala bila su podvrgnuta pozitivnoj terapiji govorom tako što je pohvaljivana njihovu rječitost, dok su djeca bez teškoća u govora bila izložena negativnoj formi ove terapije - kritikovana su za najmanje greške u izražavanju.
Kao rezultat eksperimenta, neka djeca koja su bila podvrguta negativnoj terapiji pokazivala su snažne znake uznemirenosti i probleme u govoru do kraja života, što je ukazalo na značaj kojipozitivno osnaživanje ima u edukaciji. Neki su Džonsona osudili zbog ovog eksperimenta i poredili ga čak sa nacističkim. Univerzitet u Ajovi se 2001. godine izvinio zbog ove studije.
8. Projekat 4.1
Ovo je bilo medicinsko istraživanje SAD i izvedeno je nad stanovnicima Maršalskih ostrva, koja su SAD okupirale tokom Drugog svetskog rata i tamo obavljale nuklearne testove. Najveći nuklearni eksperiment je upravo bio ovaj izveden 1954. godine pod nazivom “Castle Bravo.”
Maršalska ostrva su bila poprište strave i užasa 1. marta 1954. godine. Jedan japanski ribarski brodić, udaljen više od 100 kilometara od mesta eksplozije, došao je pod snažno dejstvo radioaktivnog pepela, a ribari su doživeli teške tjelesne povrede. Ubrzo su pomrli od jake radijacije, u velikim mukama. Svijet tada nije znao uzrok te misterije. Uticaj eksperimenta je bio nejasan i nakon decenije, a bilo je i teško povezati radijaciju sa pobačajima i smrtnim ishodima. Pet godina poslije eksperimenta broj pobačaja je udvostručen, ali se sve brzo vratilo u normalu. Navodno su se pojavile i neke degeneracije kod djece ali je nejasno u kom obliku. Djeca su oboljevala i od raka štitne žlezde i leukemije.
7. MK-ULTRA - projekat CIA
Jedan od najjezivijih programa CIA započet je ranih 50-ih prošlog veka, koji je obuhvatao eksperimente na polju kontrole uma i “hemijskog saslušavanja“ koju je vodila kancelarija za proučavanje inteligencije. U okviru eksperimenta su testirani i saslušavani obični građani – često bez njihovog znanja ili pristanka – kako bi se otkrilo da li neke supstance mogu da posluže kao “serumi istine“. Testiranju su bili podvrgnuti i vojnici, prostitutke, ljekari, mentalno oboljeli. Ljudima su davane velike doze LSD-a, amfetamina i meskalina, a podvrgavani su i šok-terapiji. Cilj je bio da se pomoću droga, psihološkog stresa i neobičnih metoda saslušavanja izvuku informacije, kontroliše ponašanje i čak promjene moždane funkcije. Direktor CIA Ričard Helms je 1974. godine naredio da se sva dokumenta vezana za ovaj eksperiment unište.
6. Projekat AVERZIJA
Tokom aparthejda vojnici homoseksualci su bili podvrgnuti kastracijama, operacijam promjena pola, strujnim udarima i drugim neetičkim eksperimentima. Iako tačan broj nije poznat bivši hirurzi aparthejda procenjuju da je od 1971. do 1989. godine u vojnim bolnicama pol promenilo 900 osoba, a sve u okviru tajnog programa iskorjenjivanja homosekusalnosti. Ove osobe su u vojnu bolnicu u blizini Pretorije slali psihijatri. Kastraciji i operacijama promjene pola podvrgnuti su oni na koje nisu djelovali elektrošokovi i hormonske terapije. Većina “žrtava” su bili muškarci, bjelci između 16 i 24 godine.
5. Surovi zatvorski eksperimenti Sjeverne Koreje
Brutalnost sjevernokorejaca nije ništa novo. O eksperimentima u zatvorima se već pisalo, ali ćemo vam navesti detalje koje možda niste znali. Jedan žena , bivši zatvorenik je ispričala za slučaj kada je 50 zatvorenica otrovano kupusom. Scena je bila zastrašujuća jer su žene umirale u najtežim mukama, krvarile su i prestajale da dišu posle 20 minuta. Najgore je što su sve druge koje nisu okusile jelo to posmatrale. Ako bi odbile da jedu čekale bi represlije i njih i njihove porodice. Kvon Hiok, bivši šef zatvorskog kampa 22 je opisao laboratorije sa otrovnim gasom i eksperimente gušenje. Subjekti eksperimenta su obično bivale porodice. Kako je naveo osobe su obično odvođene u zapečaćenje komore nakom medicinskih pregleda, a onda im je otrovni gas ubrizgavan kroz cjevčice. “Naučnici" su sve to posmatrali odozgo, kroz staklo. On navodi i kako su jednom prilikom uveli u komoru muža i ženu i njihovo dvoje djece i kako su roditelji pokušavali da pomognu djeci disanjem usta na usta. Sjevernokorejska vlade je demantovala sve optužbe i istakla da se prema zatvorenicima ponaša humano.
4. Sovjetska otrovna laboratorija
Tajna sovjetska policija je poznata po eksperimentima “Laboratorija 1, ��Laboratorijha 12” i “Dom.” Oni su, naime, testirali veliki broj smrtonosnih otrova na zatvorenicima u čuvenom Gulagu (bili su to takozvani neprijatelji države). Korišćeni su ricin, suzavac, digitoksin i dr. Cilj eksperimenta je bio pronaći otrov bez boje, ukusa i mirisa koji neće biti otkriven obdukcijom. Otrovi su davani uz piće, hranu kao ljekovi. Na kraju su razvili preparat pod nazivom C2. Prema iskazima svedoka osobe kojima je dat ovaj optrov su se fizički promjenile- oslabile su, postale tihe i smirene i umirale su za 15 minuta.
3. Sifilis studija
U periodu od 1932. do 1972. godine urađena je serija eksperimenata nad 400 crnih građana Sjedinjenih Američkih Država u Taskagiju u Albami, koji su bili inficirani sifilisom.Studija je izabrala siromašne i neobrazovane, a većina njih nije znala ništa o svojoj bolesti. Javni zdravstveni servis je bio obećao besplatno liječenje pacijenata. U stvarnosti, dobili su samo aspirin.
Svrha ovog “eksperimenta” bila je da se posmatra razvitak bolesti kod pripadnika crne rase, kao i naučna obdukcija preminulih učesnika tokom istraživanja.Kao rezultat toga, 28 ljudi je umrlo direktno od sifilisa, 100 zbog posledica komplikacija neposredno vezanih za bolest, 40 žena je inficirano zbog nesvjesnih pacijenata, a 19 mališana je rođeno sa urođenim bolestima. Tužna istina ovog eksperimenta je potvrđena 1997. godine kada se tadašnji američki predsjednik Bil Klinton , javno izvinio onima koji su preživjeli ovu studiju, a njih je ostalo samo osam.
2. Jedinica 731
Ovo je bio tajno biološko i hemijsko ratno istraživanje japanske carske vojske tokom Drugog kinesko – japanskog rata (1937-1945) . Brojni zločini izvođeni od strane komandanta Širo Ishija uključivali su i takozvanu vivisekciju(seciranje ljudi na živo, pa čak i trudnica.) Zarobljnicima su amputirani udovi, pa potom spajani sa drugim djelovima tijela, a nekima su delovi tijela bivali zamrznuti, pa odleđeni kako bi dobili gangrenu. Zatvorenicima su ubrizgavani i sojevi virusa pod izgovorom da ih vakcinišu. Kako bi istražili polne bolesti terali su zarobljenike da siluju jedni druge, kako bi prenijeli sifilis ili gonoreju. Ishi nije ni dana proveo u zatvoru zbog ovih grozota. Umro je u 67. godini od raka grla.
1. Naci eksperimenti
U nemačkim nacističkim logorima vršen je veliki broj stravičnih eksperimenata. U Aušvicu pod rukovodstvom dr Eduarda Virca odabrani zatvorenici su bili podvrgnuti eksperimentima koji su osmišljeni da pomognu nemačkim vojnicima u bormaba , kao u oporavku ranjenika.
Nemački SS oficir i nacistički doktor, Josef Mengele je svakako najpoznatiji i najozloglašeniji po svom eksperimentu o blizancima. Prozvan je i “Anđeo smrti.” On je uzimao po 10 blizanaca, uspavao ih, a zatim ih ubijao kloroform i secirao kako bi uporedio tijela.
Takođe je uradio užasan eksperiment sa dvije bliznakinje koje je zašio pomoću njihovih vena kako bi stvorio spojene blizance. On je takođe, eksperimentisao sa promjenom boje očiju ubrizgavanjem pigmenta u zenice, amputirao udove i pokušavao da ih vrati, a sprovodio je i sterilizaciju žena.
Mengele je bio glavni doktor zadužen za određivanje koji zatvorenici mogu da rade kao prisilni radnici, a koji su bili previše slabi i koje treba ubiti.
