Kako analizira DFC magazin, specijalizovani časopis Atlantskog saveza Crne Gore, prva vijest o prisustvu ruskih vojnih specijalnih snaga na teritoriji Norveške na njenom kopnenom dijelu i na arhipelagu Svalbard objavljena je 27. septembra na norveškom portalu AldriMer.
Prema informacijama tog portala koje su dobijene iz obavještajnih izvora, američki izviđački avioni U-25 i RC135V otkrili su da je cilj ruskog upada bio “sakupljanje podataka o ključnim objektima i terenu”, što je izazvalo prilično burna reagovanja iz Moskve.
Ambasada Rusije u Norveškoj istog dana je objavila demanti, a koji dan kasnije, portparolka ruskog Ministarstva spoljnih poslova Marija Zaharova odbacila je vijest norveškog portala, konstatujući da je riječ o “rusofobiji i antiruskom lobiju u Norveškoj, koji ima za cilj predstavljanje Rusije kao neprijatelja”.
Zanimljivo je da se norveška Vlada, kao i guverner Svalbarda, nijesu oglašavali, iako su prema izvoru portala AldriMer bili upoznati sa prisustvom ruskih specijalnih snaga na njihovoj teritoriji, piše DFC magazin.
Nedugo zatim, kako piše DFC, počeli su da se pojavljuju čvrsti dokazi o prisustvu ruskih vojnih specijalaca na norveškom tlu. I to dokazi od ruskih vojnika koji su učestvovali u akciji!
Tako je ruski portal Novaja Gazeta analizirajući Instagram, objavio 1. oktobra dokaze da je Leteći odred periodično bio prisutan na teritoriji Norveške od 2016. godine.
Prema nalazima ruskog portala, 2. marta 2018. na profilu objavljena je fotografija na kojoj je 10 osoba u vojnim uniformama ispred aerodroma u Groznom. Komentari ispod fotografije otkrili su daje jedan dio te grupe “boravio poslom u Norveškoj”.
Mjesec dana ranije, u februaru iste godine, na profilu @ akhaev_07_95 objavljena je fotografija još jednog pripadnika Letećeg odreda. U pozadini fotografije se jasno vidi cistijerna sa natpisom Svalbard lufthavn, odnosno aerodrom Svalbard. A 20. januara 2019. godine isti korisnik je na svom profilu objavio fotografiju sa puškom i lokacijom Longjirbajen, grad na arhipelagu Svalbard.
Po međunarodnom ugovoru iz Svalbarda, još iz 1920. godine, arhipelag je demilitarizovana zona, pod jurisdikcijom kraljevine Norveške.
Zato je otkriće o ilegalnim upadima ruskih specijalaca bilo prilično neprijatno za Kremlj jer se podudarilo sa informacijama o “crnim operacijama” Jedinice 29155, koja je operisala u Evropi, ali i u Crnoj Gori oktobra 2016. godine.
Pokazalo se da je reakcija Zaharove bila prilično nespretna jer je odmah demantovana dokazima. Onda su počeli da se uklanjaju dokazi: već 3. oktobra izbrisane su fotografije koje su dospjele u medije, a potom je nalog @ akhaev_07_95 uklonjen u potpunosti, dok je nalog @ bes__600 zaključan.
Ranijim uvidom u njihove profile mogle su se vidjeti zajedničke fotografije oba korisnika, kao i aktivnosti u okviru Ruskog univerziteta specijalnih jedinica Specnac čije je sjedište u Čečeniji, a pod ličnim je nadzorom Ramzana Kadirova, čovjeka od punog povjerenja Vladimira Putina.
Nije ovo prvi put da je Moskva razotkrivena.
Rusija je i 2014. godine na sve načine pokušavala da sakrije svoju umiješanost i podršku proruskim separatističkim snagama u istočnoj Ukrajini. Tada su i Putin i svi ruski zvaničnici oštro negirali tvrdnje o umiješanosti ruske vojske i tvrdili su da ruski vojnici nikada nijesu kročili na ukrajinsko tlo. No, aktivnosti ruskih vojnika na društvenim mrežama najpoznatiji je slučaj Aleksandra Sotkina pokazale su drugačiju sliku i bili su svjedočanstvo o umiješanosti Rusije.
Da bi se spriječile ove prilično neugodne situacije, ruska Duma je 2019. godine usvojila odluku kojom je zabranjeno vojnicima da koriste telefone dok su na dužnosti, odnosno u misijama.
Podaci do kojih su došli norveški i ruski portali dokaz su da se odluka Dume ne poštuje na terenu, kao što Rusija već duže ne poštuje teritorijalni integritet zemalja za koje Kremlj smatra da su dio njihove “interesne zone”.
To pokazuju, kako je pisao Njujork tajms, razotkriveno učešće agenata GRU u Crnoj Gori, trovanje bivšeg ruskog špijuna Skripalja, kao i ubistvo bugarskog distributera oružja…
Nedavno otkrivanje skrivenih aktivnosti ruskih specijalnih snaga na norveškoj teritoriji pokazuje da su se zapadne obavještajne službe organizovale i da kontrahibridnim mjerama prave “bezbjednosni štit”.
