„Iz tog razloga, i institucionalno i lično, podržavam kolege biologe u njihovom naučnom radu i pozivam ih da istraju na putu nauke i znanja, jer njihov rad i zalaganje za nauku samo može da donese dobre rezultate za našu državu“, rekao je ministar Radulović.
Simpozijum ekologa okuplja istraživače iz Evrope i SAD-a, kao i zainteresovane kolege iz regiona, koji tradicionalno svakog oktobra u Crnoj Gori razmjenjuju naučna i stručna iskustva iz oblasti fundamentalne i primijenjene ekologije i zaštite životne sredine.
Radulovuić je prisutnima ukazao na značaj unošenja ekološke odrednice u Ustav Crne Gore, što je nedvosmisleno opredeljenje u kom pravcu treba da ide razvoj države.
„Deklaracija o ekološkoj državi bila je polazna tačka savremenog razvoja Crne Gore, što je životnu sredinu postavilo kao jedan od fundamentalnih prioriteta budućeg održivog razvoja. Od te davne 1991. godine koja će biti početak jednog veoma bolnog i teškog poglavlja, do danas Crna Gora je prešla dug i dinamičan razvojni put“, ocijenio je Radulović.
Govoreći o neophodnoj ekološkoj infrastrukturi, ministar je istakao rješavanje problema upravljanja otpadom, sanacije neuređenih odlagališta, kao i izgrađena postrojenja za prečišćavanje otpadnih voda.
Poseban akcenat stavio je na remedijaciju 4 crne ekološke tačke, ocjenjujući da je u poslednje dvije godine postignut odličan rezultat na ovom projektu u koji je Crna Gora u partnerstvu sa Svjetskom bankom uložila 50 miliona eura.
„Jedna od najsloženijih dilema danas na globalnom nivou jeste kako naći ravnotežu između dva cilja: bržeg ekonomskog razvoja i očuvanja životne sredine? Mi smo u Crnoj Gori, kao državi oslonjenoj na modelu održivog razvoja i u kojoj je 13% teritorije zaštićeno, sa nekoliko međunarodno zaštićenih lokaliteta, svjesni tog izazova“, kazao je Radulović.
Ministar je ukazao na činjenicu da na teritoriji Crne Gore, od nepunih 14.000 km2, 70 odsto jeste prekriveno šumom, što dodatno obavezuje na pronalaženje modela koji će voditi uspostavljanju održivog balansa između ciljeva razvoja i očuvanja prirode.
On je podsjetio da je samo u posljednjih 10 godina donešeno oko 70 zakona harmonizovanih sa EU propisima, preko 300 podzakonskih akata i 20 Strategija koje uređuju sektorske politike iz oblasti životne sredine, a potvrđeno je i oko 50 međunarodnih sporazuma.
