Priredio: Vladimir Jovanović
Amfiohije je u Mitropoliji crnogorsko-primorskoj SPC, tvrdi Mačković, „kadrovskom politikom 30 godina, napravio pokornu sektu, alla artemiana, otjerao je bilo koga ko ima dva grama u glavi, ili bilo kakav stav”.
„Sistematski je rukopolagao popove koji nemaju nikakvu školu. Nemam ništa protiv toga. Ne mislim da su popovi koji imaju školu bolji nego popovi koji nemaju. Ali, ako niko nema ozbiljniju teološku školu i obrazovanje, onda je to već simptomatično i nije slučajno. Istovremeno, mnogi njegovo monaštvo opisuju kao grupu ludaka – Joilji, Rafaili, Nikodimi Bogunovići i ostali, koji samo čekaju da on sklopi okice, pa da završe na crkvenom sudu ili psihijatriji. On je jedini koji odlučuje, bez da mu iko može reći stani šta radiš, nećemo to – jer ih zapravo sve drži u šaci, jer nemaju uslove da budu u crkvenim organima i upravi, nije normalno i nije zdravo. U takvoj situaciji, klika oko Amfilohija može da ga povede, a i on sâm može da povede Crkvu u jednom potpuno drugačijem pravcu. Amfilohije je bar poznat po tome da preko noći mijenja mišljenje”.
Mačković se osvrnuo i na pismo vaseljenskoga patrijarha Vartolomeja koje je Amfilohije nedavno objavio sa nekim netačno prevedenim a veoma bitnim formulacijama. Pismo je u dijelu srpske crkvene javniosti izazvalo potpuno suprotne efekte od onih koje je Mitropolija crnogorsko-primorska pokušala da nametne javnosti Crne Gore, jer su dvosmislene Vartolomejeve formulacije shvaćene kao priprema terena da Fanar u nekome trenutku interveniše u Crnoj Gori na sličan način kao nedavno u Ukrajini.
„PO UKRAJINSKOM SCENARIJU”: Amfilohije pozvao Vartolomeja da arbitrira u Crnoj Gori
„Budući da Fanar uporno izbjegava da koristi naš istorijski naziv – Pećka patrijaršija, ili SPC, nego nas uporno naziva Patriarchate of Serbia ili na sličan način Orthodox Church in Montenegro, nama jedino preostaje da ih nazivamo, po principu tuk na luk, dok se ne opamete, Patrijaršija Turske ili Pravoslavna crkva u Turskoj i Vartolomeja isto tako. Fanar svojom terminologijom sebi diže rep, a mitropolita Karadaga (Amfilohija) je sveo na ravan svog epigona Epifanija (poglavara Pavoslavne crkve Ukrajine)”, prenose srpski portali „Поуке” i „Видовдан”.
U odnosu na tvrdnju Vartolomeja da „Crkva Crne Gore nikad nije bila aktuelna”, Mačković piše:
„Ideja da Crna Gora nikad nije bila autokefalna, nama zvuči primamljivo, ali ona je samo djelomično tačna. U našem Tomosu iz 1922, nabrojane su tri oblasti koje se ujedinjuju Kraljevina Srbija, Karlovačka Mitropolija i Crnogorska crkva. Ako CG Crkva nije bila autokefalna, kako sad sa Cetinja šapuću Vartlomeju, to znači da je ona bila samo privremeno odmetnuta od Fanara od 1766. do 1920. i da Sinod Fanara može povući svoj blagoslov... bla bla bla, kao što su to već uradili Moskvi u Ukrajini, ‘tad su bila druga vremena, odluka je bila samo privremena... bla bla bla, Majka Crkva, okean ljubavi...’ U tom scenariju, (Vartolomejeve) riječi Patrijaršija Srbije koje sad izgledaju slučajno i benigno, i Pravoslavna crkva u CG koju neki tumače kao sinonim za Mitropoliju cetinjsku, neće biti samo nespretno sročeni pojmovi nego će biti eklisiološke cjeline i uvriježena terminologija”.
„Ruku na srce, Amfilohije ne bi bio episkop ni u jednoj ozbiljnojoj sekti, a kamoli Crkvi, poput Ruske ili Rumunske ni pola dana, nakon ovih posljednjih ‘solističkih kocerata’”, tvrdi Mačković. „U roku od tri mjeseca imao je tri susreta, koja je pokušao da sakrije: u aprilu sa Vartolomejem, u maju sa Milom na brodu kod Budve i u junu sa Epifanijevim vladikom. Da je ovo uradio Vartolomeju, sutra bi bio proglašen za misionara u Islamskoj Državi i imao bi 15 minuta da se preseli tamo. Jedino ga SPC trpi, ne znam zašto”.
