Cijenjeni građanin, istoriograf internacionalnoga uvaženja, ličnost koju su krasile vrline sve rjeđe u našem vremenu, akad. Pajović je prihvatan kao čovjek od riječi, dosljedan svojim uvjerenjima - istrajni tragalac za izvornom dokumentacijom na osnovu koje je moguće nepristrasno prosuđivati o dramatičnim zbivanjima kontroverznog i po mnogo čemu tragičnog Dvadesetog vijeka. Takav odnos prema novijoj crnogorskoj i jugoslovenskoj prošlosti izdvajao ga je i između mnogih istoriografa njegove i nešto mlađe generacije, što ga je u godinama destrukcije Federativne zajednice i u burnim vremenima kasnije dovodilo i u koliziju sa poznatim istoriografima koji su u međuvremenu promijenili svoja ranija stanovišta, pa i revidirali svoje pređašnje zaključke.
Za Radoja Pajovića se bez zazora može tvrditi da bio jedan od velikib boraca, ne samo u projektima i zalaganjima Dukljanske akademije nauka i umjetnosti, za istinito i kritički dokumentovano prikazivanje jednako one najdublje, dukljanske knjaževske i kraljevske ideologije i ideostrategije, kao ove koju je naša generacija zapamtila po mnogim zlodjelima, ali decenijskom miru, društvenom i privrednom prosperitetu. Takav njegov odnos umnogome ga je nadahnuo da se nađe u prvim redovima Pokreta za obnovuu državne nezavisnosti Crne Gore, a time i da bude pamćen kao izuzetno angažovani popularizator ideja pacifizma, antinacizma, antinacionalizma, antifašizma.
Radoje Pajović je najveći dio svojega života u potpunosti posvetio naučnoistraživačkom rad, posebno izučavanju i razmatranju uzroka i posljedica tragičnih ratnih događaja u Crnoj Gori i okolnim zemljama, zlodjela okupatora i njegovih domaćih kvislinških, stradanje naroda, ali revitalizaciji crnogorskih slobodarskih tradicija koje su puni izraz našle u opštenarodnom Trinaestojulskom ustanku i svim onim zbivanjima koja su pratila borce za slobodu u toku sljedećih mukotrpnih godina.
Odlazak akad. Radoja Pajovića ogroman je gubitak za njegove srodnike, za Dukljansku akademiju i njegove drugove i prijatelje, za Crnu Gori i njenu ukupnu duhovnost. - zaključio je u svom tekstu Akad. Sreten Perović.
