Kako je saopšteno iz Demokratskog fronta, član njihovog predsjedništva istakao je da se čitava međunarodna zajednica iz dana u dan suočava sa nepobitnom činjenicom da je bombardovanjem SRJ 1999. godine otpočeo projekat stvaranja monstruma kvazidržave koja svoje postojanje temelji na genocidu i progonu srpskog i nealbanskog življa, kako bi se u narednih desetak godina stvorila etnički čista teritorija po uzoru na nekadašnju NDH.
“Posebno boli sramni istorijski fakat da je režimska Crna Gora priznajući tzv. Kosovo u stvari podržala genocid i zločin kao univerzalni princip inaugurišući zločince Haradinaja i Tačija za počasne građane crnogorskih gradova i strateške partnere na Balkanu. Umjesto da Milo Đukanović i Duško Marković još danas otputuju za Beograd i iskažu solidarnost sa stradanjem srpskog naroda na Kosovu i Metohiji, Marković sjutra putuje za Prištinu kako bi se sreo sa zločincem Ramušom Haradinajem i na taj način mu pružio podršku za progon i pogrom Srba i Crnigoraca koji ne prestaje od 1999. godine”, naveo je Knežević.
Gotovo je nevjerovatno, dodao je, da Đukanović i Marković ne uočavaju te OVK trendove i u Crnoj Gori, gdje se nedavno sa zastavama te militantne organizacije proslavljala pobjeda albanskih stranaka u Tuzima.
“Ili kad su prije dvije nedjelje Albanci iz Gusinja bacili krst u potok, ne dozvoljavajući Srpskoj pravoslavnoj crkvi obnovu crkve Svetog Vasilija, jasno šaljući poruku da je Gusinje sve manje crnogorski, a sve više albanski grad”, naglasio je predsjednik DNP.
Očigledno je, tvrdi on, da se regionalni kontekst Srba kao destabilizujućeg faktora na Balkanu nakon sramne političke presude u montiranom procesu državni udar sad prenosi na Kosovo.
“I dok se Velika Albanija rađa pred našim očima i samo je pitanje trenutka kad će predstavnici albanskih partija u Crnoj Gori istaći zahtjev za autonomijom gradova u kojem žive Albanci, kao što je nedavno Bošnjačko nacionalno vijeće prezentovalo projekat Republike Sandžak, crnogorski režim otvoreno učestvuje u izdaji interesa većinskog državotvornog srpskog i crnogorskog naroda. Ovaj njihov veleizdajnički čin nas uopšte ne obavezuje, jer svaka tiranija ima granicu trpljenja, kako ona geopolitička, tako i ova regionalna. I mnogo veće carevine i imperijalne pretenzije su nestale od 1912-1918. godine, tako i ovo iredentističko orgijanje na našoj svetoj zemlji ima svoj rok. Važno je da kad dođe taj trenutak svi budemo odlučni u odbrani naših ljudskih i duhovnih izvorišta, jer za razliku od ovih koji nam danas na Kosovu i Metohiji ubijaju narod, pale manastire i crkve, mi znamo što su vrijednosti za koje se treba žrtvovati, jer mi nikom ništa nismo oteli, a oteto kad tad mora biti vraćeno”, poručio je Knežević.
