ZGRABI
FILM
Kada razmišljam o filmovima, prvi kog se sjetim je „Dead Man“ režisera Džima Džarmuša. Film je iz 1995. godine, a radnja se odvija u doba vesterna. To je možda jedino što ga veže za klasični vestern. Rađen je u crno-bijeloj tehnici, što doprinosi, uz ostale segmente, snažnoj artističnoj predstavi.
Svaka scena je perfektno osmišljena i što se tiče vizuelnog dijela, kompozicije, tajminga i zvuka. Svaki kadar je dobra fotografija. Muzika Nila Janga odlično je uklopljena u priču. On je pravio muziku improvizujući uz gledanje filmskog materijala.
Ovo je jedan od onih filmova u kojima ne postoji greška ili prazan hod.
Džoni Dep kao Vilijam Blejk koji, slučajno ili ne, nosi ime čuvenog pjesnika i debeli Indijanac bez identiteta „Niko“ koji je oduševljen stihovima tog istog pjesnika, čudna zamjena identiteta, njihovo zajedničko bjekstvo od zakona kroz američka bespuća, čine ovu priču u najmanju ruku fantazmagoričnom.
U cijeloj priči postoje ozbiljne reference koje površno gledanje može nekada da previdi. Radi se o odnosu bijelaca i Indijanaca, kulturološkim razlikama, pravu i zakonu, balansiranju po tankoj liniji između života i smrti, psihološkom ogledu i u krajnjoj liniji, relaciji sa duhovnim svijetom.
Još jedan film istog režisera koji je ostavio snažan utisak jeste „Mystery Train“ iz 1989. godine. To je film koji grade tri odvojene priče koje se odvijaju iste noći, a na kraju se neočekivano povezuju u jednu.
TV
Slabo pratim televiziju posljednjih godina tako da nijesam neko ko je kompetentan da komentariše njen sadržaj. Uglavnom me odbije buka zabavnih emisija ili neke političke teme koje su većinom manipulativne. Osjećam određenu dozu manje ili više prikrivene vulgarnosti u svemu tome. U mom slučaju, dobra zamjena za TV je internet koji pruža više mogućnosti za biranje sadržaja. Ta opcija mi više odgovara.
MUZIKA
Zahvaljujući urođenoj potrebi da istražujem, uvijek sam pronalazio muziku za koju nijesam mogao ni da pretpostavim da postoji. To bi često bilo pravo otkriće od kog se dugo „živjelo“.
Muzika koju slušam uglavnom zavisi od raspoloženja, doba dana i prostora u kom boravim. Širok je spektar žanrova koje slušam. Od čil auta, preko gotik zvuka, do eksperimentalnog ambijenta i klasike.
Posebno bih izdvojo sjajnu skandinavsku muzičku scenu koja baštini neofolk i gotik zvuk. Finski bend Tenhi pravi sjajnu muziku za duboke zimske meditacije, ukorijenjenu u skandinavskoj tradiciji i mitologiji, koristeći elektroniku i tradicionalne instrumente. Bendovi kao što su norveški Vali ili finski Nest sa akustičnim albumima pružaju savršenu muzičku pozadinu za kreativni rad ili boravak u prirodi.
Tu su, naravno, i neki „klasici“ kao što je vanvremenski Pink Floyd ili Žan Mišel Žar od old skul elektronike i još neki muzičari čije bi nabrajanje uzelo mnogo prostora.
ZAOBIĐI
FILM / TV / MUZIKA
Stvari koje je dobro zaobići možemo, nažalost, pronaći na svakom koraku, tako da je prava umjetnost naći način da se izbjegnu. Mislim da nije naročito korisno da u tom moru trivijalnosti, kom smo konstantno izloženi, tražimo neke naročite primjere.
Stvar je u tome da bi trebalo zaobići stvari koje ne doprinose ličnom razvoju i širenju vidika, odnosno sve stvari koje su u suštini vulgarne. One zasigurno neće proći test vremena, tako da će sva naša energija i vrijeme koje im bude poklonjeno biti uzalud potrošeno.
FOTO: Privatna arhiva / imdb.com
