Dok se američka propaganda u kontinuitetu fokusirala na manjkavosti i specifičnosti komunističko-socijalističkog sistema u odnosu na zapadnu demokratiju, a u zadnje vrijeme na „ničim izazvanu“ aneksiju Krima, osnovni cilj ruske propagande u periodu nakon revolucije je bio da se zaustavi odliv stanovništva.
Prema podacima objavljenim u newsletteru Digitalni forenzički centar, koji izdaje Atlantski savez Crne Gore, Rusiju je nakon Revolucije 1917. do 1921. godine napustilo između milion i tri miliona ljudi. Tačan broj emigranata nikad nije utvrđen iz razloga haotičnosti evolucije, nikad utvrđenog broja stradalih i slabosti državnog aparata i birokratije koja se bavila popisom stanovništva. Nakon pada Berlinskog zida 1991. godine uslijedio je drugi talas odliva stanovništva. Prema zvaničnim brojkama UN, stanovništvo istočne Evrope se nakon dešavanja osamdesetih i devedesetih smanjilo za oko šest odsto, ili 18 miliona stanovnika.
Veličanje nasilja i sprdanje sa građanskim slobodama: Tokom sovjetskog vremena i ponovo nakon stupanja Putina na vlast, cijela ruska državna propagandna mašinerija trudila se da pokaže život na Zapadu kao nesiguran, nepravedan i inferioran u odnosu na način života u Rusiji. Reportaže o životu na američkim ulicama prenaglašavale su nasilje, a kadrovi sa ulica Brisela, Njujorka, Vašingtona i Londona nerijetko su bili puni beskućnika, ljudi koji prose, prljavih i zapuštenih ulica i gradova i slično.
U posljednje vrijeme ruski mediji pokreću kampanju ismijavanja građanskih sloboda i političke korektnosti u zapadnim društvima. Česta tema su navodna masovna silovanja od strane migranata, homofobični komentari o “epidemiji homoseksualizma” i slično. Naglašava se i karikira sukob između ljevice i desnice na zapadu, insistirajući na razlikama i marginalnim političkim grupacijama iz političkog života Evrope i Amerike.
„Trbuhom za kruhom“- da živimo gore: Ovih dana u ruskim medijima postala je aktuelna tema navodne ekonomske migracije ljudi iz Amerike i Evrope, ni manje ni više nego u Rusiju. Jedna od zvijezda čuvenih “1000 na 1” intervjua sa Putinom prije par godina je bio britanski farmer iz Podmoskovlja Džon Kopiski, koji se Putinu jednom prilikom obratio za pomoć oko barijera u poslovanju. Njegova konverzija u pravoslavlje, bogatstvo i optimizam bile su česta tema ruskih medija posljednjih par godina.
Početkom godine sinhronizovano je sa nekoliko televizija poznatih po propagandnom djelovanju emitovano nekoliko reportaža o “neizdrživoj ekonomskoj situaciji na Zapadu”, sa posebnim naglaskom na Ameriku, iz koje ljudi “bježe glavom bez obzira” bilo gdje, pa i u sankcijama pogođenu Rusiju.
Osim Rusa, koji se nakon otrežnjenja teškim životom u Americi vraćaju kući, nalaze se i primjeri Amerikanaca. Blogovi i postovi razočaranih Rusa, nepravednim pravilima američkog tržišta rada i skupim zdravstvenim osiguranjem, su se počeli pojavljivati krajem prošle i početkom ove godine.
Tako, portal NewsNN.ru objavljuje tekst Aljone Glazkove, privremene migrantkinje u Americi, koja govori o “stotinama hiljada” Amerikanaca koji godišnje napuštaju Ameriku. Novinarka sa istim imenom na brojnim sajtovima vodi blogove u kojima ističe teškoće života u Americi.
U Moskvi zarađuje više i troši manje nego u SAD: U reportaži NTV-a, koja je posljednjih dana predmet ismijavanja na društvenim mrežama pojavljuje se američki profesor hemije Majkl Luc, koji svjedoči o tome kako u Moskvi zarađuje više, a troši manje nego u Americi. Pritom, predaje engleski jezik u vrtiću i živi u centru Moskve.
Ipak, prema podacima najveće onlajn platforme za zapošljavanje u Rusiji (trud. com), srednja plata vaspitača u Rusiji iznosi oko 26.000 rublji (345 eura) dok u Moskvi iznosi nešto više, oko 35.000 rublji (465 eura). Ako uzmemo Zapadnu Virdžiniju kao jednu od najmanje platežno moćnih država u SAD-u, srednja neto plata vaspitača u vrtićima iznosi oko 3.300 dolara (2889 eura) na mjesečnom nivou.
Sajt numbeo.com, koji koristi podatke generisane od korisnika, pokazuje da je Moskva jeftinija od Čarlstona u Zapadnoj Virdžiniji, i to daleko manje nego što to tvrdi Luc. Da bi se održao isti standard koji u Čarlstonu imate za 2889 eura u Moskvi bi trebali da zarađujete 2.450 eura a ne 465 eura, koliko vaspitači prosječno zarađuju u vrtićima u ruskoj prijestonici.
U reportaži se dalje govori o brojnim Amerikancima koji prodaju kuće da bi živjeli u Saratovu, Kirovu, Kremenčugu, ne navodeći konkretne primjere, pominjući u narativu nasmijana lica Amerikanaca koji izlaze iz električki (laki metro u predgrađima ruskih gradova), vraćajući se sa posla.
Iako se Rusi iz emigracije i većih gradova smiju ovoj reportaži i na društvenim mrežama pominju djecu Sergeja Lavrova i Putinovog pres-sekretara Peskova koji žive luksuznim životom na zapadu, statistika o broju talentovanih i obrazovanih Rusa koji napuštaju Rusiju daleko je sumornija.
Dovoljno je da uzmemo zvanične rezultate ruske Federalne službe za statistiku i vidjećemo da je 2010. iz Rusije otišlo 33.578 građana, dok je posljednje statistički obrađene 2016. godine otišlo 313.210 Rusa. U newsletteru Digitalni forenzički centar se ističe da taj trend raste i da se sa sigurnošću može tvrditi da je Rusiju u posljednje dvije godine napustilo blizu milion Rusa. Statistika pokazuje da najviše njih u potrazi za boljim životom upravo odlazi u SAD.
