Krivična prijava podnijeta je i protiv kompanija Capital Invest Podgorica i Comsel Limited Kipar.
U prijavi, koja je podnijeta specijalnom tužiocu za suzbijanje organizovanog kriminala, korupcije, terorizma i ratnih zločina, navedeno je da su se prijavljeni udružili u kriminalnu organizaciju sa ciljem vršenja teških krivičnih djela za koja se može izreći kazna zatvora teža od četiri godine, radi sticanja nezakonite dobiti i moći.
„Pri tome je svaki od prijavljenih imao unaprijed određeni zadatak i ulogu, planirajući djelovanje na duže vrijeme ili za neograničeni vremenski period, planirajući i sprovodeći djelovanje i u međunarodnim razmjerama, koristeći u djelovanju privredne i poslovne strukture, koristeći u djelovanju pranje novca i nezakonito stečene dobiti i koristeći uticaj na političku, zakonodavnu i izvršnu vlast, putem bankarskog i finansijskog poslovanja prikrili način pribavljanja iznosaod 1,5 miliona eura koji je poslužio kao garancija u vidu keš kolaterala za kredit firme Mila Đukanovića, a znali su da je novac pribavljen krivičnim djelom“, navodi se u prijavi.
Podsjeća se da je Đukanović 11. jula 2007. godine, kao vlasnik firme Capital Invest Podgorica, sa Pireus bankom SA London potpisao ugovor o kreditu od 1,5 miliona eura, za šta je banka tražila dodatnu garanciju u vidu keš kolaterala. Đukanović je garanciju obezbijedio u dogovoru sa Kneževićem i omogućio je preko Kneževićeve firme Comsel Limited sa Kipra istog dana. Iznos od 1,5 miliona eura koji je poslužio kao garancija Đukanoviću su na račun firme Comstel limited prebacila Đukanovićeva „dva prijatelja“ Dušan Ban i Željko Mihailović.
Nakon dobijanja kredita od Pireus banke, 3. avgusta 2007. godine Đukanović preko svoje firme Capital Invest kupuje akcije Prve banke koja je u većinskom vlasništvu njegovog brata, Aca Đukanovića. Akcije su kupljene pod povoljnim uslovima, za cijenu od 127 eura po akciji.
„Đukanović je znao da iznos od 1,5 milion eura koji je poslužio kao garancija za dobijanje kredita potiče iz krivičnog djela, pa je prikrivao način pribavljanja ovog novca i javno neistinito predstavljao da nikakvog depozita u vidu garancije za dobijanje kredita nije ni bilo. Tako je tokom premijerskog sata 21. novembra 2013. godine, Đukanović u svojstvu premijera u Skupštini Crne Gore izjavio da nema nikakvog depozita za dobijanje kredita od Pireus banke i da je kredit dobio na osnovu svog ugleda“, navodi se u prijavi.
Osnovana sumnja da 1,5 milion eura potiče iz krivičnog djela, proizilazi iz činjenice da novac nije položen direktno kod firme Capital Invest kojoj je trebala garancija ili direktno kod Pireus banke, koja je tražila garanciju.
U namjeri prikrivanja porijekla novca, prijavljeni su ovaj iznos uplatili prvo kod Kneževićeve firme, a zatim sa računa te firme na Kipru predacili na račun Pireus banke u Londonu.
„Takođe, da se radi o novcu koji potiče iz krivičnog djela i da su prijavljeni skrivali porijeklo ovog novca i njegovu namjenu proizilazi iz činjenice da su Ban i Mihailović sa firmom Comstel limited zaključili prividni - simulovani pravni posao, odnosno ugovor o investiranju, a novac je korišćen za druge namjene - kao garancija u vidu keš kolaterala za kredit Đukanovića“, navodi se u prijavi.
Svi prijavljeni godinama su organizovano skrivali na koji način je Đukanović dobio kredit i ko je i sa kakvim novcem dao garanciju za dobijanje kredita.
U prijavi se tužiulaštvu skreće pažnja i na to da su prijavljeni Ban I Mihailović vodili su firmu Mia iz Uba, koja je u vlasništvu Stanka Subotića, takođe Đukanovićevog prijatelja, a preko koje je obavljan tzv. tranzit cigareta. Zagrebački "Nacional" objavio je svojevremeno svjedočenje jednog od insajdera iz posla sa cigaretama, Srećka Kestnera, koji je javno saopštio da su Ban I Mihailović kumovi Đukanovića, koji su ubirali taksu u gotovini, "doslovno u torbama", da su uzimali 15% profita ove firme, a sam Đukanović 10 dolara po paketu cigareta.
Tako se dodatno potvrđuju javni navodi prijavljenog Kneževića da su dva prijatelja pomogla Đukanoviću u obezbjeđivanju novca, da se radi o prijateljima Đukanovića "iz posla tranzita cigara" i da zato oni nijesu mogli da se Pireus banci prikažu kao kredibilni klijenti i da prođu provjeru (intenational compliance)“, piše u prijavi
Predrag Mitrović, tadašnji direktor Uprave za sprječavanje pranja novca, takođe je prikrivao način pribavljanja novca koji je poslužio kao garancija Đukanoviću i njegovoj firmi za dobijanje kredita, znajući da novac koji je položen za garanciju potiče iz krivičnog djela.
Uprava je 17. avgusta 2007. godine javno saopštila da su akcije koje Đukanović ima kod Prve banke poslužile kao garancija za dobijanje kredita od Pireus banke, iako je Đukanović kredit dobio na osnovu garancije koju je položila firma Duška Kneževića Comsel Limited.
„Takođe, u namjeri prikrivanja načina pribavljanja 1,5 miliona eura, Uprava, čijim radom je rukovodio Mitrović, odbila je zahtjev MANS-a za pristup dokumentima u predmetu dobijanja kredita Đukanovićeve firme i tu dokumentaciju proglasili tajnom“, podsjeća se u prijavi.
I nakon presude Upravnog suda kojom je utvrđeno da je takvo postupanje nezakonito, zahtjev MANS-a za dostavljanje ovih informacija ponovo je odbijen sa navodima da se radi o strogo tajnim podacima i ukazivanjem da je Uprava dala saopštenje za javnost 17. avgusta 2007. godine koje su prenijeli elektronski i štampani mediji.
Ipak, ispostavilo se da tadašnje saopštenje Uprave sadrži neistinite navode da je Đukanović za dobijanje kredita od Pireus banke garantovao akcijama Prve banke.
Iz MANS-a podsjećaju da Tužilaštvo Kneževića u drugim predmetima sumnjiči da je formirao kriminalnu organizaciju za vršenje, između ostalih, krivičnih djela pranja novca, što dodatno pojačava sumnje da novac koji je preko Kneževićeve firme položen kao garancija za Đukanovićev kredit, potiče iz krivičnog djela.
