To je bez sumnje najznačajniji politički događaj u našoj državi u 2018. godini. Đukanović je na ovim izborima ostvario najbolji rezultat u istoriji predsjedničkih izbora u Crnoj Gori (održano ih je sedam od uvođenja višestranačja), osvojivši 180.274 glasa, odnosno 53,90 odsto onih koji su iskoristili biračko pravo. Đukanović je već u prvom krugu pomeo šest opozicionih i jednog nezavisnog kandidata. Drugoplasirani, Mladen Bojanić, predsjednički kandidat većeg dijela opozicije (DF, Demokrate, SNP i GP URA), osvojio je 111.711 glasova, odnosno 33,40 odsto. Na trećem mjestu bila je Draginja Vuksanović u ime SDPa, prva žena koja se kandidovala za predsjednicu u istoriji Crne Gore, sa 27.441 glasom, odnosno 8,20 odsto. Ostala četvorica kandidata dobila su zanemarljiv broj glasova. Đukanovića su na ovim izborima podržali koalicioni partneri DPS-a: Socijaldemokrate, BS, HGI, DUA i Demokratska partija.
U kampanji protiv sebe je imao jake snage opozicije, potpomognute dijelom nevladinih organizacija i medija koji ga nijesu štedjeli. Jedna od glavnih teza im je bila da Evropa neće prihvatiti Đukanovićev povratak i da će, ukloliko pobijedi, evropski put Crne Gore biti zaustavljen i doveden u pitanje. Zanimljivo je da su ključni opozicioni lideri Andrija Mandić, Nebojša Medojević, Milan Knežević, Aleksa Bečić, Ranko Krivokapić, Vladimir Joković..., ovoga puta izbjegli da Đukanoviću direktno izađu na politički megdan. Nadali su se da će se neki od kandidata koje su isturili, nekako domoći drugog kruga predsjedničkih izbora. Ali to se nije desilo. Đukanović je političar s najdužim stažom na političkoj sceni Crne Gore.
Šest puta biran je za premijera Crne Gore, prvi put kad je imao 29 godina. Već jednom je bio predsjednik države (1997– 2003). Iz politike se povlačio tri puta, ali je u svojoj stranci uvijek bio dominantna politička figura, pa se vraćao kad joj je zatrebalo. Iz ovih izbora izašao je kao nikad jači. Vladajuća koalicija i njegov DPS učvrstili su položaj – predsjednik Crne Gore izabran je natpolovičnom većinom, u parlamentu imaju stabilnu većinu i Vladu, sa Duškom Markovićem na čelu.
- Ovo je pobjeda evropske budućnosti Crne Gore - rekao je Đukanović obraćajući se pristalicama u izbornoj noći i obećao da će tokom svog mandata raditi na približavanju Crne Gore Evropskoj uniji. Visoka predstavnica za vanjsku i bezbjednosnu politiku EU Federika Mogerini mu je prije desetak dana u Briselu odala priznanje za sve ono što je Crna Gora uradila tokom ove godine u oblasti evropskih integracija.
Pobjednici i gubitnici
Nakon pobjede Mila Đukanovića na predsjedničkim izborima, Demokratska partija socijalista osvojila je, na izborima održanim 27. maja, apsolutnu vlast još u šest opština – Podgorici, Bijelom Polju, Danilovgradu, Pljevljima, Šavniku i Žabljaku, dok je u Baru, Kolašinu koji je prije toga bio opozicioni, Golubovcima i Plavu (koji je takođe bio u rukama opozicije), sa svojim tradicionalnim koalicionim partnerima formirala vlast. Posebno impresivan rezultat DPS je ostvarila u Podgorici sa podmlađenom listom čiji je nosilac bio dr Ivan Vuković, gdje je postignut najbolji rezultat u posljednjih 20 godina. Za respekt su i rezultati DPS-a u Bijelom Polju, Pljevljima, Žabljaku i Danilovgradu. Najveći gubitnici lokalnih izbora bili su Demokratski front i Krivokapićeva SDP koja čak nije ušla ni u parlamente Podgorice i Pljevalja. Početkom februara opozicija je jedino uspjela da zadrži vlast u Beranama, i u maju u Plužinama, dok je u Ulcinju vlast pripala koaliciji okupljenoj oko DPS-a.
