Evropski projekat je mirovni projekat i on samim tim treba da bude i svjetski projekat. Svijet mora da poprimi tu fizionomiju i strukturu, ali sa kosmopolitskim pogledima, ne sa nacionalističkim.
POBJEDA: Države Zapadnog Bakana, koje još nijesu postale članice Evropske unije, pretenduju da to budu u trenutku kada se ona suočava sa najvećim problemima u svojoj istoriji. Smatrate li da će, s obzirom na sve to, Zapadni Balkan ostati u fokusu Brisela?
ŠKARIĆ: Evropa definitivno ima unutrašnjih problema, desne partije su u usponu, a problem je i legitimitet rukovodećih struktura EU, koje imaju tehnokratski karakter. EU to mora da riješi ukoliko želi da se i dalje razvija i širi. Ako mene pitate, ja sam optimista, jer smatram da EU jednostavno nema alternativu. Ukoliko bi došlo do rasturanja EU, posljedice bi bile velike. Bile bi veće od posljedica rasturanja Rimskog carstva i trostruko veće od posljedica rasturanja Jugoslavije.
EU je veliki projekat, u njega se previše uložilo i ja sam ubijeđen da će Evropa pronaći izlaz iz ove krize i da će ojačati. U tom kontekstu treba gledati i perspektivu Zapadnog Balkana. Ova kriza nameće potrebu da Evropa ima svoju vojsku. To je jedna od starijih ideja, još od 50-ih godina. To može biti dobar znak da Evropa ojača iznutra i zauzme čvršći stav, što će imati reperkusije i na sam karakter EU kao političke unije. Evropa ima potrebu širenja.
POBJEDA: Sa druge strane, zahtjevi EU prema potencijalnim novim članicama postaju sve rigorozniji u smislu unutrašnjih reformi. Vjerujete li u snagu ovog regiona da se izbori sa svim tim problemima?
ŠKARIĆ: Moja ocjena je da bez EU nemamo unutrašnje potencijale. Ne omalovažavam naše države, ali smatram da bez tog poticaja izvana teško možemo sami. To se posebno vidi na reformi pravosudnog sistema. Evropsko iskustvo je tu neophodno, a Evropa se u tom smislu dosta i angažuje. Ja vjerujem da će EU pojačati angažman prema novim članicama, ali smatram i da sama EU mora da gleda šire od evropskog kontinenta.
POBJEDA: Mislite na Rusiju i Tursku?
ŠKARIĆ: Na Rusiju i Tursku, naravno. Rusija se ne smije isključiti iz evropskog projekta. To naročito potvrđuju ovi novi događaji, kad postoje rezerve između Evrope i NATO -a. Ali mislim i na šire od toga. Evropski projekat je mirovni projekat i on samim tim treba da bude i svjetski projekat. Svijet mora da poprimi tu fizionomiju i strukturu, ali sa kosmopolitskim pogledima, ne sa nacionalističkim.
(Opširnije u današnjoj Pobjedi)
