Novi broj Arsa otvoren je „Pozijom nove generacije“ koju je priredio Vasko Raičević. Radi se o poeziji mladih crnogorskih autora: Barbare Delać „Tomorrowland“, Jane Radičević „Direravangardna“, Marka Stanojkovskog „Revolutionary Road“, Marije Dragnić „Konfabulacije“ i Milana Garića „Trenutak u Toploj“.
Slijedi nova kratka priča književnika Vaska Račevića pod naslovom „Raskidi“. Vanda Babić se u novom Arsu predstavlja poezijom pod naslovom „Igra skrivača“. Miodrag Radović za Ars piše „Priče sa zapadne bande“, a Enesa Mahmić poeziju pod naslovom „Lisabon“. U novom broju je i odlomak iz romana Josipa Mlakića „Evanđelje po Barabi“, koji ovdje nosi naslov „Šimun Čarobnjak“.
Središte novog Arsa zauzimaju tekstovi posvećeni Liljani Dirjan, makedonskoj književnici, koja je preminula prošle godine. U ovom broju je objavljen odlomak iz knjige „Snijeg za dvoje“ (OKF, Cetinje, 2011.), koji je preveo na crnogorski Nenad Vujadinović. Bogomil Đuzel je napisao poeziju „U čast Liljane Dirjan“. Ovoj izuzetnoj makedonskoj spisateljici tekst pod naslovom „Snijeg za dvoje“ posvetio je crnogorski književnik Milorad Popović. „Osinjak – slast“ je naslov teksta koji je napisala Elizabeta Šeleva o pjesničkoj divljini Liljane Dirjan, a preveo sa makedonskog Nenad Vujadinović. Radmila Lazić potpisuje zapis „Boje i mirisi Ljiljane Dirjan“, za ovaj broj Arsa. „Lile Dirjan“ je naslov teksta koji je makedonskoj književnici posvetio Sinan Gudžević. Lidija Kapuševska-Drakulevska piše „Ljiljana Dirjan i Josif Brodski: Pjesnički dijalog“, a mladi pisac Petar Andonovski potpisuje tekst „Ne ja, već moje vreme, seća se tebe“, u prevodu Milene Ilić.
Broj se nastavlja prozom „Svetilišta“, Džojs Kerol Outs, koji je prevela Aleksandra Nikčević-Batrićević. Amela Lukač Zoranić piše „Hjuzov lament za crnim ženama“, o jednom od najznačajnijih pisaca i mislilaca Harlemske renesanse, Langston Hjuzu (1902-1967), pokreta koji se javio kao umjetnički izraz Afroamerikanaca dvadesetih godina dvadesetog vijeka u Americi. Pokret je slavio crnog čovjeka i njegovu kulturu.
Poezju njemačke književnice Andre Švarc „S jutra smo od stakla“, prevela je Verica Tričković. „Kontrabas“ Patrika Ziskinda priredio je i preveo Sreten Vujović.
Aleksandra Nikčević-Batrićević u nastavku časopisa piše „O dinamici pripovjednog prostora“ (Aleksandra V. Jovanović, Dinamika pripovednog prostora, Univerzitetska biblioteka u Beogradu, Beograd, 2016.).
Pavle Goranović je u tekstu „Stvaralačko uzbuđenje i profesionalni red: Put do znaka i dizajna“ pisao o izvrsnoj knjizi „Otisak i znak“ Mileta Grozdanića (Otisak i Znak, CANU, Narodni Muzej Crne Gore, Podgorica – Cetinje, 2018.).
O umjetničkom svijetu fotografkinje Maje Đurić, pisala je za ovaj broj Arsa Selma Đečević u tekstu pod naslovom „Solarni zapisi o nevidljivoj stvarnosti“.
U novom Arsu je i recenzija nove knjige mladog acrnogorskog pisca Ethema Mandića „Grad priča“ (OKF Cetinje, 2017), koju je potpisala Amela Balić.
Tijana Rakočević je pisala o knjizi „Galamdžija i gugutka“ Dragana Markovića (Srpska književna zadruga, Beograd, 2018.).
Broj zatvara zapis o poeziji Đorđa Šćepovića „Prije objave“, koji popisuje Goran Radojičić.
