Pobjedin sagovornik iz gračaničkog monaškog bratstva nada se da će arhijereji odoljeti „sramnoj medijskoj kampanji ogromne većine beogradskih medija“, pa ovo skandalozno kompromitujuće vladičansko činodejstvo neće zasjeniti pitanje svih srpskih pitanja.
IZMEĐU DVIJE VATRE
Riječ je, naravno, o Kosovu i sudbini preostalih Srba na teritoriji bivše južne pokrajine, ali i statusu pravoslavnog sveštenstva. S obzirom na to da se, naročito u posljednjih desetak godina, nalazi između dvije vatre. Sa jedne strane su radikalne grupacije kosovskih Albanaca, čiji je politički inspirator, između ostalih, i Pokret samoopredjeljenje Aljbina Kurtija.
Partija u uzletu, naročito među mlađom populacijom u urbanim sredinama. Krajnji cilj tog dijela kosovskog društva nije sasvim jasan, ali prema tumačenjima dobrih poznavalaca njegove političke strategije, Kurti ne bi imao ništa protiv da se „konstituiše“ kosovska pravoslavna crkva, čime bi navodno prikrio vjersko-nacionalni šovinizam, prvenstveno u odnosu na Srbe.
„SLUČAJ“ SAVE JANJIĆA
Sa druge strane, po mišljenju gračaničkog monaha, pravoslavno sveštenstvo izloženo je raznim vrstama pritisaka čije je izvorište u Beogradu, a naročito je pojačano otkad je obnarodovan koncept konačnog razgraničenja između Srba i Albanaca. Kao primjer brutalnog obračuna sa sveštenicima koji smatraju da bi nove granice predstavljale uvod u novi egzodus srpskog naroda, naročito dijela nastanjenog južno od Ibra, navodi „slučaj“ starješine Manastira Dečani - Save Janjića. Časni otac Sava, objašnjava on, izložen je mjesecima besprizornom javnom linču sa raznih beogradskih nivoa i adresa, samo zato što slijedi isključivo svesrpske interese. A, njegovi stavovi i molitve su apsolutno u skladu sa stavovima i molitvama ogromne većine arhijereja i cijelog sveštenstva Srpske pravoslavne crkve.
VJERU ZA VEČERU
Zato pretpostavlja da će patrijarh i vladike, na zasijedanju Sinoda, stati u njegovu zaštitu i na taj način ohrabriti zbunjene vjernike da je „prodavati vjeru za večeru“ jedan od grehova koji se teško ispaštaju. Time bi zaštitili i bratstva svih manastira na teritoriji Kosmeta, a to znači da bi Srpska pravoslavna crkva kao nedjeljiva, saborna cjelina sačuvala sopstveno i dostojanstvo srpskog naroda čiji je neodvojivi dio. Da li će se, na zasijedanju Svetoga sinoda, sve odvijati po pretpostavljenom, odnosno željenom scenariju gračaničkog monaha, znaće se, najvjerovatnije, dan prije ili dan poslije Velike Gospojine, 28. avgusta. Do tada, prostora za javne špekulacije i manipulacije biće sasvim dovoljno…
