Čvrsto opredijeljenje Crne Gore za NATO i evropske integracije je garancija multi etničkog i vjerskog sklada. Ujedno takva politika je brana uticaju deluzivnih i destruktivnih ideologija koje su se u novijoj istoriji Crne Gore pokazale kao toksično jezgro koje razarajuće djeluje na crnogorski identitetski fundament.
Autonomno je pravo države Crne Gore kako, zašto i kada će i sa kim diplomatski djelovati u skladu sa njenim globalnim opredijeljenjem i interesom. Sa suvereno odlučuje sa kojom državo će imati strateške, partnerske i prijateljske odnose. Oni koji takve poteze države osjećaju kao „prst u oko“, “šamar“ ili „okretanje leđa“ treba da provjere sopstvenu ideološku matricu, da možda ona nije inficirana velikodržavnim hegemonizmom kome crnogorska samostalnost remeti velikodržavne ciljeve.
Odlična spoljnja politika: Spoljna politika Crne Gore se, na međunarodnom planu, ne ponaša kao muva kojoj je jedno krilo iščupano, pa srlja čas tamo čas vamo. Izgubljeno. I zbunjeno. Da istovremeno priznaje i ukrajinsku cjelovitost i podržava rusku otimačinu.
Ponašanje Crne Gore u međunarodnim odnosima je dosljedno. Crna Gora je pouzdan svaznik, vjeran partner u društvu savremenih država. One cijene, poštuju i štite slobodu i samostalnost Crne Gore.
Crna Gora pamti onu varljivu palanačku politiku koja je žrtvovanje Crnogoraca za svete ratove nebeske Srbije „nagradila“ istorijskim ubistvom crnogorske države. I što je još gore, kontinuirano pokušava da razgradi i falsifikuje njeno identitetsko vezivno tkivo i da prisvoji njeno milenijumsko duhovno, kulturno i moralno nasleđe. Metaforički rečeno, to je više od „prsta u oko“ ili „bratskog šamara“ to je sistematsko otimanje i prisvajanje identitetskih „organa“ iz crnogorskog identitetskog bića.
Ako bi se onako, uzgred u dobroj namjeri, podsjetili samo na neke izjave ličnosti sa bitnih pozicija države Srbije; o CG i crnogorskoj naciji, imali bi argumente za ubjedljiv zaključak, da je na djelu politika koja se sistematski trudi da izmisli razlog kao bi negirala istorijsko trajanje crnogorske države i nacije. I politička praksa koja se nije odrekla velikodržavne dominacije nad slobodnom, samostalnom i suverenom Crnom Gorom.Poruke iz Srbije: Predzadnji predsjednik Srbije je govorio da je Crne Gore stvorena voljom Srbije.
„Mogli smo, da smo hteli, sprečiti referendum u CG“. „Crnogorska nacija ne postoji“. “Srbi su stvorili CG“. U emisiji „na nišanu“ poslanika u Skupštini RS Lazanskog, ambasadora u izgradnji, pseudo istoričari tvrde da u Crnoj Gori „ne postoji drugi identitet osim srpski“.
Patrijarh srpski reče, da je novo- crnogorski identitet nametnuo Srbima u Crnoj Gori ustaško-fašistički teror!? Doduše posle par dana veli da bi se odrekao ove tvrdnje ukoliko bi država CG odustala od zahtjeva da profitni kartel SPC u CG ne treba da vrati otete istorijske svetinje CG. U tom slučaju šatro „teror“ nije bitan?
Irinejev kadrovski konkurent Risto, kada se ponadao da može postati Patrijarh srpski, u vrijeme referenduma u CG, svoju mudrost je krunisao prostaklukom, aludirajući na obnovu državnosti, „da se ne pravi pita od g…“. Možda bi se i Risto izvinio zbog uvrede ako bi mu država CG poklonila ono što je H(Ristovo)-svetosavsko- mafijaški kartel prisvojio.
Pošteno govoreći, i danas, dok kukaju kako su, šatro, Srbi ugroženi u Crnoj Gori, oni i dalje ne priznaju crnogorsku naciju i crnogorsku državu. Oni su sopstvenu laž usvojili kao dogmu. Navodna ugroženost je samo posledica deluzivne ideologije o „nebeskom narodu“ a može biti uzrok novom pokušaju krvavih sukoba na Balkanu. Geneza političkog Zla se zapravo rađa u glavama pojedinaca koji zagađuju socijalni ambijent. Te ponerološke ličnosti misle da su milenijumsku borbu za stvaranje i slobodu Crne Gore, vodili vanzemaljci a ne Crnogorci, a oni su im, na kraju ovjerili pobjedu, častili ih gibanicom i proglasili da oni nijesu „vanzemaljci“ nego Srbi, jer su pojeli srpsku gibanicu? To su nosioci patološke infekcije i socijalne štetočine sa manipulativnim egocentrizmom.
Oni su zarobljenici ideološkog atavizma o nebesko Srbiji i narodu i najveća prijetnja i za sam srpski narod, kome su takvi lideri priređivali masovne pogibije u prosjeku svakih četvrt vijeka.
Kada je doslednost i ozbiljnost i autoritet CG zavrijedio punopravno članstvu u NATO savezu, kada je CG postala lider u građanskim pravima u regionu, religiozno svetosavska sekta se udružila sa četničko velikosrpskim nacionalistima, koji bi uz pomoć Rusije i Dodikovine, sa malo „žive sile“, nekih novih „Vukova“ i „Šakala“ bili gotovi da „oslobađaju“ „svete srpske zemlje“. Naravno, i „srpsku Spartu“.
Pokušali su da ostvare suludo nadanje državnim udarom.!?
Zaboravili su na „tvrd orah“ i slabašne zube starih osvajača u novom pakovanju. Smetnuli su s uma, da se orah ne krca sa tuđom protezom i da tuđi najamnici ne cijede suvu drenovinu!
Nedužni pukovnik Mašulović: A kad bi im se vratile okolnosti iz 1918. godina ovi vojvode iz DF bili bi gori od onih onda. A na njihovoj proslavi novog uništenja CG niko ne bi bio kritikovan kao što prozivaju nedužnog pukovnika Mašulovića. Svako bi im dobro došao. Jer, sve što nije njihovo je, „takozvano“. Za njih je samo njihova iluzija stvarna.A onomad sadašnji ministar spoljnih poslova Srbije reče: “ako budemo u prilici osvetićemo se“!?
A čekajući tu priliku, ostaje samo želja da proslave sto godina od one sramote i zločina koji su učinili CG 1918, godine. Da proslave lelek žrtvi, njihovih uzora, nad ognjištem Zvicerovih, da osjete sopstveni pogani miris kojim su opoganili zastavu crnogorsku pred Cetinjskim dvorom, od 23 10 1918 godine.
Učinili bi oni to. Oni su u moralnom deficitu da osjete uzvišenost Čovječnosti i Čestitosti . Sreća je, što su ONI, za sada, samo ostaci kontaminiranog jezgra Velikog Zla i što je ogromna većina Srba vsjesna pogubnosti ideologije po kojoj je navodna ugroženost Srba, od Slovenije do Makedonije, srazmjerna borbenoj ubojitosti „Miloša“, „Lazara“ ,Migova i raketnih sistema.
Valja vjerovati da savjet aktuelnog predsjednika Srbije nije „takozvani“ i da je iskreno pozvao Srbe iz CG da, „poštuju državu CG i njene zakone“. Takva vakela se njima sigurno nije dopala, jer u tom slučaju oni ne bi mogli biti „ugroženi“ a to ruši cijelu konstrukciju ideologije Velikog Zla.
Savremena crnogorska patriotska elita zna, da dokle god su pristalice anti crnogorske ideologije Velikog Zla nezadovoljni državom. Crna Gora je na dobrom je putu.
