Doskorašnji predsjednik plavske opštine Orhan Šahmanović neće više u tom i svojstvu omiljenog Bošnjaka lidera Demokratskog fronta putovati u Čečeniju niti sklapati političkovjerske i navodne poslovno-razvojne aranžmane sa čečenskim liderom Kadirovom.
Na nedavnim lokalnim izborima Plavljani sa pravom glasa naprosto su ga precrtali i „ispisali“ iz registra ozbiljnih političkih ličnosti i faktički mu zabranili da se legitimiše kao njihov predstavnik u bilo kom svojstvu, na bilo kom mjestu i bilo kakvim povodima.
UCJENJIVAČKI KAPACITETI
Samo koji mjesec ranije, međutim, situacija u vezi sa njim, činila se bitno drugačijom. U opštinskim organima, javnim ustanovama i preduzećima, pa i u većini mjesnih zajednica, Šahmanovićevi najpouzdaniji istomišljenici, evidentirali su takozvane sigurne glasove za njega i listu Stranke pravde i pomirenja čiji je bio jedan od predvodnika.
I bili su više nego zadovoljni učincima terenskog rada i rezultatima aktiviranja ucjenjivačkih kapaciteta u odnosu na lokalno činovništvo i druge brojne zavisnike od opštinskog budžeta. Još kad se misijama obezbjeđivanja sigurnih glasača pridružio i jedan broj sljedbenika Semiha Kojića, zvanog Ebu Ahmed, inače vođe plavskih tekfirdžija i žestokog protivnika Islamske zajednice u Crnoj Gori, a naročito reisa Rifata efendije Fejzića, činilo (im) se da je sam čin izjašnjavanja na biračkim mjestima puka formalnost. No, rezultati po njih bili su poražavajući. Nijesu dosegli ni cenzus. Poruku istovjetne i jednako neupitno jasne sadržine plavski birači odaslali su, istog datuma - 27. maja, i na političku adresu Džavida Šabovića. Bahatog, raspojasanog i, naizgled, neukrotivog samoproglašenog varoškog paše i oblasnog šerifa a, u stvari, provincijskog politikanta i sive eminencije svih ovdašnjih procesa, koja je nakon višedecenijskih trenažnih ciklusa, pripadajući raznim stranačkim i partijskim opcijama, ipak, uspjela da savlada neke od manipulatorskih vještina. Uglavnom krajnje demagoških, nerijetko i primitivnih, ali - izvjesno vrijeme - učinkovitih.
Pobjeda je nizom tekstova, još prije četiri godine, dok je SDP bio dio vlasti na državnom nivou, a on u svojstvu poslanika podržavao politiku vladajuće većine, pokušavala da upozori na Šabovićeve pašalučke manire i licemjerje kojim je nastojao da oblandira sopstvenu bahatost, raspojasanost i manipulativnost.
BANKROT ZA BANKROTOM
U tom kontekstu, posebno je ukazivano na veoma kompleksne njegove odnose sa, u jednom periodu, finansijski najmoćnijim plavskim biznismenom - između ostalog i vlasnikom čuvenog Interkoma - Kemalom C.
Njihova povezanost je bila toliko javno prisna da je Kemal u plavskoj čaršiji bio smatran desnom Šabovićevom rukom, glavnim finansijerom i finansijskim dobrotvorom lokalne organizacije Socijaldemokratske partije, čiji je neprikosnoveni gazda bio paša - lično. U međuvremenu, dobrotvor je bankrotirao; ostali su ogromni dugovi; dio je vraćen prodajom imovine, a Kemal je sa porodicom odselio u Sarajevo. Gotovo istovremeno, zadesila ga je i tragedija: sin, kćerka i zet otišli su na sirijsko ratište, đe mu je sin, nažalost, i poginuo. Nedugo potom, uslijedio je i politički bankrot: SDP se „raspao“, a Šabovića su Plavljani sa pravom glasa, na nedavnim lokalnim izborima, sveli na tri mandata (do tada je imao sedam), praktično ga „prekrižili“ i eliminisali iz registra ozbiljnih političkih ličnosti…
