Džim Keri je godinama važio za glumca koji ili zasmijava gledaoce do suza ili izluđuje one koji su alergični na njegov specifičan humor. Međutim, bilo je samo pitanje dana kada će se neko ipak sjetiti da mu ponudi ozbiljnu, zahtjevnu ulogu. Nakon niza laganih filmskih zakuski u kojima je pokazao komedijaško lice, iskrivljujući pritom sve što može da se iskrivi, australijanski režiser Piter Vir zapeo je da baš Džim Keri odigra glavnog junaka ostvarenja „Trumanov šou“ („The Truman Show“). Dvije decenije nakon premijere jedne od najupečatljivijih drama svih vremena, jasno je da iskusni filmadžija nije pogriješio.
Gampova sestra
Često etiketirana kao sestra „Foresta Gampa“, oskarovske bombonice Roberta Zemekisa, drama „Trumanov šou“ napravila je revoluciju 1. juna 1998. kada je premijerno prikazana u Americi. Oba filma, uprkos tematskoj različitosti, uspjela su da se poigraju tankom linijom između golog humora i izuzetno iscrpljujuće životne drame.
Dok su vodeći filmski kritičari, sa velikim Rodžerom Ebertom na čelu, nizali zvjezdice za „Trumanov šou“, fanovi Džima Kerija sladili su se time što je njihov miljenik dokazao da ima mnogo ozbiljnije glumačko lice. Fenomenalan glumački začin donio je i Ed Haris, koji je svoju ulogu „zlog kreatora“ lijepo uklopio u prilično jednostavan skript. Interesantno, a krajnje neosjetno: Keri i Haris se nijednom nijesu sreli tokom snimanja!
Sapun i ogledalo
Jedna od ključnih scena iz famoznog orvelovskog šoua najbolje pokazuje zbog čega je Piter Vir bio u pravu kada je insistirao na tome da samo Keri može da odigra glavnog aktera.
- Proglašavam ovu planetu Trumanijom, u galaksiji Burbank - kaže Kerijev lik, dok crta bijelim sapunom po ogledalu.
Ključ nije samo u ideji i kadru, već i u Keriju koji je improvizovao ovaj „trumanijski kadar“! Njegova improvizacija nije važna samo zbog toga što je dopunila i pojačala ovu simpatičnu priču, već i zato što je glumac pritom iskoristio svoje famozne grimase koje vuče još iz komedijaških dana. Bez obzira na to što je tema izuzetno ozbiljna, pokazalo se da niko ne bi trebalo da limitira Kerija, već da iskoristi sve njegove glumačke trikove.
Predmet izučavanja
Nego, pored Kerijeve i Harisove glume, ne bi trebalo da zaboravimo ni fenomenalne režiserske odluke i izvrsnu fotografiju, naročito na kraju filma, niti kompozicije sjajnog Filipa Glasa, čija je muzika učinila čuda za atmosferu Virove kultne drame.
„Trumanov šou“ privukao je veliku pažnju tokom sezone dodjele nagrada. Prošetao je i kroz Zlatne globuse i kroz BAFTA ceremoniju, a dobio je i tri nominacije za Oskara. Začuđujuće, Američka akdemija zaobišla je fenomenalnog Kerija i osvrnula se samo na režisera, originalni scenario i Eda Harisa u kategoriji sporednog glumca.
Na koncu, „Trumanov šou“ nije osvojio nijednu zlatnu statuetu. Ipak, to nije pretjerano narušilo imidž filma, koji i dan-danas uživa istu popularnost kao prije 20 godina. Da je Kerijeva drama odjeknula najbolje govori podatak da se i dalje često koristi kao primjer za izučavanje na časovima etike, psihologije i sociologije na univerzitetima širom svijeta.
L. MURSELJEVIĆ
FOTO: alfavita.gr / riaktr.com / throwbacks.com
