Bez obzira na to što je Srbija nasljednica državne zajednice Srbija i Crna Gora, prema čl 35. Zakona o predsjedniku Republike pravo na počasni naziv „bivši predsjednik Republike“ imaju svi predsjednici Savezne Republike Jugoslavije i predsjednici državne zajednice Srbija i Crna Gora koji su bili iz Republike Srbije!
Dakle, jasno je da Marović ne može da ponese ovaj počasni naziv jer nije iz Srbije. Međutim, u čl. 47 istog zakona, koji je u slučaju Marovića kontradiktoran, kaže se da prava koja su utvrđena odredbama od čl. 38 do čl. 43 primjenjuju se i na sve predsjednike savezne države u čijem sastavu je bila Republika Srbija do istupanja Crne Gore iz državne zajednice Srbija i Crna Gora.
Dakle, po tom članu Marović bi mogao da ostvari prava koja su predviđena od čl. 38 do čl. 43.
Ta prava tiču se primanja 80 odsto plate predsjednika Republike dok se ne zaposli ili ne penzioniše, ima pravo na službeni automobil s vozačem, kancelarijski prostor, savjetnika, sekretara onoliko vremena koliko je trajao njegov mandat, a sve to se usaglašava sa Vladom Srbije i bivšim predsjednikom Srbije.
Pravno tumačenje ovih nedoumica Pobjeda će objaviti narednih dana.
Svetozar Marović je bio predsjednik Srbije i Crne Gore od februara 2003. do maja 2006. godine.
(opširnije u Pobjedi)
