Rođen je u Prizrenu, a na Filološkom fakultetu u Beogradu završio je jugoslovensku književnost i srpskohrvatski jezik.
Na početku karijere pobijedio je na takmičenju gradova Srbije pjevajući napolitanske kancone, zbog čega je dobio nadimak Jordan Napolitanac. Prve pjesme snimio je 1961. za Radio Prištinu, a 1968. za Radio Beograd. Nastupao je sa Velikim narodnim orkestrom pod upravom Radeta Jašarevića, a kasnije i Ljubiše Pavkovića, kao i sa Narodnim ansamblom pod vođstvom Branimira Đokića. Prvu ploču je snimio za PGP RTB i to sa grčkim pjesmama, a narednu sa numerama iz Srbije i Makedonije u duetu sa Danicom Obrenić.
Jordan Nikolić je kasnije pjevao i snimao isključivo narodne pjesme sa Kosova i Metohije prema zapisima etnomuzikologa Miodraga Vasiljevića. Mada je mogao da ostane u Radio Beogradu, Jordan je odlučio da se vrati u zavičaj. Radio je 18 godina kao muzički urednik u Radio Prištini, u čijoj je fonoteci ostalo 55 kosovskih narodnih pjesama koje se snimio, a u Radio Beogradu 73 numere.
Povodom smrti Jordana Nikolića, telegram saučešća njegovoj porodici uputio je ministar kulture i informisanja Srbije, Vladan Vukosavljević.
“Jordan Nikolić je čitavog života ostao odan kosovskometohijskom melosu, kao njegov izvrsni vokalni tumač i čuvar”, navodi se u telegramu.
“Niz najdivnijih starosrbijanskih pjesama prepoznajemo upravo po Nikolićevom moćnom izvođenju. Bio je to carski glas carskog Prizrena. Glas Jordana Nikolića bio je dostojan posrednik melodijske dubine i punoće muzičkog nasleđa srpskog Kosova i Metohije”.
Od Jordana Nikolića oprostio se i dječiji pjesnik Mošo Odalović na “Fejsbuku” uz poruku: “Za dušu Jordanovu, koji dušu dade pjesmi”.
Svom prijatelju posvetio je i crtež psa, humke i crkve u daljini, objavivši pjesmu “U selo kavga golema” u Jordanovom izvođenju, uz riječi da je u njegovom Starom Grackom to bila najvoljenija pjesma:
“Nije bilo svadbe, igranke, ispraćaja u vojsku, a da je svi, na sav glas ne zapjevaju! Vjerujte, i mi smo je kao osnovci, znali napamet. Naknadno smo shvatili tekst, ali svejedno, bila je i trajala dok nas je bilo, kao najpjesma jednog, jedinog, neponovljivog i obožavanog Jordana”.
