Uprkos tom priznanju, odnosi Beograda i Podgorice su dobri. U posljednje vrijeme i sa najviših adresa stižu poruke da su odnosi najbolji u istoriji. Kakvo mišljenje Vi dijelite?
- Saglasan sam sa ocjenom da su ti odnosi značajno unaprijeđeni. Takođe, da se napredak poklopio sa vremenom nove vlasti u Beogradu. Po mom sudu, zato što se u tom vremenu Srbija po prvi put tokom posljednjih gotovo tri decenije posvetila sebi, svom razvoju, integraciji u Evropu. To je doprinijelo boljoj saradnji sa svima u regionu. Logično, i ozdravljenju naših međudržavnih odnosa. Ključno je da Srbija ostane čvrsto u tom strateškom naumu uprkos pritisku retrogradne politike koju joj pokušavaju nametnuti određeni centri političkog uticaja sa unutrašnje političke scene. Posebno, uprkos iluzijama koje nastoje stvoriti pojedini međunarodni centri zbog svojih trenutnih interesa na Balkanu. U našim odnosima veoma je važno da generišemo kontinuiran napredak saradnje na ekonomskom, bezbjednosnom i kulturnom planu.
Ne čini li Vam se pretjeranim da malena Crna Gora svojoj nekadašnjoj zaštitnici majci Rusiji uvodi sankcije, a evo protjeruje i njene diplomatske predstavnike?
- Tako postavljeno pitanje, izoštreno u moralnoj ravni, svakako može podsticati na sumnje u ispravnost naše odluke. Pritom se zaboravlja na sukob u Ukrajini i zbog čega su uvedene sankcije. Zaboravlja se i da je Rusija Srbiji i Crnoj Gori uvela sankcije 1992., ali smo mi razumjeli da je to bila njena međunarodna obaveza. Nije niko zbog toga ni u Srbiji ni u Crnoj Gori slao opore poruke na adresu Rusije.
Crna Gora je lider u pregovaračkom procesu sa Evropskom unijom. Institucionalizacijom tog odnosa mi smo se obavezali na poštovanje evropskih pravila i u oblasti spoljne i bezbjednosne politike. Dakle ovo je pitanje kredibiliteta partnerstva po standardima koje smoprihvatili. I pitanje dosljednosti za svaku zemlju, lakmus pripadnosti evropskom kulturnom i političkom miljeu.
Nikoga ne raduje trenutni odnos između EU i Rusije, naprotiv. Vjerujem u nužnost i izvjesnost drugačijeg, dobrosusjedskog odnosa. Ali, potrebno je zaustaviti se, ili vratiti par koraka nazad, i platformu tog odnosa postaviti na zdrave osnove. I EU treba da uvaži Rusiju, kao što Rusija treba da razumije koliko je projekat ujedinjene Evrope važan i za nju samu. Ali nemamo mi u Crnoj Gori pretenziju da učimo velike. Mi treba da se izborimo da svi oni poštuju naš izbor, što će doprinositi i jačanju odgovornosti nas samih za prostor koji dijelimo.
Srba u Crnoj Gori ima oko 30%. Njihovi predstavnici ukazuju na diskriminaciju – protjerivanje srpskog jezika i ćirilice, izuzetno malu angažovanost Srba u organima državne uprave, u javnim institucijama. Zbog čega je to tako? Jednom prilikom ste pozvali Srbe u Vladu, ali oni to nijesu prihvatili.
- Crna Gora je prepoznatljiva po multietničkom skladu. Ona je država građana. Manjinski narodi dali su veliki doprinos njenom novijem razvoju. Međunarodna zajednica otvaranjem vrata Crnoj Gori pokazuje da visoko vrednuje multietničku i multikulturalnu demokratiju, što je temelj crnogorskog društva. Teško je i zamisliti bilo kakvu selektivnu državnu politiku prema manjinama. Nije, dakle politika prema Srbima u Crnoj Gori drugačija od politike prema drugim narodima koji u njoj žive. O čemu je onda riječ? Lideri opozicije preko leđa Srba u Crnoj Gori žele da daju sebi na važnosti. Najprije, predstavljajući se kao ekskluzivni zastupnici interesa Srba u Crnoj Gori, što jednostavno nije tačno. DPS je najveća partija. Uz to građanska. Vjerujem i partija kojoj povjerenje daje najveći dio srpske nacionalne zajednice u Crnoj Gori. Drugo, ti umišljeni i vlastohlepni partijski lideri žrtvuju suštinske interese srpskog naroda u Crnoj Gori za ostvarenje svog jedinog cilja – osvajanja vlasti. Pošto do vlasti ne mogu demokratskim putem, htjeli bi revolucionarnim. A za to im trebaju nezadovoljni građani. Tako oni godinama stvaraju predstavu kako svaki pošten Srbin mora biti protiv ovakve Crne Gore. Protiv nezavisne, svoje, multietničke Crne Gore, članice NATO i EU. Maltene, biti protiv Crne Gore, to je pitanje nacionalne odgovornosti Srba. Tako je u interpretaciji lidera DF i njihovih partnera. Istina je daleko od toga. Srbi, kao i svi drugi koji žive u Crnoj Gori mnogo će odgovornije brinuti o svojim interesima iz institucija koje čine vlast, nego iz garda prema svojoj državnoj kući Crnoj Gori. Zato sam pozivao više puta predstavnike srpskih partija da uđu u Vladu. To bi bila prilika i da razbiju sumnje u naš senzibilitet, i da se uvjere da imamo jednak odnos prema svim narodima u Crnoj Gori. Tu bi, u institucijama sistema, imali priliku da doprinesu i rješavanju pitanja koja potenciraju. Ali kao da jednom dijelu njih više odgovara manipulacija zarad ubiranja jeftinih političkih poena. O tome je ovdje riječ. O manipulaciji inspirisanoj vlastohlepljem.
