Izborni štab predsjedničkog kandidata Marka Milačića i njegove partije Prava Crna Gora smješten je u podgoričkom elitnom naselju Gorica, u kući u Ulici Vukice Mitrović, koju je godinama koristio počasni konzul Ruske Federacije Boro Đukić i na kojoj je bila istaknuta table sa natpisom ,,Rezidencija počasnog konzula Ruske Federacije“.
Tabla je nedavno uklonjena, ali je i dalje vidljiva prisutnost konzula Đukića. Luksuzni džip ,,mercedes“, bez prednjih registracionih tablica, sa ruskom zastavom okačenom na prednjoj šoferšajbni, koristi počasni ruski konzul i gotovo je svakodnevno parkiran ispred garaže u kući koja je sjedište Milačićevog izbornog štaba.
SPORNO SJEDIŠTE
Pobjeda nije mogla da dobije zvaničnu informaciju da li je ruski počasni konzul uopšte imao pravo na isticanje takve table. Naime, 14. avgusta 2014. godine, Ministarstvo vanjskih poslova odobrilo je osnivanje Počasnog konzulata Ruske Federacije ,,sa sjedištem u Budvi i konzularnim područjem koje ubuhvata opštine Bar, Budva i Tivat“. Prostorije konzulata su zvanično otvorene - u Budvi.
Ipak, Đukić je za rezidencijalno mjesto izabrao kuću u Ulici Vukice Mitrović 11/4, pa ispada da je sjedište konzulata u Budvi, a rezidencija u Podgorici!?
Shodno odredbama Bečke konvencije, koja je stupila na snagu još davne 1967. godine, sjedište konzularnog predstavništva odobrava država primateljica (u ovom slučaju Crna Gora) i sjedište konzularne kancelarije može – shodno članu 4, stav 3 - biti promijenjeno ,,samo uz pristanak države primateljice“.
Prema informacijama Pobjede, promjena sjedišta nije zvanično tražena, pa je nejasno i sporno – kako je jedan konzulat mogao da ima sjedište i rezidenciju konzula u dva grada?
RUSKE VEZE
Nijesu, međutim, nevidljive veze konzula Đukića i Milačića, baš kao i vezanost predsjedničkog kandidata Prave CG za politiku Putinove Rusije.
Milačić je svojevremeno bio novinar i urednik tabloida Pres za Crnu Goru, medija koji je imao konekcije sa radikalnim srpskim i ruskim političkim i bezbjednosnim krugovima. Kasnije je Milačić postao stalni saradnik Sputnjika, glasila zvanične Moskve, propagandne pesnice kojim je ruska vlast pokušala da širi uticaj na države Zapadnog Balkana, posebno na Srbiju, Bosnu i Hercegovinu i Crnu Goru. Potom se posebno istakao kao jedan od lidera pokreta Otpor beznađu uz Mladena Bojanića (sadašnjeg predsjedničkog kandidata većeg dijela opozicije) u anti-NATO kampanji.
Prema informacijama Pobjede od više izvora iz Demokratskog fronta, ruski konzul Đukić je imao značajnu ulogu u promovisanju Milačića i povezivanju sa politički uticajnim ličnostima u Rusiji, ali i u Srbiji.
Tako je javnost u Crnoj Gori bila ne malo iznenađena kada je Milačić 5. avgusta 2017. godine na poziv tadašnjeg premijera, a sadašnjeg predsjednika Srbije Aleksandra Vučića, prisustvovao sastanku upriličenom povodom dana sjećanja na stradale i prognane u „Oluji“, a na kojem je Milačić predstavljao sve Srbe u Crnoj Gori?!
Izvori Pobjede iz Fronta ukazuju da je upravo počasni ruski konzul Đukić bio najzaslužniji za Vučićev poziv Milačiću. Iz beogradskih krugova tada je naknadno objašnjavano liderima Fronta da je Milačić pozvan jer je ,,Andriji Mandiću i Milanu Kneževiću zabranjen izlazak iz Crne Gore zbog suđenja za pokušaj terorizma“.
– Teško je zaista bilo na Predsjedništvu Fronta braniti potez Vučića, imajući u vidu da je poziv mogao uslijediti i drugim liderima Fronta koji su Srbi i koji su legitimni predstavnici srpskog naroda u Crnoj Gori – rekao je izvor Pobjede iz DF-a.
Milačić je kasnije objašnjavao da je predstavljao Srbe iz Crne Gore na tom sastanku sa Vučićem ,,kao njegoševski Crnogorac“.
FAKTOR ŽELEZNJAK
Tu ne prestaje politička saradnja Milačića i počasnog ruskog konzula jer je, prema pouzdanim saznanjima Pobjede, Đukić najzaslužniji što je tadašnjeg lidera pokreta Otpor beznađu primio lično Sergej Železnjak, visoki funkcioner Jedinstvene Rusije i siva eminencija ruske politike prema Crnoj Gori.
– Milačić je koristeći dobre konekcije Đukića sa prvim saradnikom ruskog političara Viktorom Kolbanovskim bio primljen u središtu Jedinstvene Rusije – tvrdi izvor iz Fronta.
Sastanak je upriličen 27. oktobra 2017. godine i tada je javnost u Crnoj Gori, preko saopštenja objavljenog na udarnom mjestu na sajtu Jedinstvene Rusije, obaviještena da je Železnjak sugerisao da se ,,kriminalnom djelovanju crnogorskog režima može suprotstaviti samo ujedinjena opozicija“.
Ruski političar je tada rekao da su se u Crnoj Gori ,,stvorili objektivni uslovi za smjenu vlasti, koja je umorila Zapad neobuzdanom korupcijom i kriminalom“.
– Za vrijeme parlamentarnih izbora u Crnoj Gori, održanih 16. oktobra 2016, vrhuška crnogorskog režima je, u saradnji sa specijalnim službama država članica NATO-a, otpočela specijalnu operaciju koja se zamalo završila primjenom oružja protiv mirnog stanovništva i mogla isprovocirati početak oružanog konflikta u Crnoj Gori – rekao je tada Železnjak.
Sastanci sa Vučićem i Železnjakom i dobre konekcije sa Đukićem ohrabrili su Milačića, koji se drznuo da na sastanku sa liderima Fronta Andrijom Mandićem, Milanom Kneževićem i Nebojšom Medojevićem, održanom početkom decembra prošle godine, sebe predloži za zajedničkog opozicionog kandidata koga bi predložio Demokratski front.
– Milačić je neposredno prije tog sastanka na volšeban način bio u posjeti Ruskom humanitarnom centru u Nišu, koji je za mnoge potencijalna vojna ruska baza. To mu je bio argument da sebe predstavi kao ključnog ruskog igrača u Crnoj Gori zatraživši podršku od Fronta, što je glatko odbijeno.
Vrh Fronta je tada smatrao da Milačić ne bi bio prihvatljiv bilo kome iz opozicije kao predsjednički kandidat – zaključio je izvor iz Fronta.
Konzul Đukić: Sa vjerom u Rusiju, Boga i Amfilohija
Šira crnogorska javnost ne zna mnogo detalja o aktivnostima počasnog konzula Ruske Federacije.
Zanimljivo, četrdeset sedmogodišnji Đukić, crnogorski biznismen bez vidljive političke prošlosti, svojevremeno je bio počasni konzul – Ukrajine. Na toj poziciji ostao je do zlokobnih dešavanja i "revolucije“ na Mejdanu.
– Bio sam počasni konzul Ukrajine sve dok se nije ovo desilo, promjena vlasti kod njih i to – objasnio je svojevremeno konzul Đukić novinarki Slobodne Evrope vlastiti "transfer“ iz Ukrajine u Rusiju.
Da li je i u tom pređašnjem angažmanu imao direktne veze sa Moskvom, nije poznato, ali su se ruski zvaničnici prilično trudili da ga postave za počasnog konzula Rusije u Crnoj Gori.
Prema nekim informacijama, čak je i doajen ruske diplomatije Sergej Lavrov insistirao da Đukić bude postavljen u Crnoj Gori.
Aprila 2014. godine Ambasada Ruske Federacije u Podgorici je, u ime ministra inostranih poslova Rusije, zvanično zamolila Ministarstvo vanjskih poslova Crne Gore da odobri postavljenje državljanina Crne Gore Bora Đukića za počasnog konzula Ruske Federacije.
Četiri mjeseca kasnije, sredinom avgusta, tadašnji potpredsjednik Vlade i ministar vanjskih poslova Igor Lukšić, kako se to diplomatski kaže, obavezao je nadležne organe Crne Gore da ukicu "pruže pomoć i zaštitu i da mu omoguće da uživa sve povlastice, prava i privilegije koje njemu, s obzirom na funkciju i svojstvo, pripadaju po međunarodnom pravu“.
Prilikom otvaranja Počasnog konzulata u Budvi, u hotelu ,,Avala“ bilo je svečano, okačena je mapa svijeta sa natpisom "MIR“, postavljeno vinsko bure u obliku topa, okupio se značajan broj ljudi iako nije bilo zvaničnika tadašnje budvanske vlasti, a prostorije je osveštao lično – mitropolit Amfilohije Radović, kojeg je rukoljubio novoimenovani konzul.
