"Povodom nedavno objavljenih navoda na portalu ”Analitika” (15. mart 2018.g.) da Srpska Pravoslavna Crkva, Mitropolija Crnogorsko-Primorska i Mitropolit Crnogorsko-Primorski g. Amfilohije navodno priznaju ”svještenike” koji su 1998. godine ”hirotonisali” raščinjenog i od Vaseljenske Patrijaršije prokletstvu predatog bivšeg sveštenika Miraša Dedeića, ukazujemo da se radi o ko zna kojoj po redu medijskoj podvali kojom se, uz navode pod navodnicima, pokušava naknadno pribaviti i javnosti prikazati navodni kanonski legalitet i legitimitet za lice koje se već pune dvije decenije lažno predstavlja kao navodni ”crnogorski mitropolit” i samoproglašeni ”poglavar” samoproglašene i u Pravoslavnoj Crkvi nepostojeće vjerske zajednice pod nazivom ”CPC”, koja je osnovana u policijskoj stanici u Cetinju u januaru 2000. godine.
Jedina istina u navedenom tekstu jeste da su bugarski raskolnici 15. marta 1998. godine sa samozvanim i u to vrijeme ni od koga u Pravoslavlju priznatim raskolničkim tzv. ”patrijarhom Pimenom” upali u novi i ko zna koji po redu kanonski prestup u duhovnoj vratolomiji sa Mirašem Dedeićem. Raskolnik Pimen i njegovi sljedbenici su u to vrijeme u eklisiološkom i kanonskom smislu nesumnjivo bili raskolnici i otpadnici od Pravoslavne Vaseljenske Crkve. Svaki trezveni čovjek to jasno i precizno može da uoči čak i iz vijesti koja je nedavno objavljena na portalu ”Analitika”.
Bugarski raskol je, krajem 1998. godine, trudom predstojateljâ Pravoslavne Crkve, a među njima i blaženopočivšeg Patrijarha srpskog Pavla, a poslije prinijetog javnog pokajanja zbog tog dušegubnog i najtežeg kanonskog prestupa bugarskih raskolnika, zacijeljen. Javni pokajnici su, materinskim staranjem Crkve, a po krajnjem snishođenju, primljeni kao pokajnici od kanonske Bugarske Patrijaršije i Patrijarha Maksima i to u početku samo u svojstvu ”titularnih” episkopa. Treba imati u vidu da samozvani ”Patrijarh Pimen” nikada kao takav nije prihvaćen i priznat u Pravoslavnoj Crkvi, a nakon pokajanja se već 1999. godine upokojio sa svojevoljno prihvaćenom titulom ”bivši Mitropolit nevrokopski”. Kanonski i od svih Pomjesnih Pravoslavnih Crkava na čelu sa Vaseljenskim Patrijarhom priznati Patrijarh Bugarski je bio (od izbora i ustoličenja 1971.g.) i do svog upokojenja (2012.g.) ostao Maksim (Minkov).
Svima je poznato da punoća Pravoslavne Crkve nikada, ni prije, a ni poslije tzv. ”hirotonije 15.3.1998.g. u Sofiji”, Miraša Dedeića kao raščinjenog sveštenika Vaseljenske Patrijaršije, koji se, zahvaljujući određenim svjetovnim strukturama i dijelu medija, pune dvije decenije lažno predstavlja kao ”crnogorski mitropolit”, nije prihvatila kao takvog. Nijedna Pomjesna Pravoslavna Crkva ga, kao što je poznato, ne priznaje ni kao parohijskog sveštenika, a kamoli kao mitropolita, o čemu i svjedoči i pismo Patrijarha vaseljenskog Vartolomeja koje prilažemo ovom reagovanju.
Smatramo da u ove velikoposne dane kao dane pokajne radosti primjer bugarskih pokajnika najbolje može da posluži Mirašu Dedeiću ne bi li smogao ljudske i hrišćanske snage da se javno pokaje i od Majke Pravoslavne Crkve zatraži oproštaj zbog kanonskih bezakonja koja je činio i čini po Crnoj Gori. Takvo postupanje bi mu bilo mnogo duhovno korisnije nego što zavarava javnost neistinama i obmanjuje neupućene preko pojedinih medija", zaključili su iz Mitropolije Crnogorsko-Primorske.
