U punoj sali biblioteke „Danilo Kiš“ u Vrbasu, skoro dva sata ljubitelji poezije ovoga pjesnika pratili su izlaganje Maksima Vujačića publiciste i Vitovog biografa. O Vitovoj poeziji govorio je i poznati dramaturg, književnik i kritičar Božo Koprivica. Stihove je recitovao poznati crnogorski glumac Miro Nikolić. Moderator ove večeri bio je Milorad Martinović.
Književnik Bota Koprivica istakao je da mu se najviše dopada kod Vita što je povukao jasnu crtu između diletanata i pravih pjesnika.
„I namjerno je uzeo da se identifikuje sa pjesnikom Sergejem Aleksandrovičem Jesenjinom koji je od stranih pjesnika posle rata kada je Vito stasavao bio u Crnoj Gori izuzetno popularan, i najviše zloupotrebljen“. I zato on kaže u tom nekom direktnom obraćanju toj masi, toj palanci nedotupavnoj: „Nijesam ja za vas nikakav Serjoža!“. A ustvari on to kaže ovim diletantima: „Nijesam ja za vas nikakav pjesnik kafane, taj kojeg viđate po staničnim i drugim bifeima u gradu Nikšiću ili u Beogradu, nego ja sam Vito Nikolić koji je dobio poslanje da nešto saopšti svijetu“. Bio je od onih pjesnika koji su odrastali u tkzoj provinciji a izvanredno je bio svjestan da je ta pozicija provincijskog pjesnika, kada je u pitanju dobra poezija, ne znači ništa. On u toj pjesmi pravi jednu vrstu otklona od te provincijske poezije, od te potrebe da svi prisvoje pjesnika i zato ih on grubo naziva „barabe“. I mislim da on ulazi u najbolju tradiciju crnogorske i jugoslovenske poezije sa rukopisom koji se prepoznaje. Najteže je u poeziji naći svoj ritam, svoj dah, svoj otkucaj, svoj krvotok, a Vito je u tome nesumljivo uspio“, između ostalog zaključuje Koprivica.
