Njih su, kako se navodi, macom ubijali komunisti, a potom ih bacali u jamu zvanu Kotor. U jednom od novinskih tekstova, koji se bavi ovim otkrićem, navedeno je da su Minja Višnjić i njegov sin Momčilo Višnjić, kao pripadnici četničkog pokreta, ubijeni i bačeni u jamu Kotor. „Višnjić Đokov Milisav Minja, ubijen je od partizana 24. februara 1942. godine u Gornjem Polju i bačen u Kotor jamu“.
„Višnjić Milisavov Momčilo, ubijen od partizana 24. februara 1942. godine u Gornjem Polju skupa sa ocem Milisavom Minjom i bačen u Kotor jamu“. Ovakve tvrdnje upućuju na dva zaključka: da su istraživači ovih događanja raspolagali novim izvorima, koji do sada nijesu poznati naučnoj i široj javnosti, ili postojeće izvore citiraju netačno. U cilju saopštavanja istorijske istine, objavljujemo dokumenta koja svjedoče o načinu likvidacije dvojice Višnjića.
Dokumenta se nalaze u Državnom arhivu, AO za istoriju radničkog pokreta u Podgorici, arhivska zbirka NOP, IV3a-24/ 42; IV3b-16/42. Štab Nikšićkog narodno-oslslobodilačkog partizanskog odreda, 25. februara 1942. godine, izvještava Savu Kovačevića, tada komandanta Operativnog štaba za Hercegovinu, o prilikama na teritoriji Nikšićkog sreza. Između ostalog, u izvještaju se navodi da su 24. februara 1942. godine javno strijeljani pripadnici četničkog pokreta Minja Višnjić i njegov sin Momčilo. „Juče smo javno strijeljali majora i poznatog četnika, slugu svih reakcionarnih jugoslovenskih režima i razbijača narodne borbe Minju Višnjića i njegova sina Momčila, poznatog ljotićevca, a sada razbijača narodno-oslobodilačke borbe. Minju i njegova sina uhvatili su partizani našeg Odreda koji operišu u Gatačkom srezu“. O strijeljanju Minje Višnjića i njegovog sina Momčila govori se i u Saopštenju od 26. 2. 1942. godine, koje je izdao Štab Nikšićkog narodnooslobodilačkog partizanskog odreda. Nakon saznanja da su Minja i Momčilo Višnjić zarobljeni od strane partizana, u Štab Nikšićkog narodno-oslobodilačkog partizanskog odreda stiglo je prijeteće pismo koje potpisuje Komanda nacionalnog pokreta. „Saznali smo da se u vašim rukama nalaze Minja i njegov sin Momo Višnjić, te da iste namjeravate kao nacionaliste ubiti.
Ovim vam poručujemo da gore navedenu dvojicu u roku od 48 sati pošaljete zdrave i žive u Nikšić, jer će u protivnom biti, nakon postavljenog roka, ubijeno 20 (dvadeset) vaših drugova komunista i vaših porodica, među kojima se nalazi i Radosav Kovačević, rođeni brat Save Kovačevića (Mizare), sa familijom, a koji se već nalazi u našim rukama. GORNJI ROK JE NEPREKORAČIV. Nikšić, 24. februara 1942. god.- 8 sati prije podne. KOMANDA NACIONALNOG POKRETA Na ovaj ultimatum, iz Štaba Nikšićkog narodno-oslobodilačkog partizanskog odreda, Komandi nacionalnog pokreta upućen je odgovor sljedeće sadržine: NACIONALNIM I NARODNIM IZDAJICAMA NIKŠIĆ (Odmah do italijanske komande) Vama, narodnim izrodima, špijunima, gadnim slugerinama i ližisahanima krvavog fašističkog okupatora, kao odgovor na vaše pismo poručujemo, da će te svi, koliko kod vas ima doživjeti sudbinu narodnog izdajnika i sluge okupatora Minje Višnjića i njegovog sina i mnogih drugih do sada uništenih narodnih izdajnika od herojske narodno-oslobodilačke partizanske vojske. Nije daleko dan kada će vas, prodane kurve, zajedno sa vašim fašističkim poslodavcima nestati sa lica zemlje. Od vas narod ne očekuje ništa drugo sem podlo izdajstvo koje svakodnevno vršite prema našem viteškom narodu a u korist fašističkih pljačkaša i razbojnika i to sve za sitne mrvice koje vam bacaju kao psima sa njihove krvave trpeze.
Naš viteški narod i njegova herojska partizanska vojska ne plaše se vas, sluge, još gorih pasa Kočija i Pircija Birolija. Narod zna da je oružje sa kojim ubijate nevino stanovništvo, oružje okupatora u vašim gadnim špijunskim rukama. CRVENA ARMIJA JE S NAMA-POBJEDA ĆE BITI NAŠA SMRT FAŠIZMU-SLOBODA NARODU 26- II-42.g. Iz Štaba Nikšićkog narodno-oslobodilačkog partizanskog odreda.
