Zašto je teško napraviti dobar film o Tupaku Šakuru i Notorijusu Bi-aj-džiju? Isprepletana priča o slavnim reperima, koji su postali još veće ikone kada su ubijeni u rasponu od šest mjeseci prije 20 godina, ima sve elemente dobre drame. Njihovo porijeklo, vrtoglav muzički uspon, prijateljstvo,čuveni hip-hop sukob istočne i zapadne američke obale, smrti koje i dan-danas simbolišu institucionalni nemar zbog kog su ubistva prošla nekažnjeno... Opet, sve dosadašnje ekranizacije njihove priče bile su poražavajuće.
Igrani filmovi „Notorious“ (2009) i „All Eyez On Me“ (2017) njišu se na tankoj granici između prosječnog i jedva gledljivog. Dokumentarac „Biggie & Tupac“ (2002) ima nekoliko solidnih elemenata, ali i on djeluje slabašno i nepotpuno.
Usputne žrtve
Da budemo iskreni, teško je sabiti tako zapanjujuće životne priče u film od samo nekoliko sati, ali nova serija „Unsolved: The Murders Of Tupac And The Notorious B.I.G.“ u produkciji TV USA Networks ne može da se vadi na takve izgovore. Deset epizoda je više nego dovoljno za dekonstrukciju Tupakovog i Bigijevog života ili makar za formiranje dobrog slučaja sa čvrstim dokazima o njihovim ubistvima, bez muljanja gledalaca raznim teorijama zavjere.
I pored toga, kreatori serije Entoni Hemingvej („American Crime Story“) i Kajl Long („Suits“) odlučili su da pretvore „Unsolved“ u plitki proceduralac. Tako makar izgleda u pilot epizodi u kojoj tretiraju Tupaka i Bigija kao dvije usputne žrtve iz neke nevažne epizode serije „Law and Order“. Baš kao što naziv kaže, serijal „Unsolved“ prikazuje čuvene repere kao žrtve, a ne kao ljude - i definitivno ne kao umjetnike.
Tri linije
Pilot epizoda podijeljena je u tri vremenske linije. Prva počinje 1993. prikazivanjem prijateljstva Tupaka (Mark Rouz iz „Straight Outta Compton“) i Bigija (Vejvi Džonez), kao i njihov put ka slavi. Tupak je već bio veliko ime kada je uzeo Bigija pod svoje krilo.
U drugoj vremenskoj liniji, godine 1997. u fokusu je detektiv Rasel Pul kog glumi Džimi Simpson („Westworld“). Opsjednut ubistvima Tupaka i Bigija, razotkrio je korupciju u policiji, a povezanost „plavaca“ sa Death Row Records smatrana je krucijalnom za otkrivanje osoba koje su stale iza Smolsovog i Pakovog ubistva. No, Pul nikada nije uspio da to dokaže zbog nemogućnosti da se izbori sa korumpiranim kolegama.
Godine 2006, u trećoj vremenskoj liniji, nakon što Bigijeva majka, Voleta Volas, podnese tužbu protiv grada Los Anđelesa, detektiv Keding (Džoš Duhamel) dobija zadatak da riješi slučaj koji nije mogao da raščivija njegov prethodnik prije deset godina.
Nažalost, nedostatak Tupakove i Bigijeve muzike i klimavi dijalozi narušavaju ubjedljivost svih likova i cjelokupne priče. Previše je vremenskih linija i pretopljenih kreativnih vizija. Svaki put kada se prebacimo iz jednog vremena u drugo glavni likovi ostanu nedorečeni, a mi isfrustrirani pred malim ekranima.
Mali nakloni
No, na koncu nije sve tako crno. Dugujemo tri mala naklona osobama i momentima koji zaslužuju da budu izdvojeni. Prvi ide Vejviju Džonezu, novajliji koji glumi Bigija i nije mu samo fizički nalik, već i zvuči baš kao on. Drugi naklon namijenjen je Ajši Hajnds u ulozi Bigijeve majke Volete Voles zbog scene u kojoj govori o prvom susretu s muzikom svog sina tek nakon njegove smrti. Mali najež je neizbježan. A treći?
Prije dvije decenije, ubistva dva mlada muzička genijalca gurnuta su pod tepih. U finalnim minutima premijere vidimo Bigija kod Tupaka na žurci i društvo koje roštilja u dvorištu. Tupak pokazuje Bigiju torbu punu (praznog) oružja. Nekoliko sekundi kasnije cijelo društvo ponaša se kao da je u nasilnoj video-igri.
Ovo se dešava samo nekoliko godina prije nego što su Tupak i Bigi stradali. Prvije imao 25, a drugi samo 24 godine. Prskalica se pali, ekipa trči oko bazena na jakom kalifornijskom suncu, smijući se i mašući praznim oružjem. Treći naklon ide za prikaz srži priče koja bi trebala da je u centru svega ovoga. Tupak Šakur i Bigi Smols bili su djeca. I bili su drugovi.
Biljana MARTINIĆ
Sraman izostanak autorske muzike
Najveći propust i ono što najviše govori o ovom serijalu jeste činjenica da njegovi kreatori nijesu uspjeli da dobiju dozvolu da koriste Bigijevu i Tupakovu muziku. Za seriju koja se bavi smrtima dva muzička velikana nedostatak njihove muzike je više nego sraman. Dok se na soundtracku nalaze pjesme Slick Ricka i Wu-Tang Clana, ne možete da čujete nijednu od nekih od najboljih i najbitnijih hip-hop pjesama svih vremena, a osnovna obaveza ovakve serije jeste da nas podsjeti na takvu muziku. Potpuno je nenormalno da vas neko ostavi sa likovima koji konstantno pominju briljantnost, značaj i slavu ovih repera, ali i bez prilike da čujete o čemu oni zapravo pričaju. Zar ne?
FOTO: variety.com / factmag.com / usanetwork.com
