Album predstavlja zvučni zapis praćen dokumentarnim filmom o seriji koncerata grupe u velikim muzejima u svijetu, kao što su Tejt modern u Londonu ili Muzej moderne umjetnosti (MoMA) u Njujorku.
Zvuk publike je izbrisan na snimku tako da je na albumu samo muzika. Nijedan član "Kraftverka" nije došao na dodjelu nagrade Gremi u Njujorku u dvorani Medison skver garden.
Od dvojice osnivača grupe, rodom iz Diseldorfa, jedino je Ralf Hiter koji sada ima 71. godinu, još aktivan na muzičkoj sceni. Florijan Šnajder se sada bavi drugim istraživanjima koja nemaju veze s muzikom.
"Kraftverk" se smatra začetnikom elektronske muzike ranih sedamdesetih godina. Grupa je tada koristila inovativnu tehnologiju, poput elektronskog sintisajzera i uređaja za distorziju glasa, kao i druge sprave koji su sami osmislili. Poznati su po minimalističkim aranžmanima i ritmičkim djelovima pjesama koje se neumorno ponavljaju.
Članovi su tada objasnili da žele da prave muziku kao mašine, a ne kao ljudska bića, a na sceni su često imali robote ili su bili skoro neprimjetni na bini, zbog video snimaka koji su prikazivali tokom koncerata.
Ta revolucionarna muzika je ubrzo stekla pravu svjetsku komercijalnu slavu. Album "Autobahn" iz 1974. godine im je obezbijedio slavu.
List Njujork tajms smatra grupu "Bitlsima elektronske muzike", a neki albumi i pjesme grupe kao štu su "Radio-Activity" (1975), "Trans Europe Express" (1977), "The Man-Machine" (1978) i "Tour de France" (2003) postali su klasici elektronske muzike.
