"Obično simfonijski orkestri ili filharmonije nose ime grada u kom su osnovani te imamo Londonski simfonijski orkestar, Berlinsku filharmoniju, ili pak nose ime nekog istaknutog domaćeg kompozitora, ili televizije u okviru koje rade. Ali očigledno da problem identiteta karakterističan za nezrele pojedince i nezrele države, doveo je do toga da direktor Muzičkog centra napravi presedan u istoriji muzike, pa da na osnovu nacionalnosti ''krsti'' simfonijski orkestar. Za očekivati je bilo da će, tako kršten simfonijski orkestar onda otvoriti mogućnosti razvoja muzičkog talenta crnogorskih državljana i da će nastaviti razvoj muzičke kulture koji je zbog ratnih dešavanja na ovim prostorima bio prekinut. Nažalost, desilo se sasvim suprotno", ocijenila je Bošnjak u izjavi dostavljenoj Portalu Analitika.
Naglasila je da direktoru Muzičkog centra u okviru koga bitiše Crnogorski simfonijski orkestar, nije bio dovoljno dobar ni jedan od naših najistaknutijih domaćih muzičara Roman Simović, prva violina Londonskog simfonijskog orkestra, umjetnik koji iako mlad ima iza sebe na stotine koncerata širom svijeta, a koji je bio iskazao spremnost da vodi Crnogorski simfonijski orkestar.
-Svo Simovićevo iskustvo, znanje, talenat i dobra volja nijesu ništa značili direktoru Muzičkog centra Žarku Mirkoviću. Simović je izjavio da je u Londonu zato što u Crnoj Gori, nažalost, mediokiteti sa šačicom podobnih vladaju muzičkom scenom. Mirković je uspio još jednog izuzetnog crnogorskog umjetnika da duboko razočara i distancira od nacionalnog orkestra, pijanistu i direktora Don Brankovih dana muzike Ratimira Martinovića, što je duboko uznemirilo laičku a i stručnu javnost. Zbog neprofesionalnog odnosa ovaj eminentni umjetnik je bio prinuđen da otkaže svoj nastup na sami dan koncerta simfonijskog orkestra (21.5.2017.). Martinović je tada javno ukazao na velike probleme u oblasti umjetničke muzike i ukupne kulturne produkcije u našoj maloj-velikoj zemlji, kako je on nazvao, do te mjere da ministar kulture, mjesec dana prije početka državnog festivala KotorArt, za koji je spreman kompletan program za 50 dana njegovog trajanja, ne zna kojim budžetom Ministarstvo raspolaže za isti i jasno ukazao da su kriterijumi struke nerijetko podređeni kriterijumima podobnih i onih koji “ne talasaju”- navela je Bošnjak.
Kako je dodala, ni mladi crnogorski muzičari u usponu nijesu naišli na bolji odnos direktora Muzičkog centra.
-Prva i jedina crnogorska harfistkinja, mlada Milica Kankaraš, nije mogla zasnovati radni odnos u nacionalnom orkestru iako je došla sa diplomom Fakulteta muzičke umetnosti iz Beograda. Za nju nije bilo mjesta već su joj je ponuđen status gostujućeg umjetnika, iako ona u Crnoj Gori nije gost već crnogorska državljanka sa prebivalištem u Podgorici, i honorar manji nego što dobijaju muzički amateri koji nastupaju po kafićima. Direktor muzičkog centra, je jedan ovakav u najmanju ruku neodgovoran, da ne kažem nekorektan potez, javnosti predstavio kao ''nerealan finansijski zahtjev'', ali ga ta finansijska racionalnost nije omela da za svaki sljedeći koncert angažuje harfistkinju iz Beograda (Branku Pajović-Krauder) i značajno više sredstava potroši na njene putne troškove, smještaj i honorar nego da je zaposlio našu mladu harfistkinju. Očigledno da ni ona nije bila podobna za nacionalni orkestar jer zna da zatalasa. Spisak crnogorskih muzičara koje je Mirković spriječio da razvijaju Crnogorski simfonijski orkestar se nažalost ne zaustavlja kod ova tri imena.
-Zato se postavljaju vrlo logična pitanja: da li je imalo svrhu rasformirati Simfonijski orkestar RTCG prije deset godina? Zbog čega država ulaže oko 15 miliona eura za rušenje Doma vojske i izgradnju ogromne zgrade Muzičkog centra kada gotovo polovina muzičara koji sviraju u nacionalnom orkestru nijesu crnogorski državljani? Pitamo se za koga građani Crne Gore prave Muzički centar i koliko je zaista crnogorski Crnogorski simfonijski orkestar? Čije je taj orkestar u stvari- zaključila je Bošnjak.
