Kažu da je najteža krivina bila kod mljekare ili, za one sa jednocifrenim podgoričkim stažom – kod „Palade“. Baš tu bi se, na krovovima okolnih zgrada i pored druma, okupilo na stotine Titograđana. Sa uzbuđenjem su pratili trke - ni manje ni više, nego - jugoslovenske „Nacionalne klase“!
Gradski spektakli
Najpoznatija trka održana je 1973. godine. I najljepše je poglavlje romanse grada sa automoto sportom, koji sada tinja više kao pasija. Donkihotovska borba nekoliko porodica, prije svih Asanovića i Aćimića, obilježila je dane kada su u sjenci novih, bjelinom okupanih prekomoračkih zgrada, održavane gradske trke.
Kadrovi fotografija otkivaju gotovo nadrealne momente iz sadašnje perspektive: start najpopularnijih trka „zastave 101“ (jugoslovenske mezimice „fiće“ ili u varijanti nabudženog „fijata abarta“) bio je kod današnje zgrade Agencije za nacionalnu bezbjednost, na Bulevaru revolucije.
Potom je staza sjekla Ulicu Ivana Vujoševića pod ravnim uglovima, izlazila desno na Lenjinov bulevar, pa grabila ulijevo Ul. Jovana Tomaševića... Sve do famozne, oštre krivine kod mljekare – pa natrag, od Svetozara Markovića, ka glavnom bulevaru...
Vrli šampioni
Koliko je sport bio popularan i atraktivan pokazuju fotografije stotina ljudi stisnutih uz ulice. Pravilni, geometrijski i široki prekomorački bulevari, uz zgrade koje su tek počinjale da gospodare širinom, bili su bogom dati za ovakve spektakle.
„Centraške“ trke motocikala održavale su se na užem prostoru. Jedna takva, sa startom i ciljem na Trgu Ivana Milutinovića, održana je 1965. godine. Titograd pamti i prvu automoto trku u državi – 7. novembra 1948. u čast kongresa Narodne tehnike Jugoslavije. Staza oko Ćemovskog polja, na relaciji Titograd – Mataguži – Tuzi – Titograd, u dužini od 32 kilometra, donijela je nesvakidašnji spektakl i radost ratom izmučenom narodu.
Više od trka, Titograd pamti svoje romantične i tragične šampione - od Dragog Čejovića, prvaka Jugoslavije na motoru koji je poginuo pedesetih, u 25. godini, pa sve do Franja Kunčera, vječnog šmekera i lovćenskog rekordera. Vječnog – iako je prošle godine, na najčuvenojoj balkanskoj stazi, Jovan Aćimić oborio rekord godinu nakon Franjove prerane smrti.
Trka u Podgorici
Po pravilu, titogradski šarmantni šampioni bili su obrazovani kavaljeri i gradski miljenici – ali i likovi koji su rušili predrasude i bili odraz progresivnog. Tako je prva Crnogorka u automobilizmu bila Vesna Asanović. Sedamdesetih godina Titograđani su je bodrili upravo na onim trkama „Nacionalne klase“...
Miloš Asanović i Jovan Aćimić, nove zvijezde crnogorskog automobilizma, posljednjih godina blistaju i postižu sjajne rezultatie – ali daleko od svog grada.
Ako svjetske metropole, na mnogo užem prostoru, uspijevaju da organizuju bezbjedne gradske trke (Monako, Valensija i Singapur u Formuli 1, ali i skoro sve trke sve popularnije Formule E), zbog čega ne bi mogla da se organizuje jedna gradska trka sportskih automobila u Podgorici? Za novu generaciju zaljubljenika, na radost grada koji dugo nije imao priliku da na ulicama pozdravi i proslavi svoje sportske heroje.
FOTO: FB stranica Uspomene stare Podgorice
