Romani Džejmsa Elroja jesu veoma popularni u Holivudu i širom svijeta, ali godinama nikako da dobiju dobre ekranizacije. Mnogi režiseri uzimali su djela ovog američkog pisca, snimali ispodprosječne filmove i nijesu uspijevali da zaintrigiraju publiku. Ipak, devedesetih godina prošlog vijeka, nakon što je Elroj završio čuvenu kvadrologiju o Gradu anđela, jedan autor je imao hrabrosti da se uhvati u koštac sa komplikovanom knjigom i pretvori je u klasik neo-noara.
Režiser Kertis Henson, koji je preminuo prošle godine, bio je dobro upoznat sa Elrojevim djelima zbog čega je film „L. A. Confidential“ izgledao kao sigurna investicija. Naravno – nije bilo razloga za strah. Dvije decenije poslije premijere, 19. septembra 1997, film „L. A. Confidential“ bio je i ostao jedna od prvih asocijacija na neo-noar.
Zvjezdana ekipa
U Hensonovoj filmografiji do tada nije bilo nijednog elementa tipičnog za noar, ali režiser je napisao sjajan scenario u saradnji sa Brajanom Helgelandom. Međutim, najteži dio posla nije bio tekst, već vizuelizacija veoma kompleksnih likova.Godine 1997. glumci Rasel Krou i Gaj Pirs nijesu bili popularni preko puta Atlantika, ali pokazalo se da su rođeni za ove uloge.
Henson je dobio odlične manje poznate glumce, ali za ovaj poseban miks korupcije, nadanja i skandala bile su mu potrebne i velike zvijezde. Tek uvođenjem Kevina Spejsija i Kim Besindžer film „L. A. Confidential“ dobio je pravi ukus noara.
Glumačka ekipa kompletirana je sa Denijem de Vitom i fenomenalnim Džejmsom Kromvelom. Cijenjeni glumci doprinijeli su većoj popularnosti filma, ali za njegov ukupni kvalitet definitivno je zaslužna Hensonova sposobnost da izvuče maksimum iz njihovih sposobnosti.
Suptilni detaljiFilm „L. A. Confidential“ je posebno dopadljiv zbog mizanscena i Hensonove brzine u sastavljanju kadrova koji povećavaju saspens. Možete da kažete kako je to tipičan put koji režiser mora da pređe ako ima namjeru da ekranizuje djelo Džejmsa Elroja, ali filmska istorija jeste pokazala da mnogi autori nijesu uspjeli ono što je Hensonu pošlo za rukom.
Režija jeste prilično suptilna kada se tema filma uzme u obzir, ali Hensonovo „bolesno“ posvećivanje pažnje detaljima bilo je ključno da „L. A. Confidential“ postane ono što jeste. Režiser je posebno obratio pažnju na scenografiju i slikanje vrlo zaprljane verzije Los Anđelesa. Ova prljava slika savršeno dešifruje kroz šta prolaze glavni likovi u gradu budućnosti u kom se bude i umiru velike želje, ostavljajući gorak ukus u ustima.
Dva Oskara
Film je nominovan za Oskara u devet kategorija, na veliko iznenađenje filmofila koji su skeptični prema Američkoj akademiji. Na kraju, „L. A. Confidential“ morao je da se zadovolji sa dvije zlatne statuete. Oskar za najbolji scenario pripao je dvojcu Henson-Helgeland, a nagrada za najupečatljiviju sporednu žensku ulogu uručena je Kim Besindžer. Pisac je smatrao da je roman „L. A .Confidential“ previše kompleksan da bi mogao da se adaptira, pa ne čudi odluka Amerike akademije da nagradi scenariste nakon vrlo uspješnog posla.Međutim, mora se podvući činjenica da kraj, glavni dio ovog ostvarenja, nije ni sličan finišu knjige. Henson je smatrao kako je tadašnjem Holivudu bio potreban tipičan crno-bijeli kraj, iako je „heroj“ tokom priče prošao mnogo više od ove dvije tipične karakterne boje. Upravo zahvaljujući tim karakternim prelomima u scenariju volimo da se vratimo ovom vizuelnom noarskom zadovoljstvu i dan-danas, dvadeset godina nakon premijere. L. M.
FOTO: allmovie.com / twitter.com / screenprism.com / pinterest.com
