Diplomirala je na Fakultetu primenjenih umetnosti u Beogradu. Samostalno i u okviru kolektivnih izložbi, izlagala je svoje radove nastale u “batik” tehnici ručnog oslikavanja tekstila. Dobitnik je jedne od nagrada na Oktobarskom salonu u Beogradu.
Njen svestarani profesionalni angažman, obilježio je dugogodišnji rad na filmu. Kao kostimograf, Nada Perović Baletić sarađivala je sa plejadom jugoslovenskih filmskih i televizijskih stvaralaca; između ostalih, sa Goranom Markovićem (na filmovima: Specijalno vaspitanje, Nacionalna klasa, Variola Vera, Tajvanska canasta), Milošem Radivojevićem (Čavka, Uvod u drugi život, Ni na nebu ni na zemlji), Dušanom Kovačevićem (Balkanski špijun), Draganom Kresojom (Još ovaj put), Dejanom Karaklajićem (Erogena zona, Ljubavni život Budimira Trajkovića), Zdravkom Šotrom (Igmanski mars), Brankom Baletićem (Sok od šljiva, Balkan Ekspres) i dr. Na televiziji je radila kostime za TV filmove i serije: Beograd noću, Devojka sa lampom, Muzika pozornice. Učestvovala je i u inostranim filmskim koprodukcijama (Robinson Kruso).
Najveće priznanje, Zlatnu arenu za kostim na Filmskom festivalu u Puli, dobila je za film O pokojniku sve najlepše (1984), Predraga Antonijevića.
Bilo je to vrijeme kada je jugoslovenska kinematografija u svojevrsnom zenitu - afirmisana na međunarodnom planu, u društvu otvorenom za samostalne produkcijske poduhvate i u priličnoj mjeri spremnom da prihvati osvojene umjetničke slobode.
Ostaju upamćene i njene raskošne kreacije u pozorišnim spektaklima reditelja Paola Mađelija.
Nakon raspada Jugoslavije, u posve drugačijim okolnostima, posvetila se galerijskom radu, organizujući izložbe istaknutih stvaralaca, najčešće crnogorskih slikara. Otkrivala je i prikupljala značajna djela zaboravljenih autora, kao i unikatne radove primijenjene umjetnosti.
Njen dom bio je stecište ljudi iz umjetničkog svijeta, topao i podsticajan ambijent za razmjenu mišljenja, za govorenje i slušanje. Krasili su je izuzetna energija i šarm, kao i gotovo podjednaka posvećenost porodici, poslu i prijateljima.
Živjela je na relaciji Beograd – Crna Gora. Bila je kćerka Puniše Perovića, jednog od osnivača i prvog glavnog urednika Pobjede, a supruga reditelja Branka Baletića.
Sahranjena je na Novom groblju u Beogradu.
