U tekstu koji je objavljen kao centralna priča naslovnice, pod nazivom ,,Nametanje neprihvatljivog“, navodi se da je prijedlog da Srbi budu nacionalna manjina neprihvatljiv i nepristojan, uz citiranje izjava predsjednika Nove srpske demokratije Andrije Mandića, predsjednika Matice srpske Vladimira Božovića, urednika desničarskog portala ,,Sedmica“ Donka Rakočevića, kao i ne mnogo poznatog srpskog istoričara Momčila Pavlovića.
Zahtjevi
- Ne želimo da budemo gosti u vlastitoj kući. Nas ima 30 odsto, dakle jedna trećina, a u svijetu nije zabilježeno da tamo gdje živi jedna trećina nekog naroda, on sam sebe proglasi nacionalnom manjinom, citirala je ,,Politika“ Andriju Mandića. Povod za zapaljivu izjavu lidera Nove srpske demokratije bili su, kako tvrdi beogradski list, ,,skorašnji glasovi iz redova srpskog naroda u Crnoj Gori po kojima je glavni problem što znatan broj Srba ne želi da prihvati neformalne ponude tamošnje vlasti i postane manjinski narod u ovoj državi“. U tekstu novinarke Jelene Cerovine ocjenjuje se da politički predstavnici Srba - ne samo da ne prihvataju ideju o samoproglašenju nacionalnom manjinom - već istrajavaju na ideji o promjeni crnogorskog Ustava, koji Crnu Goru definiše kao državu građana.
U programski nastrojenom tekstu nigdje ne navodi bitan podatak: ko je i kada iz crnogorske vlasti uopšte nudio ovdašnjim Srbima ili strankama koje u nazivu imaju srpski prefiks, status manjine u Crnoj Gori? Ali se zato pompezno najavljuje namjera izmjene Ustava i brisanje ustavne odrednice o državi građana, što je na liniji već poznatih stavova Nove srpske demokratije.
Problematični Ustav
- U Ustavu bi trebalo da stoji da su Crnogorci i Srbi konstitutivni narodi, umjesto što govori o Crnoj Gori kao o građanskoj državi. Ali i da se zaštiti ćirilično pismo, odnosno da se spriječi njegovo potiskivanje iz javne upotrebe, da se definiše obaveza proporcionalne zastupljenosti Srba, ali i drugih naroda u svim institucijama sistema u skladu s rezultatima posljednjeg popisa stanovništva i dozvoli „sistem specijalnih veza sa Srbijom“, navodi se u tekstu „Politike“ znakovitog nadnaslova ,,srpsko pitanje u Crnoj Gori“. Prema riječima Mandića, čije je mišljenje najzastupljenije u programskom tekstu „Politike“, crnogorski Ustav ,,na posredan način definiše Crnogorce kao jedini narod i to u kontekstu definicije crnogorskog jezika kao jedinog službenog jezika“.
- A onda u članu 79, onim narodima koji govore jezicima u službenoj upotrebi, ostavljaju mogućnost da se izjasne kao nacionalne manjine. Mi ne smijemo srpski narod da dovedemo u gori položaj prihvatanjem onoga što oni ne žele, objašnjava predsjednik Nove srpske demokratije.
Na pitanje kako će se izboriti za promjenu Ustava, odnosno obezbijediti dvotrećinsku većinu, Mandić odgovara kontrapitanjem: „Da li to znači da mi treba da prihvatimo ono što je neprihvatljivo?“
Kampanja
U pitanju je već drugi tekst kojim se državna ,,Politika“ u posljednjih 15 dana bavi ,,srpskim pitanjem“ u Crnoj Gori. U prvom tekstu - koji je objavljen kao autorski članak - lider Nove Andrija Mandić se založio za konstitutivan status srpskog naroda kroz izmjene Ustava. Teško da može biti slučajnost: oba teksta objavljena su nakon što je srpski državni vrh pompezno najavio izradu ,,Deklaracije o Srbima u regionu“, a lider Nove Andrija Mandić se kandidovao za jednog od pisaca tog strateškog dokumenta. Istini za volju, „Politika“ citira i novinara Donka Rakočevića, urednika portala „Sedmica“, koji navodi – za razliku od Mandića - ,,da pripada onoj grupi Srba koja ne bi imala problem da bude proglašena nacionalnom manjinom“. Kako je Rakočević rekao za rusko glasilo „Sputnjik“ - ,,Srbi u Crnoj Gori su „objektivno manjinski narod, a gube vrijeme istrajavajući na nerealnim zahtjevima dok proces asimilacije teče.“
Istoričar Momčilo Pavlović, međutim, mišljenja je da Srbi ne smiju da prihvate zahtjeve da postanu nacionalna manjina.
- To je protivno osjećaju srpskog identiteta i ukupnoj istoriji Crne Gore, jedine zemlje gdje se neprekidno održala srpska sloboda, kako su do juče s ponosom isticali. Zato što su do juče učili da su bili ,,prvi u Srpstvu“, zato što je ,,viševjekovna borba imala kao svoj krajnji cilj oslobođenje i ujedinjenje srpskog naroda“, zato što je Crna Gora uvijek išla uz Srbiju, a ne protiv nje, takođe i uz Rusiju, a ne protiv nje. Jednostavno zato što je u svijesti dobrog dijela naroda koji živi u Crnoj Gori ukorijenjen dominantan srpski identitet i što je od samih ljudi i vladara u Crnoj Gori ta država smatrana ne drugom, nego prvom državom srpskog naroda, kaže Pavlović za ,,Politiku“.
Predsjednik Izvršnog odbora Matice srpske u Crnoj Gori Vladimir Božović kaže da se ne smije zaboraviti da su Srbi u Crnoj Gori autohtoni, istorijski narod koji je stvarao tu državu. Prijedlog da se oni čiji su preci stvarali državu u jednom trenutku samodefinišu kao nacionalna manjina je, ističe on – nepristojan, konstatuje državna ,,Politika“.
Rječnik uvreda kolumniste Kozića
Istog dana kada je beogradski državni list pokušao da ,,otvori srpsko pitanje u Crnoj Gori“, kolumnista „Politike“ Goran Kozić uvredljivo se posprdao na račun Crne Gore i brutalno napao predsjednika Demokratske partije socijalista i bivšeg premijera Mila Đukanovića.
Kozić, koji je bivši glavni urednik ,,TV Politika“ iz perioda Slobodana Miloševića i bivši urednik ultradesničarskog radija ,,Fokus“, doveo je u vezu Đukanovića sa ubistvom hrvatskog novinara Iva Pukanića.
- Vlasnik fri-šop države, osnivač Akademije za gusare, nosilac Ordena Riđobradog s ukrštenim cevima za sipanje goriva, počasni konzul Somalije, vlasnik flote Sportskog udruženja brzih čamaca, Predsednik Zajednice špeditera Evrope bez granica, dispečer drumskih krstarica za prevoz cigareta, Šef carine Jadranske obale, posednik, hotelijer i bankar, ponosni retoričar sa simpatičnom govornom manom, gospodar vode i kamena, obožavani bos koji ne skuplja sve mrvice sa stola, don i kum Milo Đukanović optužio je ubijenog hrvatskog novinara da nije bio medijski mag već medijski reketaš - piše Kozić koji je vulgaran i uvredljiv rječnik koristio i kao kolumnista nedjeljnika ,,Pečat“ u vlasništvu Milorada Vučelića.
- Da je bar filmove gledao znao bi kako je pao Al Kapone, ali Milo ne gleda filmove jer Milo živi u filmu... Pukanić ga je tada u svojim novinama proglasio za najvećeg švercera u ovom delu Evrope, koji ne samo da nije u zatvoru, već i vlada jednom patrijarhalnom i poluza o stalom državicom na Balkanu čiji podanici za osnovne životne vrednosti priznaju mobilni, „golf dvojku“ i indeks Pravnog fakulteta u mrskom Beogradu. Pukanić je mrtav a Milo nikad življi i nikada moćniji optužuje počivšeg da je uz svako negativno pisanje o lepom i elegantnom đetiću išla i ucenjivačka poruka... Zašto je Pukanić mrtav, a Milo živ i slobodan, pita se na kraju kolumne Kozić.
(Pobjeda)
ilustracija: Politika.rs
