Roman „Nedokazive istine Lameka Ćisuma“ Kemala Musića biće večeras promovisan na platou ispred Dvorca kralja Nikole od 21 čas. Pola sata ranije, na Ljetnjoj pozornici biće igrana predstava za mlade „Biti il' ne“ beogradskog teatra „Portal“.
Sjutra, u istom terminu na istoj sceni, na programu je komad za djecu stariju od tri godine „Kuče koje nije umjelo da laje“ Dječijeg umjetničkog centra iz Podgorice, koji je režirao Davor Dragojević.
Prva dva dana avgusta na sceni u Starom Baru od 21 čas i 30 minuta biće igrana predstava „Sveti i prokleti“ po tekstu i u režiji Obrada Nenezića. Komad je premijerno igran 2016. na istoj sceni, povodom hiljadugodišnjice smrti kneza Vladimira. Uloge tumače Jovan Dabović, Branka Stanić, Filip Đuretić, Dragiša Simović, Vukan Pejović, Miro Nikolić i Vladimir Cerović. Za scenski govor bila je zadužena Dijana Marojević, scenografiju Darko Musić, dok je kostimografiju radila Anastazija Miranović.Izložba grafika „Meandri“ Marije Tošković biće otvorena u srijedu u 21 čas u Galeriji „Velimir A. Leković“. Ova beogradska umjetnicia završila je Akademiju likovnih umjetnosti u Portugalu, i tamo postala članica Udruženja grafičara. Takođe, članica je Udruženja likovnih umjetnika Srbije. Samostalno je izlagala u Kotoru, Podgorici, Perastu, Beogradu, Ouremu, Bareiru, Lisabonu i Evori.
Sinoć je svoj roman „Maska je imenica ženskog roda“ predstavila Ljiljane Bulajić, treća autorka iz Bosne i Hercegovine na Barskom ljetopisu ove godine, a moderatorka večeri bila je Vesna Šoškić.
Bulajić je napisala veliki broj eseja i članaka koji se bave širokim spektrom aktuelnih tema, ali se u njenim knjigama lako uočava dominantna tema žene i njene uloge u savremenom svijetu. Tako je govorila o ženi u književnosti, naravno, iz svoje perspektive, ali iz dva ugla: žene koja piše i žene koja je motiv pisanja.
- Mislim da se u mom slučaju ta dva aspekta dotiču, jer žena kad piše - piše o sebi, o raznim fazama svog razvoja, kao što je i sama svjedok da se razvija. Savremena žena je neko ko mora da ispunjava mnoge funkcije i odgovorno nastupa prema društvu u kom živi, tako da u neku ruku, za stvaralački rad ostaju krajnje četrdesete ili početak pedesetih godina, kada su sve druge funkcije već ostvarene. Na taj način se ta dva aspekta kod mene poklapaju – žena za koju se ja interesujem je žena koja se razvija, koja ne stoji, ne petrificira stvari, već vidi sebe u stalnom razvoju. Ako uzmem u obzir vlastitu spisateljsku sudbinu kao pisac sam se ostvarila relativno kasno - kazala je ona.
