-Njemu se baš niko u vrhu naše Partije ne razuma, a kamoli Milo Đukanović. Za razliku od Alekse, dokonog i vazda destruktivnog i antidržavnog, predsjednik DPS - a se nikada nije bavio saopštenjima samoubijeđenih i samozvanih političkih protivnika. Jer, ipak je neko trebalo da stvara i brani državu, dok su je Aleksa i političke štetočine poput njega ugrožavale. Da bi uopšte ušao u njegov vidokrug, Bečić bi morao da “guli” decenije političkog staža. Ali je pitanje da li će bivšem SNP-ovcu partija toliko potrajati. Ili će se na osnovu iskustva svog bivšeg predsjednika Predraga Bulatovića po potrebi seliti od partije do partije. Za početak, ne ide mu toliko loše. Prije 30-te je uspio da rasturi jednu partiju i da formira novu, pripisujući skromno sebi sve zasluge kompletne opozicije- navedeno je u saopštenju.
Bečićevo saopštenje, kako je ocijenjeno, ne otkriva samo njegov primitivizam, već pokazuje i šta su mu dvije najveće političke frustracije – javno mnjenje i Milo Đukanović.
-Njegov realni problem je ipak u tome što malo koga više može da prevari svojom demagogijom, jer se lažna slika o “mladosti, neukaljanosti, sposobnosti i poštenju”, o "pobjedama a ne podjelama" Demokrata ruši kao kula od karata. Odatle i Bečićeva panika koja ga navodi da svoje frustiracije bijesno prosipa bez kontrole i elementarnog kućnog odgoja. Bivši mladi SNP-ovac, koji je brzo okrenuo leđa onima koji su ga lansirali, u svojoj umišljenosti bez pokrića, ne primjećuje da su mnogi nasrtljivci na Đukanovića i DPS već odavno politička prošlost. U koju i Bečić nezaustavljivo srlja, ne shvatajući da je sam sebi najveći protivnik- zaključuje se u saopštenju.