Univerzitet Crne Gore, u procesu akreditacije koji je trajao tri godine, izmjestio je Visoku medicinsku školu iz Berana u Podgoricu, jer u ovom gradu ne postoji „infrastruktura“ koja može da podrži ovaj studijski program prema kriterijumima koji zadovoljavaju evropske standarde, prije svih Direktivu Evropske unije o regulisanim profesijama, što je Vlada prošle godine prihvatila, ali u maju su se predomislili i naložili Univerzitetu da sjedište škole ostane u gradu na Limu. UCG je to odbio, kao i drugi nalog Vlade – da raspiše konkurs za prijem brucoša u beransku školu. Ministar prosvjete Damir Šehović potom je poslao inspekciju na UCG, koja je podržala stav Vlade i, prošle sedmice, naredila rektorki Radmili Vojvodić da raspiše konkurs. Održan je i sastanak iza zatvorenih vrata predstavnika UCG i Ministarstva prosvjete kojim je „arbitrirao“ potpredsjednik Vlade Milutin Simović, ali sve strane ostale su pri svojim argumentima.
Na Univerzitetu su kategorični da neće da krše zakon i upisuju studente na neakreditovani studijski program, a profesor Nikolić upozorava da bi takav čin bio direktan atak upravo na njih, zato što diplome koje bi dobili ne bi bile validne.
POBJEDA: Koje rješenje smatrate najsvrsishodnijim?
NIKOLIĆ: Ova situacija mora biti razriješena. Smatramo da je najsvrsishodnije da se odobri upis na Visoku školu za medicinske sestre u Podgorici, prema akreditovanom programu.
U fokusu pažnje moraju biti interesi ovog studijskog programa, odnosno interesi studenata i ništa drugo.
POBJEDA: Smatrate li da se Vlada ovakvim odlukama, na neki način, oglušila o autonomiju Univerziteta?
NIKOLIĆ: Suštinski gledano da - miješa se u našu autonomiju. Univerzitet je tri godine u procesu reakreditacije i na svakom studijskom programu radili smo temeljne analize, pa i ovom. Upravo Visoka medicinska škola bila je jedan od najosjetljivijih naših programa, jer on traži najviše promjena u budućnosti. Uloga medicinske sestre u savremenom zdravstvenom sistemu znatno se promijenila, a to traži i znatno drugačiju obuku.
Sve su to razlozi koji su nas vodili da konkretno, prema Direktivi EU o regulisanim profesijama, na koju smo obavezni, promijenimo kompletan program. Analizom smo utvrdili da mnoge od obavezujućih sadržaja ne mogu da organizuju u Beranama. Tamo nemaju infrastrukturu za osnovne programe, prije svega mislim na anatomiju, fiziologiju, patofiziologiju, patoanatomiju, farmakologiju… To znači da bi sve te resurse, kako materijalne, tako i ljudske, trebalo angažovati iz Podgorice.
U kliničkim programima nemaju ono što je osnova i srž savremene medicine – savremenu onkologiju, savremenu intenzivnu terapiju, kardiohirurgiju, neurohirurgiju, što je osnova za obuku savremene medicinske sestre. To su neophodna znanja. I ti razlozi, znači isključivo razlozi struke, nas su rukovodili da taj program akreditujemo u Podgorici. Tu bi studenti imali kompletne resurse Medicinskog fakulteta i resurse Kliničkog centra, koji su daleko veći nego resursi lokalne bolnice u Beranama. S druge strane, ne znam koliko javnost o tome zna, od sadašnjeg takozvanog beranskog profesorskog kadra samo je jedan nastavnik angažovan da samostalno vodi predmet i to medicinsku ekologiju. Sve ostale predmete vode nastavnici iz Podgorice i nastavnici koji dolaze iz okruženja, jer mi u Crnoj Gori nemamo kvalifikovanih profesora za sestrinsku njegu.
(opširnije u Pobjedi)
foto:fosmedia.me
