Piše: Mihailo TERZIĆ
Da je u Crnoj Gori pripiremana Oluja za progon Srba iz Crne Gore, i da da je Crna Gora na ivici građanskog rata, mogla je biti samo plod neuračunljive percepcije stvarnosti i autoprojekcija mentalnog stanja te političke grupacije.
To ne znači da u okruženju lidera Dražinog fronta, već odavno, nije prisutno ubjeđenje da su oni već započeli građanski rat u Crnoj Gori. Možda su oni u pravu. Zar, zajedničke kadrovske i političke pripreme nasilnog rušenja legalnog i legitimnog uređenja države Crne Gore uz pomoć ruskih boraca za globalne geo-političke interese na Balkanu i korišćenje kadrovske i netransparentne političke platforme Srbije, nije, po definiciji i sadržaju, prepoznatljiva provokativna nasilna aktivnost da izazove gađanske sukobe u Crmoj Gori.
Bitka za obnovu “srpske” Crne Gore: Već odavno, novi jurišnici stare političke opcije, poznate Crne Gore još od prije jednog vijeka, mašu sabljom i pozivaju na megdan za obnovu “srpske” Crne Gore. Ono što nedostaje ovim „uličnim sviračima“ je druga strana „političkih ludaka“, pa da počne prolijevanje krvi po crnogorskom kršu. Država je, do sada, vješto izbjegavala tu grubu provokaciju.
Ipak, pomalo rizično, ona podcjenjuje ovo političko začikavanje i svoj imunološko-odbrambeni i represivno-zaštitni sitem drži u prilično dremljivom stanju. Nije ga u cjelini aktivirala, a što je još važnije, nije ga politički i mentalno dekontaminirala od predugog socio-političkog zagađivanja anticrnogorskim manipulacijama.Kao po pravilu, svakih četvrt vijeka, aktivira se ideološka velikosrpska matrica. Njeni nosioci postaju ozbiljan remetilački faktor na prostorima srpske vjere, groba i crkve. Ponovo se u Beogradu angažuju kvazi istoričari, novinari i plaćeni crnogorski anticrnogorci da „dokazuju“ da sve crnogorsko u Crnoj Gori nije crnogorsko. Ni himna ni zastava..A ono što postoji u Crnoj Gori a da nije srpsko, su ustaše, balije i Arnauti.
Priviđanje građanskog rata: Iz te mentalne matrice se četničkom vojvodi, lideru DF, Andriji Mandiću priviđa Oluja, građanski rat, u kome je on, sa Dražinim štabom Medom i Kneževićem, već odigrao odlučujuću ulogu.
Spriječio Oluju, zadao odlučujući udarac u odsudnoj porbi protiv Mila Đukanovića i države Crne Gore. Zadivljujuće je koliko je Mandić fasciniran sopstvenom fikcijom i retrogradnom idejom Velikosrpstva. No, ta fascinacija ima smo jednu poruku, da primiri finansijere ove političke rabote u Crnoj Gori, da ne traže rezultate za najamni rad petokolonaša u Crnoj Gori.
A petokolonaško jezgro u Crnoj Gori dobro zna za onu angdotu: “Pred jabanom, ti meni reci Serdare a ja ću tebi Vojovodo, a kod kuće znamo kakvi smo..“
To dobro znaju i Andrija i Medo i Milan i ... Znaju i šta su kod kuće i šta su kada se nađu sami sa sobom „u četiri oka“.
Podrška beogradskih medija: No, da se lideri ove političke ideje ne bi demoralisali i odustali od suludih retrogradnih ideja svojih političkih mentora iz Beograda i Moskve, stiže im i medijska podrška beogradskih medija, gdje prednjače Večernje novosti i one redakcije beogradskih medija gdje crnogorske posrbice polažu ispit iz predmeta: Koliko jedan izdajnik može da mrzi izdatu domovinu“. “Mudre misli“ Andrije Mandića se meću u naslove i podnaslove.
Čitamo samo neke naslove tekstova o Crnoj Gori u jednom danu: „Progon ćirilice“, „Oluja u CG“,“Crna Gora je na ivici građanskog rata“, „Himna Crne Gore je falsifikat“, koji su pratili izjave Mandića, u skoro svim, beogradskim medijima. Naravno prednjače Večernje novosti sa urednikom Babovićem. Tu su i politički plaćenici „Sputnjika“ i „Pravde“ gdje u posljednje vrijeme, od kada je postao poslanik SNS u parlamentu Srbije, prednjači Miroslav Lazanski koji posprdno i ignorantski komentariše najnovija dešavanja u Crnoj Gori. Tako, pokušava formirati negativno javno mnjenje o Crnoj Gori.
Sva ta dešavanja sa pozicija anticrnogorstva i samostalne vizije razvoja države Crne Gore u evroatlanskim integracijama, od strane politike koja ima istorijski pedigre da dominira Crnom Gorom, ohrabruju kreatore savremene vizije i strategije daljeg razvoja naše države u društvu savremenih i građanskih država Evrope i svijeta. Rekcija nosilaca takve politike je najbolji dokaz da su na pravom putu.
No, tu viziju nije dovoljno da razumiju i shvate samo njeni kreatori, nego, prije svega i u cjelini, građani Crne Gore.
Šta dalje: Svi naučni, obrazovni, informativni i publicistički subjekti u Crnoj Gori trebaju biti angažovani da kooperativno, razumljivo i kontinuirano djeluju da se građanima prikaže dugoročna korist od ostvarenja usvojene vizije razvoja Crne Gore. Crnogorski informativni i javni prostor je zagađen anticrnogorskim sadržajima koji lažu javnost i nude podaničke opcije za građane Crne Gore upakovane u lažne duhovne i „bratske“ emocije, koje su u jednom istorijskom trenutku „ubili“ Crnu Goru.
Dešava se, da i oni mediji u Crnoj Gori, od kojih se očekuje puna podrška istorijskim uspjesima na međunarodnom planu, svoju ulogu obave aljkavo, neodgovorno i neprofesionalno. Na dan prijema Crne Gore u NATO, osrednji medij TVCG u udarnom Dnevniku, tu informaciju tretira nepodnošljivo aljkavo.
Skandalozno izvještavanje TVCG: Pa se desi (sic) da navodni lider tzv. "Pokreta za neutralnost" Marko Milačić nosilac „Otpora razumu“ dobije najviše vremena za svoje nebuloze i osudu prijema, čak i prije izvještaja sa konferencije za novinare ministra odbrane Crne Gore u Vili Gorica. Veza sa dopisnicom iz SAD je bila tehnički otežana, a isto tako bili su tehnički problemi i u vezama sa Vilom Gorica. Da li su bili samo tehnički problemi? Ili su bile smetnje u svijesti odgovornih u TVCG.Zar tog dana, za taj dogođaj, nije bio potreban najjači komentar kompetentnog stručnjaka Crne Gore za evroatlanske integracije?
Neće Dražin front Andije Mandića pobijediti Crnu Goru. On će pobijediti samog sebe. Jer je tu deluzivnu ideju pobijedilo je vrijeme. Ali, zar nije obaveza imunološih i represivnih sistema države Crne Gore da zaštiti svoje građane od „patokratske psihološke diverzije“ koja se, u situaciji realnih ekonomskih teškoća građana Crne Gore, može podmetnuti kao uspješna izlazna opcija?
Zar nije nužno, stalno i organizovano isticati makrosocijane prednosti usvojene vizije razvoja Crne Gore i njene prednosti i time ogoljavati ideološke maske koje su na licima lidera DF-a i njihovih saradnika u Crnoj Gori.
Država Crna Gora mora imati snagu i stručnost da zaštiti ličnu mentalnu higijenu svojih građana i psihološki imunitet Nacije od kontaminacije i ofanzivnog ideološkog ludila.
