Grčka je, zbog ovih i onih razloga, umalo finansijski potonula i za sobom povukla kompletnu EU, čak i SAD i ostatak zapadnog svijeta. Venecuela je takođe na rubu ponora. Saudijskoj Arabiji prijeti čak i politički raspad, uslijed niskih cijena nafte. O nacijama trećeg svijeta koje su doslovno u dužničkom ropstvu u apsolutnom smislu te riječi, da se i ne govori.
Ipak, i u takvom svijetu postoje nacije koje nemaju niti jednog jedinog centa duga. Prema podacima CIA-e, to su Lihtenštajn, Makau, Brunei, Britanska djevičanska ostrva u Karibima i pacifička nacija Palau.
Svaka od njih ima razloge zašto nema baš nikakvih spoljnih dugova. Lihtenštajn je po površini nešto manji od Korčule, ali je zato odličan u proizvodnji kobasica, dentalnoj protetici, a i skloni su mu mnogi od onih kojima je za skrivanje svojih kompanija, umjesto u poreskim rajevima daleko preko okeana, dovoljno ostati na evropskom kopnu.
Makau je poluautonoman u odnosu na Kinu i drži neke od najvećih kockarnica na svijetu. Palau vrlo dobro živi od turizma širom svojih ostrvaca, ukupne površine ostrva Cresa. Slično kao i Britanska djevičanska ostrva koji, osim turizma, takođe važe za jednu od svjetskih najpopularnijih poreskih oaza.
Sve te države su i izuzetno male, pa je njihovu finansijsku politiku vrlo jednostavno voditi, a nemaju ni vlastitu valutu, pa je posao utoliko lakši.
Lihtenštajn koristi švajcarski franak. Makau je odan hongkonškom dolaru. Palau i Britanska djevičanska ostrva sudbinski su vezani uz američki dolar.
Jedini koji se ne uklapa u takvu sliku jest moćni sultanat Brunei, koji ima vlastiti dolar. Po površini je kao desetina Hrvatske i ima pola miliona stanovnika. Čak 90 odsto ekonomije Bruneija otpada na naftu na kojoj ta zemlja počiva i od koje živi. Tamošnji vladar Hasanal Bolkia sa svojih 20 milijardi dolara jedan je od najbogatijih ljudi na svijetu, što je već decenijama uobičajeno među vladarima te zemlje. Po tome ta se zemlja ne razlikuje od Saudijske Arabije. Obje su sunitske, obje su apsolutističke monarhije, obje apsolutno zavise od nafte. Brunei, međutim, nije vehabistička monarhija kao što je Saudijska Arabija, a to za sobom povlači ekstremne razlike u odnosu na tu zemlju. Brunei izrazito vodi računa o socijalnoj sigurnosti svojih građana. Tako je obrazovanje za njih potpuno besplatno na bilo kom nivou, pa tako i za studente i postdiplomske studije. Besplatno im je čak i obrazovanje na univerzitettima u inostranstvu, uključujući i smještaj, prehranu, udžbenike i putovanja, isto onako kao što je, na primjer, u Libiji svojevremeno radio Moamar Gadafi za čije vladavine ni ta zemlja nije imala spoljnjeg duga, a u isto vrijeme je imala 150 milijardi dolara rezervi.
(Nezavisne)
