Obračuni su se dešavali na teritoriji Crne Gore i Srbije, a mahom su, kako se navodi u policijskim evidencijama, stradali samo pripadnici „škaljaraca”. Policija vjeruje da su u sukobu dvije zaraćene mafijaške strane stradali Goran Radoman, Saša Marković, Goran i Radomir Đuričković, Ivan Lopičić, Srđan Vlahović, Goran Dučić, Goran Biskupović, Miloš Bošnjak, Dalibor Đurić, Đorđe Boreta, Dragan Zečević i Đorđe Sekulović. U nekim od sukoba bilo je i slučajnih žrtava kao što su Zečević i Marković.
Kriminolog Velimir Rakočević kazao je da je glavni razlog zbog čega su ubistva nerasvijetljena i zbog čega izgleda da je nemoguće zasutaviti rat klanova to što su crnogorske kriminalne grupe povezane sa mafijaškim grupama iz drugih zemalja. Rakočevićje naveo i da su ranije u Crnoj Gori postojale kriminalne grupe koje su se sukobile, ali da je opasna karakteristika kotorskih klanova koji trenutno vode rat činjenica da za njih ljudski život ne vrijedi.
- I ranije su postojale kriminalne grupe, kao na primjer barska, podgorička, rožajska... Ipak, sada novi tipovi kriminalnih grupa ne prezaju ni od čega. Prije je postojao neki “red”. Prosto rečeno, glava je imala cijenu. Pripadnici sadašnjih kriminalnih grupa nemaju “kalkulator u glavi” i postupaju kao da je cilj da neko bude usmrćen. Nemaju rezone koje su imale ranije kriminalne grupe, život im ne vrijedi ništa - objasnio je Rakočević.
Povezanost crnogorskih, u ovom slučaju kotorskih klanova sa kriminalnim grupama iz regiona, ali i iz Evrope, razlog su zbog čega je teško zaustaviti njihove sukobe.
- Oni su samo dio hobotnice na našoj terotoriji. Kada bi članovi klanova i njihova djela bili samo na našoj teritoriji vrlo brzo bi bili “uništeni”. Zato je neophodno da službe i drugih država odgovore na zahtjeve naših institucija kako bi se oko ovih kriminalaca stegao obruč- dodaje Rakočević.
On tvrdi i da je država jača od svakog klana, iako kriminalci nekada imaju pristup kao da su iznad nje.
- Imamo ogromnu prednost da kriminalne grupe nemaju svoju državu, iako mogu da se zanose. Jednostavno rečeno, bili bi zgaženi da su ostali samo u Crnoj Gori. Upravo zato veliki broj njih napušta teritoriju naše države. Država kasni sa njima upravo zbog povezanosti sa klanova iz drugih zemalja - kaže Rakočević.
On je naveo i da Crna Gora ima dobre zakone koji mogu da djeluju preventivno na sve počinioce krivičnih djela, pa i na članove organizovanih kriminalnih grupa. Ipak, tvrdi, izmjena zakona i strože kazne ne bi bile dovoljne da se likvidacije i sukob klanova zaustave.
- Ne može se samo zakonskim rješenjima suzbiti ovo dešavanje. Neophodne su i druge operativne mjere, djelovanje na uzroke... Potrebno je puno investicija. Takođe, bezbjednosna kultura je veoma bitna i pomoć svakog građananima da policiji prijavi svaku sumnjivu situaciju i tako spriječi moguće izvršenje krivičnih djela- objašnjava Rakočević.
Da je došlo do varnica na relaciji „kavčani” i „škaljarci” bilo je jasno u februaru 2015. godine kada je pod vozilo Milana Vujotića, u Bloku pet, u Podgorici, podmetnuta eksplozivna naprava. Vujotić, koji se povezuje sa grupom iz Škaljara, nije bio u vozilu kada se desila eksplozija. Nije se dugo čekalo na prvu žrtvu u pomenutom obračunu, jer je istog dana, kada je Vujotić bio na meti napadača, u Beogradu stradao Cetinjanin Goran Radoman, koji je 20. februara 2015. ubijen u garaži zgrade na Novom Beogradu, gdje je imao penthaus. Radoman je bio pripadnik „škaljarskog” klana, i vjeruje se da je bio najodgovorniji za krađu 300 kilograma kokaina u Valensiji.
Tri mjeseca se čekalo na sledeću žrtvu u obračunu dva nekada bliska kriminalna klana. Bivši poslanik Saša Marković ubijen je 17. maja 2015 godine iz zasjede dok se vraćao kući. Utvrđeno je da je ubijen greškom, i da je meta bio njegov kum Goran Đuričković, koji se prethodno vratio iz Valensije i koji je kod njega našao utočiše. Mjesec kasnije, tačnije 26. juna Ivan Lopičić ubijen je na kućnom pragu u kotorskom naselju Sveti Vrači, u ulazu zgrade u kojoj je živio. Prema policijskim evidencijama, on je bio blizak „škaljarskom klanu”.
Zatišje je trajalo četiri mjeseca, a onda je 27. oktobra Goran Đuričković ubijen iz snajpera ispred svog lokala „Old fišermen” u Budvi.
Dvije grupacije nijesu mirovale ni narednih pola godine, ali, na sreću, nije bilo žrtava u tim obračunima. Krajem marta, tačnije 27. marta 2016. u naselju Rakite, hicima iz pištolja ranjen je Vojin Stupar. On je zet Igora Božovića, koji je prije tri godine osuđen za šverc kokaina, a blizak je „kavačkom klanu”. U kotorskom naselju Dobrota 9. aprila ubijen je Srđan Vlahović. Ubica je pucao na Vlahovića dok je sjedio u automobilu iz kojeg je prodavao cigarete. Vlahović je bio član obezbjeđenja vođa „kavačkog klana”, kojem pripada i njegov brat.
Na meti napadača 23. maja bila je i supruga vođe „kavačkog klana” Radoja Zvicera – Tamara Zvicer. Napadači su ispalili nekoliko hitaca, ali ona, srećom, nije povrijeđena. Desetak dana kasnije nepoznate osobe ispalile su više hitaca u vozilo kojim je upravljao Miloš Radonjić iz Kotora, blizak saradnik vođa „kavačkog klana”. To je bio četvrti napad na Radonjića, koji je trenutno u bjekstvu.
Sredinom juna, kod Žeželjavog mosta u Novom Sadu, isplivalo je tijelo Kragujevčanina Gorana Dučića, šefa obezbjeđenja vođe „škaljarskog klana” Jovice Vukotića.
Na vođu „kavčana” Slobodana Kašćelana, 26. juna, pucano je u centru Novog Sada, dok se nalazio u automobilu. U pucnjavi je ispaljano 15 hitaca, a Kašćelan je pogođen u stomak. Njega policija potražuje zbog stvaranja kriminalne organizacije, ali je on u bjekstvu.
Početkom septembra, Kotorani Goran Biskupović i njegov prijatelj Miloš Bošnjak ubijeni su kada je nepoznati napadač aktivirao eksplozivnu napravu dok su pontom išli ka porodičnoj kući u naselju Muo. Prema policijskim evidencijama, Biskupović je bio član škaljarskog klana.
U spuškom zatvoru je 22. septembara prošle godine hicem iz snapjera ubijen Dalibor Đurić, član „škaljarskog klana”. Za učestvovanje u ubistvu osumnjičeni su Kotorani Miloš Trbo i Dejan Pavićević.
Cetinjanin Radomir Đuričković, pripadnik „škaljarskog klana”, ubijen je 10 oktobra na Cetinju. Đuričković je bio kum Gorana Radomana i rođak Gorana Đuričkovića, a istragom je utvrđeno da iza ubistva stoji „kavački klan”. Za likvidaciju Đuričkovića osumnjičeni su Mario Milošević, Vukan Vujačić i Igor Mašanović, koji su u bjekstvu.
Budvani Đorđe Boreta i dr Dragan Zečević ubijeni su u bašti lokala „Trofej” u Bečićima, 7. decembra prošle godine. Zečević je bio slučajna žrtva, a istraga je ukazala da je likvidaciju naručio „kavački klan”. Za učestvovanje u ubistvu osumnjičeni su Vladimir Šmanja iz Banjaluke i srpski državljanin Miljan Bulatović. Potjernice su raspisane za još četiri osobe.
Desetak dana kasnije, 19. decembra Marko Martinović (38) iz Podgorice za dlaku je izbjegao smrt kada je eksplozivna naprava aktivirana ispod njegovog automobila. Martinović je obezbjeđivao vođe „škaljarskog klana” Igora i Jovicu Vukotića.
Na sledeću žrtvu se čekalo do 19. januara ove godine, kada je Đorđe Sekulović ubijen u eksploziji bombe postavljene ispod njegovog automobila u Podgorici.
Izvor i foto: Dan