Tom prilikom on će se osvrnuti na radove Vida Latkovića, Nikole Banaševića, Slobodana Tomovića, Aleksandra Mladenovića i Radmila Marojevića.
Akademik Radomir Ivanović rođen je 28. avgusta 1936. godine u selu Smonica kod Đakovice. Doktorirao je na Filološkom fakultetu Univerziteta u Prištini, gdje je zatim radio kao asistent, docent i vanredni profesor, a potom savjetnik u Republičkom sekretarijatu za obrazovanje, kulturu i nauku Srbije. Od početka 1976. godine radio je kao vanredni i redovni profesor na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu, do penzionisanja (2003). Član je Makedonske akademije nauka i umjetnosti, inostrani član Crnogorske akademije nauka i umjetnosti, Udruženja književnika Srbije, počasni član Društva pisaca Makedonije i član-saradnik Matice srpske u Novom Sadu. Počasni je doktor nauka (doctor honoris causae) Univerziteta Sveti Kiril i Metodije u Skoplju. Njegov najznačajniji doprinos je u oblasti književne istorije, teorije i kritike, kao i u oblasti pozorišne istorije i kritike. Radomir V. Ivanović dobitnik je brojnih naučnih, kulturnih i književnih nagrada, među kojima i Trinaestojulske nagrade Crne Gore, balkanske nagrade „Kosta Racin“ i nagrade za životno djelo u Sremskim Karlovcima. Do danas je objavio 28 estetičkih i poentoloških monografija i 38 knjiga studija i ogleda.
