Odluka o bojkotu donešena je 14. februara, desetak sati prije isteka roka za predaju lista, pa, iako je već narednog dana vrhovni državni tužilac obavezujuće preporučio specijalnom tužiocu da ne hapsi dvojicu poslanika, za ponovno uključivanje opozicije u izbornu trku više nije bilo vremena.
Tako će na lokalnim izborima u Nikšiću učestvovati dvije partije – Demokratska partija socijalista i Socijaldemokrate Crne Gore.
Bojkot izbora je, bez sumnje, legitiman vaninstitucionalni način političke borbe. Međutim, sudeći po crnogorskim iskustvima, bojkot nikad nije donio neki boljitak onim koji su se odlučili na takav vid izborne apstinencije, jer su nakon bojkotovanih izbora postajali sve slabiji, a njihovi politički protivnici su jačali.
Andijevički fijasko
Primjer za to su izbori za lokalni parlament u Andrijevici koji su održani 9. marta 2013. godine. Ovim izborima prethodila su dvogodišnja prepucavanja vladajuće Demokratske partije socijalista i opozicionih Demokratskog fronta i Socijalističke narodne partije oko legitimiteta tadašnje lokalne vlasti. Opozicija je tražila nove izbore, a kada su oni raspisani odlučili su se na bojkot. Međutim, bojkot je doživio fijasko jer je od ukupnog broja upisanih birača u Andrijevici na izbore izašlo 2.121 građana ili 52 odsto. Za koaliciju Evropska Andrijevica glasalo je 1.863 birača, što je 81,84 odsto i osvojila 28 odborničkih mandata. U lokalni parlament ušle su Koalicija za Vasojeviće sa dva mandata i Pozitivna sa jednim mandatom.
Andrijevčani su već na sljedećim izborima pokazali da ,,onog koga nema, bez njega se može“. Na prijevremenim lokalnim izborima 16. oktobra prošle godine DPS je osvojila apsolutnu vlast i 20 mandata. Nekad moćni SNP, koji se ovoga puta nakon skoro četvorogodišnje apstinencije vratio u politički život ove opštine, spao je na samo po pet mandata.
Poruke iz Tivta
I lokalni izbori u Tivtu 17. aprila 2016. pokazali su da je bojkot ,,zaludna rabota“. Ove izbore bojkotovali su Demokratski front, Demos, Demokrate i Građanski pokret URA . Međutim, uprkos bojkotu, na izbore je izašlo rekordnih 70 odsto biračkog tijela.
Demokratska partija socijalista je osvojila apsolutnu vlast u ovoj primorskoj opštini i u odnosu na prethodne izbore značajno uvećala snagu. Sa podrškom od skoro 45% od izašlih birača, Demokratska partija socijalista je osvojila apsolutnu vlast, jer je od 34 mandata u parlamentu Tivta osvojila 17. Socijaldemokrate Crne Gore dobile su četiri, Socijaldemokratska partija, Socijalistička narodna partija, Hrvatska građanska inicijativa i Tivatska akcija po dva mandata.
Kotor i Cetinje
Na lokalnim izborima za gradonačelnika Kotora koji su održani 8. novembra 2009. godine, tada tri najjače opozicione partije u Crnoj Gori - Socijalistička narodna partija, Nova i Pokret za promjene odlučile su se za njihov bojkot. Najavljivali su da će te godine bojkotovati i izbore za odbornike Skupštine opštine Cetinje 22. novembra i za lokalni parlament u Mojkovcu 6. decembra.
Ideju o napuštanju institucija sistema i bojkotu svih budućih izbora, na svom internet blogu, opoziciji je tada prvo preporučio Slavko Perović, bivši lider Liberalnog saveza Crne Gore. Opozicioni lideri razlog za bojkot obrazlagali su time što ,,vladajuća koalicija godinama pobjeđuje zloupotrebom državnih resursa i uz direktno učešće bezbjednosnih službi i kriminalnih organizacija“.
Plan je bio da ako uspije bojkot izbora u Kotoru, Cetinju i Mojkovcu da se napravi širi front koji bi imao viši politički cilj – detronizaciju DPS-a. Opozicione vođe su dugo pregovarale na tu temu. Upozorili su i predsjednika države ,,ako se stanje ne popravi“ da odlučno idu u bojkot. Međutim, sve se završilo tako što je opozicija bojkotovala izbore u Kotoru, a na Cetinju Socijalistička narodna partija i Narodna stranka ušle su u izbornu utakmicu sa vladajućom koalicijom.
Epilog je poznat. U Kotoru kandidatkinja DPS-a Marija Ćatović ubjedljivo je pobijedila protivkandidata iz Liberalne partije Crne Gore Andriju Popovića.
(Opširnije u današnjoj Pobjedi)
Foto: Antena M
