Vitamin C ima ne tako blistavu istoriju kao terapija raka, ali istraživači sa Univerziteta u Ajovi vjeruju da odgovor leži u načinu na koji se ova terapija koristi.
Kod većine terapija, vitamin C se uzima oralno. Naučnici sa Univerziteta u Ajovi su pokazali da uzimanje vitamina C intravenozno poveća koncentraciju vitamina C za 100-500 puta u odnosu na oralnu terapiju. Upravo ova visoka koncentracija u krvi je krucijalna za moć vitamina C da napadne i ubije ćelije raka.
Raniji rad eksperta Gerija Butnera otkrio je da kod ovako ekstremno visokih nivoa u krvi, vitamin C selektivno ubija ćelije raka, ali ne i normalne ćelije u test epruveti i kod miševa.
Sada su doktori iz bolnica i klinika u Ajovi učestvovali u kliničkim ispitivanjima raka pankreasa i pluća koji kombinuju velike doze intravenoznog vitamina C sa standardnom hemoterapijom ili zračenjem. Rana faza prvog ispitivanja je indicirala da je ovaj tretman liječenja bezbjedan, da ga pacijenti dobro podnose i da poboljšava rezultate pacijenata. Sada su na redu veća ispitivanja kako bi se odredilo da li tretman povećava stepen preživjelosti, piše Science Daily.
U novoj studiji, koja je objavljena u časopisu Redox Biology, Butner i njegove kolege su istraživale kako velike doze vitamina C ubijaju ćelije raka.
Studija je pokazala da se vitamin C razgrađuje lako stvarajući vodonik peroksid, takozvanu vrstu reaktivnog kiseonika koji može da ošteti tkivo i DNK. Studija takođe pokazuje da su ćelije raka manje sposobne da uklone vodonik peroksid od normalnih ćelija.
„U ovom radu smo pokazali da su ćelije raka manje efikasne u uklanjanju vodonik peroksida od normalnih ćelija, što dovodi do toga da su ćelije raka sklonije oštećenju i propadanju od velike količine vodonik peroksida“, rekao je Butner, profesor radiologije i onkologije.
„Ovo objašnjava zašto veoma velike količine vitamina C koje su korišćene u našim kliničkim ispitivanjima nijesu pogodile normalno tkivo, već samo tkivo tumora“, dodao je.
Normalne ćelije imaju nekoliko načina da uklone vodonik peroksid, održavajući ga na niskom nivou kako ne bi prouzrokovao oštećenje, a u otklanjanju vodonik peroksida je ključan enzim katalaza. Naučnici su otkrili da su ćelije s manjom količinom aktivnosti katalaze podložniji oštećenjima i umiranju ćelija kada su izložene velikim količinama vitamina C.
Butner smatra da je ovo ključna informacija koja bi mogla da pomogne u određivanju koji karcinomi i terapije mogu da budu poboljšane visokom dozom vitamina C u liječenju.
Naredni cilj je razviti metod mjerenja nivoa katalaze u tumorima.
N1
