Pobjeda Trampa je s odbojnim stavom dočekana kod većine vlada i političkih snaga u zemljama EU, jer se strahuje da će to podstaći nove podjele u Uniji i dati veće izglede populističkim, desničarskim snagama i liderima, koji su protiv integracije ili traže izlazak iz članstva EU, da postignu dobre rezultate na izborima koji predstoje u mnogim državama Unije.
Sad mnogi postavljaju pitanje nema li izgleda da se, recimo, u Francuskoj domogne vlasti šefica krajnje desničarskog Narodnog fronta Marin le Pen, za koju već glasa posljedicama neoliberalnog kapitalizma i mondijalizacije pogođena francuska "bijela radnička klasa", slična Trampovoj bazi u SAD. Marin le Pen traži izlazak Francuske iz EU, upotrebe evra i NATO-a, kao i drastične mjere za suzbijanje imigracije i terorizma, upravo kao Tramp.
Šef grupe socijalista u Evropskom parlamentu Djani Pitela je dramatično pozvao Evropu da se ekonomsko-politički, pa i ideološki, preustroji i naglasio da "sve dok radnici plaćaju više poreza nego multinacionalne kompanije, teško će glasati za nas ili voljeti Evropu".
Vlade i mnoge stranke u Francuskoj, Njemačkoj i još nekim državama koje žele jačanje EU, uključujući stvaranje ekonomske vlade evrozone i odbrambene strukture EU, smatraju da Trampov trijumf može dovesti do međunarodnog i trgovinskog samozatvaranja, izolacije Amerike i zahtjeva nove administracije u Vašingtonu da se Evropa u odbrani mnogo više osloni na sopstvene snage i za to plaća.
Neki evropski politički prvaci i vlade su, međutim, pozdravili dolazak Trampa na čelo SAD uz ocjenu da je to potvrda državne i nacionalne samostalnosti, kojoj i oni streme, uz pozdravljanje konkretnih Trampovih programskih ciljeva o zaustavljanju imigracije, oštroj borbi naročito protiv islamskog terorizma i zaštiti domaćeg tržišta od nelojalne svjetske konkurencije.
Francuski predsjednik Fransoa Oland je sažeo viđenje mnogih evropskih prvaka rekavši da se sad "ulazi u razdoblje velike neizvjesnosti".
U ekonomskim analizama u EU se primećuje da su berze na Trampovu pobjedu reagovale mnogo smirenije nego što se očekivalo, stručnjaci su podjeljeni oko toga hoće li administracija novog američkog predsednika uspjeti da stvori novih 25 miliona radnih mesta, postigne privredni i rast bruto domaćeg proizvoda od četiri odsto godišnje. Ili će velike državne investicije, javni radovi, kresanje poreza i preispitivanje međunarodnih ugovora o slobodnoj trgovini gurnuti Ameriku u ogromne budžetske deficite, još veće dugove i recesiju, što bi podogilo dobar dio svijeta, pa i Evropu, koja se veoma sporo oporavlja od ekonomske krize.
Jedno je sad sigurno, rekli su i visoki zvaničnici Evropske komisije, a to je da i dosad za mnoge Evropljane sporni sporazum EU i SAD o slobodnoj trgovini i garantovanju investicija neće biti sklopljen, jer to ne želi ni Tramp.
Šef njemačke diplomatije Frank-Valter Štajnmajer je rekao da će dolaskom na vlast Trampa "mnoge stvari biti teže" za američke saveznike, a čelnici EU Žan-Klod Junker i Donald Tusk su pozvali novog američkog predsednika da se sastane s vođama EU "što prije mu bude odgovaralo".
Tusk je neuvijeno saopštio da je EU "uz poštovanje demokratskog izbora američkog naroda, svjesna da to donosi nove izazove, jedan od njih je i neizvjesnost oko budućnosti odnosa saveznika s obje strane Atlantika" dodajući da su veze EU i SAD "jake, nagonske, duhovne i biološke".
Tusk je rekao i da je čuo Trampa "kako poziva na američko jedinstvo". "A ja bih, međutim, pozvao na evropsko i jedinstvo s obe strane Atlantika", dodao je.
Njemci su, bio je otvoren Štajnmajer, priželjkivali pobjedu Trampove protivnice, ali je kancelarka Angela Merkel stavila do znanja da Trampu nudi saradnju na temelju "zajedničkih vrijednosti demokratije, slobode i ljudskog dostojanstva", dakle vrlo uopštenih načela u očekivanju šta će uraditi novi šef Bijele kuće.
Za mnoge vlade i političare u EU velika je nepoznanica šta će Tramp uraditi u NATO, jer su njegove poruke o tome da evropski saveznici moraju mnogo više sami da porade na odbrani izazvale veliko uznemirenje naročito u Poljskoj i baltičkim zemljama, posebno zato što je predočio da SAD neće automatski braniti te zemlje ako bi im zaprijetila Rusija.
Jedan Trampov diplomatski savetnik je sinoć izjavio francuskoj televiziji Frans 2 da će se on s ruskim predsjednikom Vladimirom Putinom "pragmatično" dogovoriti o zajedničkoj strategiji i saradnji u slamanju islamskih terorista Daeša u Siriji, a u programu ima i stvaranje "zone bezbijednosti za Sirijce u Siriji, što bi morale da finansiraju petrolejske monarhije Zaliva". Možda nije čudno što je šef NATO Jens Stoltenberg šturo pozdravio Trampovu pobedu u dve-tri kratke rečenice, rekavši da je "vođstvo SAD potrebnije nego ikad".
