Ovaj muzički rukopis objavila je izdavačka kuća „Stabilimento Musicale Romano“ iz Rima.
Vrijedan poklon velikodušna je donacija gospodina Velimira Bata Žugića, koji je ovu publikaciju slučajno pronašao i kupio u jednoj antikvarnici u Njujorku još 1989. godine.
- Biblioteke, muzeji i arhivi nijesu samo kuće, gdje su ostavljene neke puke prošlosti, starine, zaostavštine i dr. Tu se čuvaju velika i značajna djela poznatih naučnika, istraživača, stvaralaca najljepših naučnih, književnih, slikarskih i muzičkih djela, itd.
Zato svako činjenje dobra, kao lični čin, predstavlja jedan mali korak u našim životima - kada male stvari mogu da postanu velike – kazao je Žugić.
Privržen muzici
Od sveg potomstva kralja Nikole Prvog o čijem je muzičkom obrazovanju brinuo čuveni pedagog Robert Tolinger, princ Mirko Prvi je najtrajnije ostao privržen muzici. Prethodno savladavši sviranje na klaviru i violini, imao je zapažene nastupe na dvoru.
Njegove koncerte pomno je pratila i ondašnja štampa. Kao poštovalac umjetnosti, pomagao je muzičku djelatnost na Cetinju, u Podgorici i Nikšiću, prevashodno podstičući razvoj muzičkog amaterizma na Cetinju.
Posebno se ističe njegovo pokroviteljstvo „Zetskog doma“, koje će doprinijeti realizaciji uspješnih programa u vidu gostovanja inostranih solista i ansambala.
Zahvaljujući Tolingeru, mladi knjaz je savladao tehniku komponovanja, orkestracije i aranžiranja.
Bio je u prilici da putuje Evropom i sam prisustvuje muzičkim zbivanjima u više evropskih gradova, a posjedovao je i veoma bogatu dvorsku biblioteku.
Crnogorska štampa redovno je izvještavala novim muzičkim ostvarenjima princa Mirka Prvog. I štampa iz okruženja, poput časopisa „Bosanska vila“ bila je zainteresovana za njegovo stvaralaštvo.
Muzikolog Ivan S. Vukčević navodio je svojevremeno jedan takav tekst iz kojeg saznajemo da je „knjažević crnogorski Mirko sastavio muziku za dramu njegovog oca 'Balkansku caricu'“.
Prinčev opus
Među evidentiranim kompozicijama Mirka Prvog su solo pjesme „Na Liparu“, „Izgubljena sreća“, „Moja tuga“, „Jošte juče“ i „Molitva“.
Od klavirskih kompozicija ističu se „Mali proljećni cvijet“, „Uspomena na Rim“ i „Ferdinand marš“. Za posljednje dvije kompozicije napisao je i orkestarske aranžmane.
Da su njegova djela distribuirana tržištima u Evropi, svjedoče korice sačuvanih litografija gdje se navodi edicija „C. Schmidl & Co“ Leipzig, a da je distribuirano i dalje u svijetu, svjedoče i sljedeće naznake na koricama: Trieste: „C. Schmidl & Co“; Pour la Russie: „P. Nelder“, Riga; Pour la France: „Max Eschig“, Paris; for England „Breitkopf & Hartel“, London. Copyright 1912 by „Cuchmidl & Co“.
V.S.
Izvor: Pobjeda
Foto: academic.ru
