Od Kongresa Socijaldemokratske partije, kada je, uz koordinaciju Džavida Šabovića i patronat lidera SDPa na sva zvona branjena čast i ugled porodice Kemala Canovića i negirano ucešće dijela njegove porodice u formacijama ISIL-a, proteklo je duže od šesnaest mjeseci.
Od tada traje zvanični muk, nakon lavine ,,kongresnih“ uvreda protiv medija koji su se drznuli da progovore o sudbinama i ulogama ovdašnjih državljana u operacijama na ratištima fanatika.
Zavjera ćutanja, u vrhu SDP-a
Ćuti bivši uspješni biznismen ,,pater familijas“ sklon čvrstoj ruci i apsolutnoj kontroli procesa u sopstvenoj i porodicama iz bližeg i daljeg okruženja - šerif plavskih socijaldemokrata Džavid Šabović.
Otkud Kemal Canović, prvo povjerenik Jezdimira Vasiljevića, a zatim i Dafine Milanović, za Plav, Gusinje, Rožaje i dio Bijelog Polja - u političkom krilu Džavida Šabovića, nije teško objasniti. Bahatost u količinama koje su mogli da podnose samo ljudi krajnje nepodnošljivo nečiste savjesti - spajala ih je neraskidivo. Moralno, materijalno, vjerski, a na koncu i - politički.
Kongresna ,,lavina“
Zato, 3. juna, prošle godine, pred sam pocetak takozvane radne sjednice Kongresa Socijaldemokratske partije Crne Gore, nastup Kemala Canovića nikoga nije iznenadio, osim onih koji su mjesecima radili na nešto prijemčivijem scenariju.
Podsjećanja radi: kada je Pobjeda, veoma oprezno, uz ,,milion ograda“ i direktnih uredničkih upozorenja autoru da se radi ,,o izuzetno osjetljivoj temi“, objavila dio ispovijesti jednog od ondašnjih povratnika sa sirijskog ratišta, krenulo se u navodno istraživanje.
Jedan od četiri ovdašnja dnevnika prvi je, ekskluzivno, imenom i prezimenom, prozvao familiju Canović. Objavljeno je da su Kemalovi sinovi na nekom od sirijskih ratišta u takozvanim ISIL formacijama.
Udari
Uslijedile su žestoke reakcije. Ali, što je posebno zanimljivo: prvi verbalni udar bio je usmjeren ka novinaru našeg lista, po izričitom nalogu plavskog socijaldemokratskog vođe Šabovića.
Tek dva dana kasnije, pater familijas, po instrukcijama ljudi iz okruženja Ranka Krivokapića, usredsrijedio se na komšijsku medijsku zajednicu. Padale su teške riječi; sve je prštalo od uvreda, psovki i, manje ili više, ozbiljnih prijetnji. Da bi se, u finišu, ,,spontano“ odigrala i konferencija za novinare.
Dogodilo se uoči samog početka Kongresa SDP, u holu takozvane stare zgrade crnogorske Vlade, pred mnoštvom novinara, kamermana i foto-reportera...
Uzorni otac izveo je pred svijetom uzornog sina, uspješnog studenta sarajevskog univerziteta, da pokaže i dokažeda mu je Crna Gora na srcu, asocijaldemokratija u duši.
I priprijetio, uzgred, nekolicini novinara i medija, a oni su mu koji sat kasnije otpisali jednako suptilno…
Ćutanje
I, od tada - ni riječi?! Ćute svi: Socijaldemokrtska partija; plavski šerif Šabović; njegov partijski šef Krivokapić.
Od 3. juna 2015. ćuti i crnogorska policija, iako je Canović bio priveden, saslušan, pa zatim i pušten iz podgoričkog Centra bezbjednosti. Ćute i nadležni tužioci pred kojima je vec desetak predmeta vezanih za ucešće crnogorskih državljana na takozvanim stranim ratištima.
Među kojima su najmanje tri Kemalu veoma bliske osobe. O čemu se radi?!
Ako je riječ o sudbinski nepredvidivom porodičnom udesu, ljudski je odćutati. Pod jednim, jedinim uslovom: da životi ,,tuđih“ nijesu ugroženi životima ,,svojih“.
Zato bi Kemal Canović, uz transparentnu asistenciju Džavida Šabovića i Ranka Krivokapića, koji su ga sve vrijeme podučavali i davali mu, ne samo političku podršku, trebalo da odgovori na pitanje - đe su mu sin Dženan, ćerka Ines i zet Samir Hasanagić. Ništa više i ništa manje od toga. Ako mu fale ,,detalji“, sarajevske sandžaklije su mu nadohvat; kao neiscrpna izvorišta uglavnom pouzdanih informacija…
R. TOMIC/ Pobjeda
