Svakodnevno ponavljanje priče o opstrukcijama u radu opozicionih ministara i potpredsjednika Vlade, kao i tvrdnje da eto, samo što nijesu došli do nekog epohalnog dokaza, svjedoči o tome da opozicija ne zna zašto je zapravo u Vladi, kakve su im obaveze i zadaci u izvršnoj vlasti.
Nikakvih zloupotreba nema, pa samim tim ne može biti ni dokaza, koliko god se upinjali da ubijede javnost u suprotno. Jasno je to i njima, pa kad ne znaju šta će, onda im u pomoć priskaču Rakčević i Lekić svojim izjavama i intervjuima, neutemeljenim ocjenama i argumentima, kao i njima naklonjeni opozicioni mediji. Sva ta priča je zapravo potraga za alibijem pred još jednim njihovim izbornim porazom u oktobru.
Umjesto da rade redovne poslove iz nadležnosti resora kojima rukovode, oni vode ustvari kampanju, najočiglednije zloupotrebljavajući državne resurse u predizbornu svrhu.
A što se regularnosti izbora tiče, nju sigurno neće ocjenjivati Miodrag Lekić iz samododijeljene pozicije vrhovnog moralnog sudije, već za to postoje zakoni i standardi, postoje nadležne institucije, međunarodne i domaće posmatračke misije i svi oni subjekti koji su i dosadašnje izbore u Crnoj Gori ocjenjivali demokratskim, legitimnim i uspješno organizovanim.
Očigledno je da bi za Lekića i njegove koalicione partnere jedino bili prihvatljivi rezultati izbora na kojima bi oni pobijedili, što će im ostati samo pusta želja, navodi se na kraju saopštenja DPS.
