Naučnici sa Univerziteta u Ontariju sprovodili su istraživanje na devet zdravih mladića koji su tokom jednog minuta izvodili vježbe visokog intenziteta. Taj minut vježbanja podijelili su na tri faze po 20 sekundi, u kojima su dali svoj maksimum u vježbanju. Vježbači su odabrali bicikl; nakon dvadeset sekundi jakog intenziteta, nastavili su dva minuta laganim tempom. Druga grupa vježbača radila je klasične treninge koji su trajali 45 minuta, ali su vježbali istim intenzitetom sve vrijeme treninga. Takođe, druga grupa vježbala je tri puta sedmično. Ispitana je i treća grupa - onih muškaraca koji uopšte nijesu vježbali.
Nakon 12 sedmica istraživanja, naučnici su došli do rezultata koji su pokazali da su benefiti za zdravlje bili gotovo jednaki kod prve i druge grupe, odnosno onih koji su trenirali visokim intenzitetom cijeli minut i onih koji su 45 minuta biciklirali istim tempom. Obije grupe su nakon 12 sedmica, upoređujući ih s onima koji uopšte nijesu vježbali, imale bolju kondiciju, mišićnu funkciju, kao i bolji krvni pritisak.
Osim bicikliranja, učesnici istraživanja su i trčali. Jedna grupa trčala je 10 minuta jakim tempom, a druga grupa je radila duži, ali lakši trening. Iako su blagodati vježbanja kod obje grupe bili slični, što pokazuje da nije potrebno provoditi sate da bi se stekla kondicija, naučnici su ipak zaključili kako prednosti dužeg, ali lakšeg treninga ima mnogo, pa se takav trening preporučuje onima koji imaju visok pritisak ili neke druge zdravstvene probleme. No, ko nema vremena i potpuno je zdrav, može da radi kraće, ali intenzivnije treninge sa istim efektom.
Izvor i foto: Jutarnji.hr/Viktorija Macukić, iStock
