Kako se navodi u saopštenju kritička percepcija navodne medijske stvarnosti i medijska pismenost, nužni su alati razumijevanja poruka i ciljeva medija, kojima je profit vrhovno i jedino mjerilo smisla, te primarni cilj naučno-akademske zajednice, civilnog društva, samoregulatornih tijela i institucija sistema treba biti baziran na uspostavljanju i afirmaciji održivog medijskog ambijenta u kome je informacija društveno dobro a ne roba sumnjivog porijekla i sumnjivog kvaliteta.
Na skupu je takođe zaključeno da višeznačenjski karakter informacije kao robe problematizuje krizu smisla ovovremenih medija sa svim etičkim dilemama i moralnim posledicama tako konstruisane javnosti. Prema mišljenju naučnika ultimativno kreiranje i apsorbovanje informacije kao dominantno robnog znaka poništava pravo čovjeka da zna objektivnu i profesionalnu informaciju a kreiranje iskrivljene stvarnosti pod uticajem manipulacije i tabloidizacije ima za cilj uspostavljanje vrhovne arbitraže neupitanih medijskih istina.
