''Cešljanje“ poslova budvanske opštine Tužilaštvo je otvorilo slucajem izgradnje fabrike za desalinizaciju vode na Zavali. Zbog sumnje da su gradsku kasu oštetili za 802.300
eura, krajem 2010. godine lisice na ruke su stavljene tadašnjem gradonacelniku Rajku Kuljaci, njegovom zamjeniku Draganu Marovicu, poslaniku Đorđu Pinjaticu i još deset osoba.
Sporazum o priznanju krivice sa Tužilaštvom sklopila je firma i ,,Trejd junik“, koja se kao pravno lice našla na spisku osumnjičenih u aferi ,,TQ Plaza“. Shodno tom sporazumu, ta firma će na ime štete vratiti opštini 19,5 miliona eura. Prema odredbama sporazumnog priznanja krivice, Miloš Marovic će platiti 380.000 eura na ime štete koju je izazvao
vršenjem krivicnih djela prilikom prodaje zemljišta u mjestuPrijevor. Lazar Raenovic dogovorio je da odleži dvije godine zatvora i plati 30.000 eura zbog ucešca u tri slucaja.
Hapšenje Marovića ostavljeno je za kraj iako ga je njegov bliski saradnik i partijski kolega Rajko Kuljača odmah nakon što je uhapšen 13. avgusta prošle
godine označio kao šefa kriminalne organizacije. Suočen sa optužbama za ucešce u malverzacijama u aferama ,,TQ Plaza“, ,,Jaz“ i ,,Akva park“ Kuljaca je odlučio da
prekine ćutnju, poučen iskustvom iz predmeta ,,Zavala“ gdje je nepravosnažno osuđen na petogodišnju robiju. On je u zamjenu za status svjedoka saradnika priznao da je bio član kriminalne organizacije kojom je rukovodio Svetozar Marovic. Na klupi za svjedoke saradnike, Kuljači su se ubrzo pridružili nekadašnji direktor AMD Budva Igor Trnski, vlasnik kompanije ,,Trejd junik“ Mirko Latinovic i Marko Vujovic, kum Miloša Marovica.
Oni su potvrdili Kuljacinu pricu da je Marovic rukovodio svim spornim poslovima. Iako je odmah nakon hapšenja negirao krivicu, Marovic je još u martu krenuo u pregovore o priznanju krivice. (Opširnije u Pobjedi)